Ga naar hoofdinhoud

Wij zijn als Kerk wel heilig, maar niet volmaakt. Heilig en volmaakt zijn niet synoniem. Heilig betekent wij bij God horen. Wij zijn van Hem. De opdracht die daarbij hoort is dat we naar Zijn volmaaktheid streven. De volmaaktheid van de Kerk vinden we in Christus en de heiligen. Die volmaaktheid komt bij ons pas gaandeweg en als we die aan het einde van ons leven hebben bereikt is dat al meer dan we mogen hopen.

Eucharistieviering in de parochiekerk van De Goede Herder en de H. Jozef, de Willibrordus en De Goede Herder te Wassenaar, in het weekeinde van 21 en 22 januari 2012, 17.00, 19.00, 09.30 en 11.00, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: B2012DHJ03B

Lezingen

E.L: Jona 3,1-5.10
Ps.: 25 (24),4bc-5ab, 7-7bc, 8-9
T.L: Korintiërs 7,29-31
All: Marcus 1,15
EV: Marcus 1,14-20

Homilie

“Bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap.” Jezus als de nieuwe Jona, maar niet met deze woorden van Jona: “Nog veertig dagen en Ninivé zal vergaan”. Jezus zegt: “Het Rijk Gods is nabij.” De aankondiging verschilt, maar de oproep tot bekering vind je in beide. Alhoewel, Jona roept niet eens op tot bekering, hij verkondigt alleen maar het onheil. Dat is blijkbaar al genoeg.

Onlangs hoorde ik iemand nog zeggen: “Als er opnieuw een oorlog uitbreekt, dan gaan de mensen wel weer naar de kerk”. Die opmerking getuigt van de overtuiging dat mensen in nood hun toevlucht zoeken bij God. De Bijbelse geschiedenis laat dat inderdaad zien. Ninivé is daar een voorbeeld van.

Nu kunnen we ons afvragen waarom die mensen uit Ninivé Jona geloofden. Was dat zomaar omdat hij dat riep? Of hadden ze gehoord over zijn vreemde geschiedenis? Dat hij op de vlucht was gegaan voor zijn zending. Dat hij zo op zee in de storm belandde en in zee was gegooid. Hoe de bemanning nog gebeden had tot hun eigen goden, maar dat de God van Jona de sterkste was. Hoe God een monstervis had gezonden die Jona op de kust had gespuwd en dat Jona nu daar stond met deze boodschap. Die zeelui waren vast al eerder aan land gekomen en hadden alles al in geuren en kleuren verteld. Als je dat dan hoort en die Jona staat daar voor je, dan geloof je dat het echt waar is.

Geloven wij Jezus als Hij zegt: “Bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap.” Want van Jezus gaat ook zo’n verhaal uit, waarbij Hij Jona ver overtreft. “Hier is meer dan Jona,” zal Hij zelf zeggen. Hoe Jezus leefde volgens Gods wil, Hij vluchtte niet voor zijn zending, hoe Hij wonderen deed en Gods Woord verkondigde. Hoe Hij opging naar Jeruzalem en onschuldig werd veroordeeld. Hoe Hij aankondigde dat Hij zou lijden en sterven en verrijzen. Hoe ze Hem geselden, aan het kruis sloegen en doodden. En hoe Hij de derde dag verrees van de doden. Jezus als de nieuwe Jona. Met dit verschil, Jona had alles al meegemaakt toen hij in Ninivé kwam. Jezus moest alles nog doormaken.

Maar wij zijn kinderen van na die tijd. Wij weten wat er allemaal gebeurd is en ook tot ons zegt Hij: “Bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap.”

Wat zou in onze tijd bekering inhouden? Wat zou nog beter kunnen? We kennen het dagelijks gewetensonderzoek, we kennen de tien geboden en de vijf geboden van de Kerk. We kennen de grote Catechismus, we leren wat goed en kwaad is, wat recht en krom is, wat eerlijk en vals is, oprecht of dubbelhartig, trouw of ontrouw. We hebben het geleerd, we weten het.

En toch moet ieder van ons erkennen, dat we niet volmaakt zijn. We weten het, maar we doen het niet. Ook als het niet om grote dingen gaat, ook als we niemand hebben vermoord of enorm bedrogen, als we onze wederhelft niet ontrouw zijn geweest, als we in de grote dingen staande zijn gebleven, dan nog zijn er massa’s kleinere momenten waarin we beseffen dat we maar kleine mensen zijn. En we weten, wie het kleine niet eert is het grote niet weerd.

Kind van God zijn ontvang je, het wordt je geschonken. Zo begint het. Maar hoe je je daarna moet gedragen, leer je niet door de regels of de Bijbel uit je hoofd te kennen. Dat is wel handig en goed, maar niet voldoende. Je leert het doordat je op weg gaat, doordat je stappen zet en stapsgewijs, dag na dag, week na week en jaar na jaar, een heel mensenleven lang, doordat je groeit in die navolging van Jezus, navolging van die Weg die Hij is.

Wij zijn als Kerk wel heilig, maar niet volmaakt. Daar hoef je de geschiedenis maar voor open te slaan, en de recente geschiedenis maakt dat nogmaals pijnlijk duidelijk. Heilig betekent in de eerste plaats niets anders dan dat wij bij God horen. Wij zijn van Hem. Daar volgt wel meteen een opdracht uit, dat we naar Gods volmaaktheid streven die bij die heiligheid hoort. God is volmaakt, Hij laat de zon opgaan over goeden en slechten, en Hij laat het regenen over rechtvaardigen en zondaars. Heiligheid en volmaaktheid horen bij elkaar. Maar daardoor zijn die twee ook een beetje synoniem geworden. Het is belangrijk om ze te blijven onderscheiden. Wij zijn heilig als Kerk, heilig als Kind van God, maar wij mensen in de Kerk zijn niet volmaakt. De volmaaktheid van de Kerk vinden we in Christus en de heiligen. Die volmaaktheid komt bij ons pas gaandeweg en als we die aan het einde van ons leven hebben bereikt is dat al meer dan we mogen hopen.

Navolging van Christus. “Bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap”, zegt Hij. De Nieuwe Jona heeft een Blijde Boodschap en zegt: “Komt en volgt Mij, ga mee, doe zoals Ik, we gaan op weg naar Gods Koninkrijk. Amen.

Voorbede

Bidden wij tot de Koning die is gekomen om ons te verlossen.

Bidden we voor iedereen die Jezus wil navolgen. Vragen we om de vreugde van de navolging, de vreugde van het Kind van God zijn, vragen we om wijsheid en inzicht om er op de juiste manier over te spreken, vragen we om moed en trouw, dat wij ervoor uitkomen. Laat ons bidden.

Bidden wij voor onze wereld, dat alle mensen mogen zien dat de kunst van het leven een weg is die je gaat, waarin je stap voor stap verder komt, vragen we dat ook de wereld mag inzien dat Jezus die Weg bij uitstek is. Laat ons bidden:

Bidden we voor onze nieuwe parochie van de Heilige Augustinus, voor alle parochianen en lokale gemeenschappen, dat we elkaar weten te vinden, elkaar steunen en stimuleren om Kerk van Christus te zijn. Laat ons bidden.

Bidden we voor gezinnen en alleenstaanden, bidden wij voor dopelingen en communicanten, vormelingen en bruidsparen, voor ouderen en zieken, dat de navolging van Christus voor ieder werkelijkheid mag zijn. Laat ons bidden.

Intenties

Back To Top