Ga naar hoofdinhoud

Op 12 augustus 2015, 11.00 uur, in de parochie van de H. Augustinus in de kerk van de H. Willibrord te Oegstgeest.

Van harte welkom, familie Zuidhoek, de kinderen, schoonkinderen, kleinkinderen en aanhang, de familie van Velzen, verdere familie, vrienden, bekenden en parochianen, u allen, vandaag bij dit afscheid van Wilhelmina Catharina Zuidhoek – van Velzen, Wil.

Afscheid nemen van je moeder, schoonmoeder, oma, valt niet mee. Ook al gun je haar de rust en de vrede in God. Bij een afscheid komen allerlei gevoelens aan bod die je nu definitief een plek moet gaan geven. Bij de ziekenzalving door pastor Lansbergen kon zij zich en mochten jullie haar bewust aan Gods vaderliefde toevertrouwen. Bij deze uitvaart bidden we om liefde en vrede voor haar, en ook voor onszelf.

Hier in de kerk spreken wij over het eeuwige licht. Dat eeuwige licht wordt hier vooraan gesymboliseerd in de Paaskaars, teken van Jezus verrijzenis. Dood en tegenslag zijn als een duisternis om ons heen. Daarom willen we nu de kaarsen rond haar baar ontsteken met het vuur van de paaskaars, dat verwijst naar het licht van Christus dat alle duisternis doorbreekt. Laat het ook de duisternis verdrijven uit onze harten, nu in deze dagen van afscheid.

Kaarsen worden ontstoken.

Homilie

Sassenheim, 26 juni 1931. Wil heeft de gezegende leeftijd van 84 jaar mogen bereiken. Het betekent ook dat zij nog geen negen jaar oud is als de Tweede Wereldoorlog begint. Daarmee werden de jaren op de lagere school al danig verstoord. Als op haar twaalfde haar vader jong overlijdt, moet ze noodgedwongen stoppen met school om thuis te komen helpen.

Wil is de vijfde in een gezin van negen kinderen, waarvan een broertje jong is overleden. Thuis helpt ze in het huishouden, maar ook in de zaak. Haar opa en haar vader hadden een kolenhandel. Haar oudste zus zette die door, zodat het gezin met een knecht in dienst verder kon. Haar opa was een van de eersten met een personenauto in Sassenheim. De vrachtwagen werd in de oorlog geconfisqueerd. De personenauto wisten ze te verbergen door hem te begraven.

Van de tijd dat Wil thuis en in de zaak hielp, heeft ze altijd goede herinneringen gehouden. Ze had veel plezier met haar zus, ze ging op naailes en ze had een paar eigen werkhuisjes zodat ze ook al wat kon sparen.

Via haar vriendin Bep van leeuwen leert ze Aad Zuidhoek kennen. Aad was niet de eerste vriend in haar leven, maar hij werd wel de belangrijkste. Ze trouwen in 1956 en van 1957 tot 1964 komen de drie kinderen en is het gezin compleet. Over jullie ervaringen hebben jullie al het een en ander verteld, ze was in zekere zin een moderne oma die begrip had voor het er in deze tijd aan toe gaat, ze had altijd interesse en je was altijd welkom. Dat gold niet alleen voor de kleinkinderen maar ook voor vrienden en vriendinnen.

Het er zijn voor jullie was voor haar belangrijk. Of dat nu was op een verjaardag of in belangrijke fasen van je leven, in de drukte van haar werk als ze samen met andere oma kwam oppassen en in moeilijke tijden als je tijdelijk weer thuis komt wonen. Het typeert haar dat ze zo in het leven kon staan.

Jullie herinnerden je de oma-soep die altijd lekkerder was dan de soep thuis. Jullie herinneren haar als een fantastische moeder en oma, die desondanks ook kort door de bocht kon zijn en recht voor zijn raap. Ook wel eigenwijs, zodat ze niet snel van mening veranderde. Het geeft kleur aan haar persoon en laat zien dat ze ook dingen moest overwinnen. Het ging niet allemaal vanzelf.

