Op het feest van de Doop van de Heer mogen we denken aan ons eigen doopsel. Door Jezus mogen ook wij God ‘onze Vader’ noemen en zijn wij kinderen geworden van het Nieuwe Verbond.
Met deze zondag, op het feest van de Doop van de Heer, eindigt de kersttijd. We mogen getuigen zijn van een bijzondere gebeurtenis en we mogen ons meer bewust worden dat we kind van God zijn.
Op het feest van de Doop van de Heer worden we herinnerd aan onze eigen doop, aan het kind van God zijn, aan onze roeping en zending. In het verleden werd roeping vaak beperkt tot de religieuze roeping, priester, diaken, religieus leven als zuster, pater, broeder. Maar in deze tijd kan je voor een kerkelijk huwelijk rustig ook spreken over een roeping.
Wees een mens van actieve goedheid, die het goede voor de naaste zoekt en zich daarvoor inzet. Die zich afvraagt waarmee hij de wereld beter kan maken en God en de naaste kan dienen.
Bij de doop van Jezus is God drievuldig aanwezig, De Vader spreekt, de Heilige Geest toont zich in de gedaante van een duif en blijft rusten op de veelgeliefde Zoon; de Vader, de Zoon en de Geest.
De mens is geen toevalligheid, ontstaan in een reeks van toevalligheden, in een toevallig heelal. God heeft ons gewild en Hij wil ons nu en altijd. God heeft ons lief, van voor onze geboorte, nu en altijd. Als ik mij in liefde naar God als Vader keer, klinkt ook tot ons zijn woord: "Jij bent mijn kind, mijn welbemind kind."
Hoe is het om als kind van God te leven? Zo goed als God te zijn? Je vijanden te beminnen? Want God is goed voor goeden en voor slechten. Hoe is het om je andere wang toe te keren? Je gelukkig te prijzen in armoede en bij tegenslag? Want je weet dat Gods liefde alles dubbel en dwars zal goedmaken. Hoe is het om zó te leven, als kind van God? ... Het valt niet mee, ....... maar het is het mooiste wat er is.
Durf het aan; Ga de weg van dienstbaarheid, de weg van het loslaten, van klein zijn omwille van de ander, en God zal jou je roeping en diepste identiteit openbaren.