Ga naar hoofdinhoud

Hoe oud we ook zijn we worden allemaal geroepen om God te blijven zoeken, met grote inzet en doorzettingsvermogen, om naar Gods stem in ons leven te luisteren, ons niet te verliezen in eten en drinken en luxe, om steeds innerlijk vrij te worden en met Gods plan mee te werken.

Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van De Goede Herder (Wassenaar), De Moeder Gods (Voorschoten) en de H. Willibrord (Oegstgeest), weekeinde van 17 en 18 augustus 2013, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: C2013DHJ20C

Lezingen

E.L.: Jeremia 38, 4-6.8-10
Ps.: 40 (39), 2, 3, 4, en 18
T.L.: Hebreeën 12,1-4
All.: Handelingen 16,14b
Ev.: Lucas 12,49-53

Homilie

Deze week was ik in Zwitserland, in Flüeli-Ranft. Daar wordt een bijzondere heilige vereert; Broeder Klaus, ook wel bekend als Nicolaas van Flüe. Veel heiligen hebben iets speciaals, maar dit is zeker een speciale heilige. Het leven van de heilige Broeder Klaus heeft veel mensen aan het denken gezet, ook mij. Sommige aspecten van zijn leven roepen weerstand en ongeloof op. Dat gebeurt vaker bij heiligen, maar bij Broeder Klaus moet je verder graven dan gewoonlijk. Wat de meeste weerstand oproept is dat hij als hij 50 jaar is, hij zijn gezin verlaat en een leven als kluizenaar begint. Hoe past dat bij het sacrament van het huwelijk, bij de liefde van man en vrouw en de verantwoordelijkheid als huisvader?

Het leven van een heilige is bedoeld om mensen te inspireren, aan het denken te zetten en ook als voorbeeld te dienen. Is dit niet juist een verkeerd voorbeeld? Wanneer mannen en vrouwen zijn voorbeeld zouden volgen, zou dat toch juist ontwrichtend werken op de huwelijken! Mijn bezoek was te kort om veel over hem te lezen. Er zijn heel wat boeken over hem geschreven zijn want hij is de nationale heilige van Zwitserland. Broeder Klaus heeft spreuken nagelaten waaruit zijn grote betrokkenheid op het Evangelie en de bijbelse verhalen blijkt. Dat zette me op het spoor om iets meer van zijn opmerkelijke levenskeuzes te duiden.

Een voorbeeld uit de Bijbel dat ook aanstoot geeft, dat niet tot navolging oproept en vaak niet begrepen wordt, is het offer van Isaak. Wat bezielde Abraham om te denken dat God hem vroeg zijn zoon de keel door te snijden en te offeren op de berg Moria? Wat is er door Abraham heengegaan is de tijd daaraan vooraf? Abraham had geen enkele garantie dat het goed zou aflopen. Het enige dat hij wist was dat hij moest gaan. Net zo zeker als die stem die Hem uit Ur van Chaldea had weggeroepen, wist hij dat hij dit moest doen.

Met diezelfde zekerheid wist Broeder Klaus zich geroepen. Tegelijk had hij net zo’n worsteling door te maken als Abraham met dezelfde weerstanden die wij voelen. Hoe kan je je gezin alleen laten? Hij was getrouwd met een geweldige vrouw, Dorothea, die veertien jaar jonger was en inmiddels moeder was van 10 kinderen, vijf jongens en vijf meisjes. De oudste was negentien en de jongste drie maanden. Maar Dorothea stemt in met zijn roeping. Dat was niet omdat hij een moeilijke man zou zijn geweest. Integendeel, hij werd geroemd als vader, als lid van de gemeenteraad, als bemiddelaar, om zijn wijsheid, geduld en inzicht. Waarom stemde zij dan in? Omdat zij net als Sara bij Abraham meer en meer was gaan zien dat haar man een roeping had die boven de belangen van hun gezin, hun dorp en hun land uitsteeg. Als gelovige vrouw was zij toegegroeid naar dit offer. Zij kon het opbrengen in het geloof dat dit offer vruchtbaar zou zijn en dat God zou voorzien in hun nood. Dorothea is haar man Klaus trouw en nabij gebleven tot aan zijn dood.

