Ga naar hoofdinhoud

Jezus herstelt wat is verloren gegaan. Hij maakt ons weer tot tempels van God.

Eucharistieviering 8 en 9 november 2008, om 17.00 en 11.00 uur, in de parochie van De Goede Herder, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: A2008BSJVL

Lezingen

E.L.: Ez. 47, 1-2. 8-9. 12.
Ps.: Psalm 46
T.L.: 1 Kor. 3, 9b-11. 16-17.
Ev.: Joh. 2, 13-22

Homilie

Waar gaat het in ons leven om? Waarom worden wij geboren en sterven wij? Waarom opgroeien, leren, werken, trouwen, kinderen krijgen en afscheid nemen. Wat is het doel van dit alles?

Soms hoor je deze vragen in gesprekken, dan klinkt er een soort moedeloosheid in door. Wat is de zin van dit alles. Met name wanneer het leven zwaar wordt, door ziekte, eenzaamheid, tegenslag, scheiding, of ander verlies. Waartoe dient dit alles?

Die vraag hoor je minder snel als alles goed gaat, als er vreugde en blijdschap is, als het goed gaat met kinderen en kleinkinderen, als er onderlinge liefde is en waardering, als de gezondheid goed is en er voldoende welvaart is. En toch, zelfs als het goed gaat, dringt zich van tijd tot tijd deze vraag op. Waartoe dient dit alles? Wat is de zin van mijn bestaan?

Vandaag vieren we het feest van kerkwijding. Het is de dag waarop de Sint Jan van Lateranen, de bisschopskerk van onze Paus, is ingewijd. Dit was oorspronkelijk een kerkelijk feest in Rome, maar is gaandeweg over de hele wereld uitgebreid. Niet zozeer om het belang van die ene kerk, ook als is deze verbonden met de paus, maar meer om dat wat erdoor wordt aangeduid.

Jezus zegt in het Evangelie: dit is een huis van gebed, jullie hebben er een rovershol van gemaakt. Breek deze tempel af. Hij sprak over de tempel van zijn lichaam. Daar gaat het om. Wij zijn de echte tempels. Ons lichaam, als woonplaats voor de heilige Geest; wij als kinderen van God. God wil wonen in zijn huis, maar kan dat alleen als wij Hem in ons huis opnemen.

Vanuit die gedachte terug naar de eerste vraag. Waarom bestaan wij, leven wij, zijn wij? Wat is het doel, de zin van ons bestaan? Dit evangelie geeft het antwoord. Wij zijn bedoeld om tempel van God te zijn.

Dat is iets om over na te denken. Niet dat wat ik doe of presteer, niet mijn positie, status of aanzien is belangrijk. Niet of ik van het leven geniet, of ik kan reizen, of ik interessante dingen meemaak, nieuwe impulsen opdoe en nieuwe vrienden maak. Niet mijn talenten, mijn vermogen of bezit, niet mijn gezondheid of geluk, niet mijn ideeën of vaardigheden zijn de kern, maar God, en God alleen.

Het zou eigenlijk heel eenvoudig moeten zijn, maar om een of andere reden wordt het bij ons mensen altijd weer ingewikkeld. Gods liefde is in ons hart uitgestort, wij worden bemind door God, maar omdat we dat niet beseffen, niet voelen, niet zien, niet bemerken, daarom zoeken we andere dingen die we wel voelen, zien en ervaren. Maar alles wat tijdelijk is, alles wat bij deze aarde hoort, kan ons hart niet de definitieve vreugde geven, en daarom zal dan op een goed moment steeds die vraag opkomen: Is dat alles, waar gaat het nu eigenlijk om?

Op het feest van kerkwijding, vieren we dat wijzelf tempels zijn. God wil wonen in ons hart. God wil zijn liefde in ons hart uitstorten en ons maken tot levende tempels, die zijn als een levende bron. Mensen als levende waterbronnen, water dat leven geeft omdat het levengevend water is, vol met leven van de heilige Geest. Het zijn onze goede daden, daden van oprechte liefde, eenvoudige daden.

Wanneer wij het verdriet van een ander delen, uit liefde, dan geven wij leven en leven wijzelf. Wanneer wij in ons hart een gebed spreken om God te eren en te danken, leven wij. Wanneer we in de kleinste dingen de oprechte liefde voor ogen houden, als snapt de ander dat niet, heeft de ander het niet door, of zelfs soms het tegendeel; denkt de ander kwaad over ons, dan nog en dan juist wordt de liefde een genezende bron. Heel het leven van Jezus is daarvan het teken. Vervuld van God, van Gods Geest, helemaal Zoon van God, in denken en doen, in Lichaam en Geest, is Hij Tempel van God. En tot in de kleinste daad toonde Hij Gods liefde. Zo kon ook zijn grootste daad een totale zelfgave in liefde worden.

Jezus herstelt wat is verloren gegaan. Hij maakt ons weer tot tempels van God. Hier en nu mogen wij dat vieren. God in ons midden, we vieren het in de Eucharistie. Één gemeenschap als Lichaam van Christus. We mogen het vieren in alles wat we buiten doen, thuis, op het werk. Eenvoudige daden waaruit grote liefde mag spreken. Zo zal er een stroom ontstaan die vloeit vanuit de tempel, de liefde van Christus in ons hart. Amen.

Voorbede

Bidden wij tot God die onze Vader is.

Bidden wij voor de Kerk, Volk van God, Lichaam van Christus en tempel van de heilige Geest. Dat allen die bij Christus willen horen, mogen leven uit Gods liefde, vervuld zijn van Gods heilige Geest. Vragen wij dat zij het goede voortzetten dat God in Christus begonnen is. Laat ons bidden.

Bidden wij voor onze wereld. Vragen we om de heilige Geest die nieuw maakt en geneest. Voor wereldleiders, en kleine politici, voor verantwoordelijken op velerlei terrein, dat zij zich inzetten voor een leefbare wereld waarin goedheid het wint van alle kwaad. Laat ons bidden.

Bidden wij veel geloofsgemeenschappen die steeds kleiner worden, in derde wereld landen, bij verdrukking en vervolging, in onze landen, door een anti-kerkelijke cultuur, dat zij geholpen worden door Gods Geest en tekenen van nieuw leven mogen zien. Laat ons bidden.

Bidden we voor onze gezinnen. Om vreugde en vrede, bij het besef dat wij kinderen van God zijn. Vragen we dat we in de gezinnen een geloofsklimaat mogen bevorderen waarbij allen ervaren dat God in hun midden is. Laat ons bidden.

Intenties

Back To Top