Zoekresultaten voor: "dhj03b"

Deze zondag is het de zondag van het Woord van God. Meer dan anders mogen we ons bewust zijn van de waarde en de kracht van Gods Woord.

We horen de beroemde woorden van Jezus: “Komt, volgt Mij.” Die woorden klinken ook naar ons.

In ons geloof is een zekere dringendheid geboden die niet zomaar gehaastheid is.

Wij zijn als Kerk wel heilig, maar niet volmaakt. Heilig en volmaakt zijn niet synoniem. Heilig betekent wij bij God horen. Wij zijn van Hem. De opdracht die daarbij hoort is dat we naar Zijn volmaaktheid streven. De volmaaktheid van de Kerk vinden we in Christus en de heiligen. Die volmaaktheid komt bij ons pas gaandeweg en als we die aan het einde van ons leven hebben bereikt is dat al meer dan we mogen hopen.

Jezus zegt: “Bekeert U”. Tot iedere generatie opnieuw, tot iedere individuele mens, op het meest ongelegen moment. Voor die bekering geldt hetzelfde als wat geldt bij de roeping: “Nu, meteen, niet uitstellen, al het andere is afleiding en op de afleiding volgt de verleiding.”

De revolutie van Jezus is een revolutie die het evenwicht herstelt. Hij erkent dat de mens tekort schiet, dat de mens bekering nodig heeft, dagelijks, een heel leven lang. Maar het is mogelijk, en Hij noemt de beste reden om je te bekeren. Niet de straf van de hel, niet de dreiging van de ondergang, maar de ultieme kans op het volmaakte geluk: ‘Het Rijk Gods is nabij’.

De kerk aanpassen, omdat de tijden zijn veranderd? De tijden zijn nauwelijks veranderd zijn. Als Jezus in die tijd het celibaat nodig vond voor zichzelf en ook zijn leerlingen daartoe uitnodigde, dan is het ook nu zeker zo hard nodig. Roeping gaat altijd tegen het geluid van de wereld in. Niet alleen de roeping tot priester of diaken, tot religieus leven of dienstwerk in het pastoraat. Maar ook de roeping tot het huwelijk. De roepingencrisis is ook niet een celibaatscrisis. De roepingencrisis is een geloofscrisis.