Toch blijft er weerstand in ons hart. Klaus liet zijn vrouw en zijn gezin een groot en ruim huis na, een goed bedrijf, ze leefden ruim in welstand en kwamen niets tekort. Maar je man en vader missen, wordt niet goed gemaakt door bezit en welvaart.

Hoe kunnen we het dan verstaan en hoe heeft het betekenis voor ons? Broeder Klaus had in zijn leven meerdere visioenen gehad. Hij was een mysticus. Hij zag in een visioen een lelie uit zijn mond groeien. Maar een paard in een harnas at deze lelie op. Hij ontdekte dat zijn zorg voor gezin, voor de dieren van de boerderij, voor de politiek in zijn dorp en zijn leven als militair hem weghield van Gods unieke wezen. Nu riep God Klaus weg uit zijn vertrouwde wereld om een teken te worden voor zijn tijdgenoten en ook voor ons.

Zijn unieke roeping was alleen mogelijk met hulp van zijn sterke vrouw Dorothea en door Gods genade. Zijn roeping is een teken, net als bij Abraham. Abraham was 75 jaar toen God hem riep. Broeder Klaus is vijftig als hij aan zijn roeping begint. Leeftijd is geen hindernis voor God om iemand te roepen. De eerste vijftig jaar van Klaus zijn goed en mooi. Maar in de laatste twintig jaar krijgt zijn leven betekenis voor heel het land. Hij wordt vredestichter tussen de Kantons die in oorlog raken. Hij wordt raadgever van politici. Hij wordt inspiratiebron voor vele generaties.

Klaus laat ons zien dat er in de wereld veel is dat ons weghoudt van God. Hij volgt Gods stem die hem naar de afzondering leidt, de stilte in. Klaus ziet een wereld waarin eten en drinken dikwijls het hoogste goed lijkt. Klaus vast en dat vasten wordt een deel van zijn leven. Waar leeft hij van? Hij leeft van Gods Woord, van de Eucharistie, van Brood uit de hemel. Alles is goed en belangrijk, een mooi gezin, politiek, een militaire loopbaan, de boerderij, het dorpsleven, welvaart en aanzien. Alles is een gave van God maar niets mag zo belangrijk worden dat God zelf naar de achtergrond verdwijnt. Klaus volgt Jezus heel letterlijk en heel intensief en vindt zo het echte leven.

Wij worden niet geroepen een kind te offeren als Abraham. Wij worden ook niet geroepen weg te trekken van gezin en familie zoals Broeder Klaus. Maar allemaal worden we geroepen, hoe oud we ook zijn om God te blijven zoeken, met grote inzet en doorzettingsvermogen, om naar Gods stem in ons leven te luisteren, ons niet te verliezen in eten en drinken en luxe, om steeds innerlijk vrij te worden en met Gods plan mee te werken. Broeder Klaus laat zien dat zo’n leven vruchtbaar is voor het eigen gezin en voor velen daarbuiten. Amen.

Voorbede

Wij bidden in geloof en vertrouwen.

Wij bidden voor allen die Jezus willen volgen, voor alle gelovigen, wereldwijd. Wij vragen om innerlijke vrijheid, om een luisterend oor voor God en de naaste, om moed en kracht om in deze wereld een tegengeluid te laten horen. (Laat ons [zingend] bidden.)

Wij bidden voor de wereld en de samenleving. We vragen om wijze mensen in de politiek en bij defensie, om goede raadgevers en vredestichters, om mensen die innerlijk vrij zijn zodat zij Gods Woord verstaan en doorgeven. (Laat ons bidden.)

Wij bidden voor onze parochie van de H. Augustinus. Wij vragen om eenheid door geloof en liefde waar verdeeldheid dreigt, om trouw aan God en de naaste waar egoïsme dreigt, om moed en kracht om tegen de trend van de wereld in te gaan. (Laat ons bidden.)

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor ouders, kinderen en kleinkinderen. Wij vragen om inspirerende heiligen die ons aan het denken zetten en ons uitdagen zodat wij dieper zoeken en Gods tekenen verstaan. (Laat ons bidden.)

Back To Top