Ga naar hoofdinhoud

Waar gaat het in het leven om? Wanneer prijzen we iemand zalig? Hoe herinneren we ons onze dierbaren?

Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van de H. Willibrordus (Wassenaar) en de H. Laurentius, 2 november 2014, om 09.30 en 19.30, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: A2014ALLZA

Lezingen

E.L.: Apokalyps 7,2-4.9-14
Ps.: 24 (23), 1-2, 3-4ab, 5-6
T.L.: 1 Johannes 3,1-3
VE.: Matteüs 11,28
Ev.: Matteüs 5,1-12a

Homilie

Waar gaat het in het leven om? Op die vraag kunnen veel antwoorden volgen. Ik wil hem vandaag stellen met het oog op zoveel dierbaren die wij vandaag gedenken. Waar gaat het in het leven om?

Bij een uitvaart van een jongeman kozen we ooit een tekst uit het boek Prediker die luidt: “Ik heb vastgesteld dat voor de mens niets goeds is weggelegd, behalve vrolijk te zijn en van het leven te genieten. Want wanneer hij zich aan eten en drinken te goed doet en geniet van al het goede dat hij moeizaam heeft verworven, is dat een geschenk van God (Pred. 3,12-13)”. Misschien kent u deze tekst. Gaat het dan in het leven om genieten, om eten en drinken. In het hoofdstuk ervoor zegt Prediker het volgende: Ik zei tegen mezelf: Kom, laat ik proberen de genoegens van het leven te smaken en te genieten van het goede. Maar ook dat, ontdekte ik, is enkel leegte. Vrolijkheid, zei ik tegen mezelf, is niet meer dan dwaasheid. En waar leidt vreugde toe? Ik heb mezelf ondergedompeld in de vrolijkheid van de wijn, en ik greep die dwaasheid aan om te onderzoeken of ik in mijn wijsheid – want die behield altijd de overhand – kon ontdekken wat een mens het beste doen kan, dat luttel aantal levensdagen dat hij doorbrengt onder de hemel (Pred. 1,1-3).

Waar gaat het in het leven om? Wanneer prijzen we iemand zalig, zoals het Evangelie zegt? Hoe herinneren we ons onze dierbaren? De herinnering aan een moeder die thuis was als je haar nodig had, eenvoudig met een kopje thee blijft langer in ons hart dan haar carrière. De herinnering aan een vader die voor je klaar stond, die tijd voor je had om te praten, die tegelijk liefdevol en streng kon zijn, stijgt uit boven de bewondering om de grote prestaties. Zij waren er niet op uit om van het leven te genieten, zij waren erop uit de kinderen goed op te voeden tot gelukkige, zelfstandige en gelovige volwassenen, die op hun beurt klaar zouden staan voor de naaste.

Waar gaat het in het leven om? Je zou kunnen zeggen dat we op aarde zijn om Kind van God te zijn. Dit stelt Johannes in zijn brief als hij schrijft: Hoe groot is de liefde die de Vader ons betoond heeft! Wij worden kinderen van God genoemd en we zijn het ook. De wereld begrijpt ons niet en ze kent ons niet omdat zij Hem niet heeft erkend (1 Joh. 3,1). De wereld kan Jezus en de weg van Jezus niet accepteren, omdat Jezus ons voorhoudt dat we alleen door het kruis heen tot een nieuw en ander leven komen.

Met de gedachtenis van Allerzielen worden we ons opnieuw bewust wat de weg van Jezus is. Een weg die op een of andere manier altijd tegen de grote stroom van de wereld in gaat. Bij de gedachtenis van Allerzielen mogen we ook nadenken over ons eigen leven. Aan de ene kant worden we ons bewust van het gemis, want het verlies van een dierbare slijt wel, maar verdwijnt nooit. Met dat gemis mogen we naderen tot God en vragen om steun en kracht. Tegelijk worden we ons bewust van het voorbeeld dat zij ons hebben nagelaten, hoe zij met vallen en opstaan, als gewone mensen hebben geprobeerd Jezus na te volgen.