Jullie noemde ook iets van haar geloof. Zul je opa ontmoeten? Ik durf het eigenlijk niet te geloven, maar ik hoop het wel. Geloof en hoop zitten dicht bij elkaar. De apostel Paulus zegt ons dat het gaat om geloof, hoop en liefde en dat van deze drie de liefde de grootste is. Daar kennen we de bedelarmbandjes van met een kruisje voor het geloof, een ankertje voor de hoop en een hartje voor de liefde.

Wil heeft in haar 84 jaar veel ontwikkelingen meegemaakt. Jullie prijzen haar omdat ze open stond voor de moderne tijd. Dat betekent niet dat ze ook met e-mail of een smartphone gemakkelijk om kon gaan. Maar ze probeerde het wel. Ook in het geloof en in de Kerk heeft ze veel ontwikkelingen meegemaakt. Werd de Bijbel vroeger dikwijls voor letterlijk gehouden, en was alles van het geloof duidelijk, in de laatste honderd jaar is er steeds meer inzicht gegroeid in de geestelijke betekenis van de Bijbelse verhalen en geschiedenissen.

Zo heeft Wil, net als in de eerste lezing verschillende tijden meegemaakt. Maar zoals ook Prediker eindigt, God is er altijd, ook al zij er soms nieuwe en soms oude dingen. Wel moeten we vaak onze kijk op God, onze ideeën over God opnieuw bijstellen omdat ze anders vast gaan zitten.

In feite heeft Jezus ook zoiets gedaan toen Hij optrad. Hij heeft geprobeerd om de mensen een andere ervaring van God mee te geven. God is niet zozeer ver weg, op een afstand. God is geen oorlogsgod, geen god van alleen straffen, God is als een goede vader, als een goede herder, God heeft moederlijke trekken door zijn liefde en barmhartigheid. God geeft je de ruimte, zelfs als je van Hem wegloopt en Hij kijkt naar je uit, of je weer terugkomt.

Wil heeft diep van binnen dit beeld van God, dat vanouds een duidelijke katholieke ervaring is, altijd vastgehouden. God dien je niet alleen in de Kerk, daar doe je inspiratie op, daar vind je elkaar, daar eer je God in de liturgie. Daarna breng je het in de praktijk. Het een kan niet zonder het ander. Zo heeft Wil het ook gedaan. Ze bleef graag de vieringen meemaken via de televisie. Altijd stond het haar voor ogen dat je ook in de praktijk moet brengen wat je in de vieringen meekrijgt.

Jullie zijn weer een nieuwe generatie die opnieuw de weg daarin moet vinden. Dat was vroeger in zekere zin gemakkelijker dan nu, omdat er nu zoveel meningen zijn, het internet staat er bol van. Wil je weten wat waarheid is? Wil je weten wat toekomst biedt? Wil je weten of God bestaat? Kijk dan naar je moeder en oma. In haar leven heeft ze laten zien dat God bestaat en zo heeft ze Jezus nagevolgd. In alles wat Jezus deed toonde Hij wat goed is en echt, wat waarheid is. Daarom spraken jullie over het Evangelie van de zaligsprekingen en kozen jullie het Evangelie waarin Jezus spreekt over de liefde. De wereld waar Jezus voor staat is de omgekeerde wereld. Niet de machtigen of de rijken zullen die nieuwe wereld tot werkelijkheid maken, maar de zachtmoedigen, de eenvoudigen en de milde harten.

Om te tonen dat het waar is wat Hij geleerd heeft, is Jezus een tijd lang aan zijn leerlingen verschenen. Daarna moesten ze er zelf mee verder. Het leven gaat door, ook als ons lichaam niet meer verder kan. We gaan door in God. God zelf wordt ons huis. En in God leven allen die bij God willen horen. Zo zal Wil haar man ontmoeten. Op een heel nieuwe manier. Niet meer lichamelijk als op aarde, maar met een nieuw geestelijk lichaam.

In God zal zij leven, want God kan haar niet vergeten. Zo mogen wij eens thuiskomen, als wij durven geloven, hopen en liefhebben. Amen.

Back To Top