In de oudere generatie voor ons, leefde meer dan in onze tijd de vraag: hoe volg je Jezus na? Het leven in het Evangelie is toch wel wat anders dan het leven in onze tijd. De wonderen die Jezus deed, zijn zo voor ons niet weggelegd. Zoals we gisteren Allerheiligen vierde en we blij zijn met hun voorbeeld, zo mogen we het ook zijn met onze dierbaren, waar veel kleine heiligen onder zijn. Ze zijn voor ons een brug in tweeduizend jaar navolging. In de navolging van Jezus, hebben we de hulp van onze medemensen nodig. Het inspireert enorm als je iemand ziet die dat realiseert wat je zelf ook graag wilt. Dat werkt zo in de muziek en in de sport. De idolen roepen op tot navolging.

Wij willen op de gedachtenis van Allerzielen bidden voor onze dierbaren, vooral voor hen die de volheid van het leven in God nog niet bereikt hebben. Zij hebben baat bij ons gebed. Tegelijk mogen we weten dat alle overledenen ook voor ons bidden, zo is Gods Koninkrijk. Zoals ook wij, gelovigen hier op aarde bidden voor elkaar. Dat bidden voor elkaar eindigt niet met de dood. Waarom zou dat. Als Jezus aan de rechterhand voor ons ten beste spreekt, als de Heilige Geest onze voorspreker is, zou het dan niet heel vreemd zijn als allen die in de hemel zijn ook voor ons bidden.

In de eerste lezing spreekt Johannes over een menigte, die niemand tellen kon, uit alle rassen en stammen en volken en talen, ontelbaar dus. “… Dat zijn degenen die komen uit de grote verdrukking, die hun gewaden hebben wit gewassen in het bloed van het Lam.” Dat is vaak ook onze herinnering aan onze dierbaren. Niemand krijgt het geluk cadeau, het leven brengt altijd een kruis mee. Mensen die zich volledig konden toevertrouwen aan het geloof in Jezus Christus, zijn ons een voorbeeld. Dikwijls was dat een geloof dat stand moest houden in de donkerste nacht. Daar waar geen licht meer is, geen licht van verstand of van kennis, of van ervaring of wat dan ook, waar alleen het licht van het geloof hen kon dragen.

Wij gedenken onze dierbaren, aansluitend op het feest van Allerheiligen. Ze horen bij elkaar. Naast de herinnering en het verdriet mag er ook het voorbeeld zijn van onze dierbaren. Door de weg van Jezus te gaan, veranderen wij mensen van kind van deze wereld in kinderen van God. Zo mag in al onze dierbaren het Evangelie van de zaligsprekingen waar zijn geworden. Aan hen behoort het rijk der hemelen. Zij zullen God zien. Wij mogen hen vragen ons te helpen, dat wij met hun voorbeeld en hun voorspraak Jezus blijven navolgen, tot we eens met hen zijn in Gods vaderhuis. Amen.

Voorbede

Op voorspraak van alle heiligen bidden wij tot God, onze hemelse Vader.

Wij bidden voor alle gelovigen wereldwijd die vandaag hun dierbaren gedenken. Dat zij troost en steun vinden. Bidden we voor onze dierbare overledenen, dat zij mogen leven voor Gods aangezicht, verlicht en vertroost. Laat ons bidden.

Wij bidden voor allen die dit jaar een dierbare verloren hebben. Dat zij kracht vinden om verder te gaan, dat er licht schijnt in hun leven, dat zij steun vinden in hun geloof. Laat ons bidden.

Wij bidden voor allen die werken in de zorg voor zieken en terminale mensen en voor werkers in de uitvaartbranche, dat zij voor ogen houden hoe kostbaar hun werk is, dat zij mensen nabij zijn in moeilijke tijden. Laat ons bidden.

Wij bidden voor hen die vervolgd worden, dat zij in de geest van de zaligsprekingen durven blijven vertrouwen. Dat zij zichzelf niet verliezen in haat en geweld, maar Gods liefde in alle omstandigheden weten te behouden. Laat ons bidden.

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor ouders, kinderen en kleinkinderen. Wij vragen om een nieuw begrip van heiligheid, een nieuw verlangen tot navolging van Jezus, dat de heiligen ons daarin te hulp komen. Laat ons bidden.

Intenties

Back To Top