De Advent is een tijd van waakzaamheid. Midden in deze wereld nodigt Jezus ons uit om oog te hebben voor zijn komst in de wereld; naar zijn komst tweeduizend jaar geleden, maar ook zijn komst aan het einde van de tijd en net zozeer zijn komst hier en nu.
Eucharistieviering om 19.00 uur, 09.30 en 11.00 uur, weekeinde van 30 november en 1 december 2013, in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van De Goede Herder (Wassenaar) en de Willibrordus (Wassenaar), door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren vanuit De Goede Herder (MP3)
Preek beluisteren vanuit De Goede Herder (MP3)
Preek: A2014ADV01AAUFX
Lezingen
E.L.: Jesaja 2,1-5
Ps.: 122 (121), 1-2, 3-4a, (4b-5, 6-7,) 8-9
T.L.: Romeinen 13,11-14
All.: Ps. 85 (84), 8
Ev.: Matteüs 24,37-44
Homilie
Onlangs kwam paus Franciscus weer even in het nieuws. Hij vroeg aandacht voor de verafgoding van het geld; hij zei: “Koning geld heeft een centrale rol.” De paus vroeg ook aandacht voor de wegwerpcultuur waarbij jongeren geen werk vinden en ouderen niets meer waard worden geacht. Paus Franciscus spreekt een woord voor de wereld, voor de maatschappij waarin wij leven. Hij zegt: “Een volk dat niets geeft om jongeren of ouderen heeft geen toekomst”, “Jongeren nemen de samenleving mee de toekomst in, terwijl de oudere generatie de maatschappij een geheugen en wijsheid geeft.”
Dat de paus aandacht vraagt voor de verafgoding van koning geld, is niet nieuw, ook de andere pausen hebben steeds op deze gevaren gewezen. Maar paus Franciscus doet het heel direct, met rake woorden die iedereen kan verstaan. Koning geld is een afgod geworden. Aan die afgod offeren we jong en oud op. Hij zei ook: “Hoe kan het dat daklozen die van ontbering sterven het nieuws niet halen, maar aandelenbeurzen die 2 punten verliezen wel?”
Zijn voorganger Paus Benedictus sprak in 2007 over de logica van altijd meer winst willen maken. Als winst maken de grondwet van onze samenleving wordt, dan wordt de kloof tussen arm en rijk steeds groter en wordt het een catastrofe voor onze planeet. Als delen met elkaar en solidariteit de grondwet van onze samenleving wordt, kunnen we een omkeer bewerken. Emeritus paus Benedictus stelt dat: “Kiezen tussen egoïsme en liefde, tussen rechtvaardigheid en oneerlijkheid,” kiezen tussen God en de Satan betekent.
Dat is de wereld waarin wij leven en waarin wij keuzes moeten maken. Daarover gaat ook het Evangelie vandaag: Zoals het ging in de dagen van Noach zo zijn er nu mensen die eten en drinken en trouwen en verder niets vermoeden … tot … Tot wat?
Wat gebeurt er na verloop van tijd wanneer de wereld zich laat leiden door de economie van de hebzucht? Wat gebeurt er op de lange duur wanneer een maatschappij is gebaseerd op eigenbelang en korte termijn winst? Wat gebeurt er op de duur wanneer in een maatschappij het menselijk leven niet meer heilig is, maar wordt bepaald door nut of gewenst zijn. Wat gebeurt er met een maatschappij waarin God afwezig is?
Jezus zegt: zo zal het gaan bij de komst van de Mensenzoon. Twee op de akker … twee aan de molen … de een wordt meegenomen, de ander achtergelaten. In een van zijn disputen zegt Jezus tegen de Hogepriesters en de Oudsten van het volk (Mt. 20,31): “Voorwaar, Ik zeg u: de tollenaars en de ontuchtige vrouwen gaan eerder dan gij het Rijk Gods binnen.”
Met Jezus meegaan, dat doe je alleen wanneer je beseft dat je Hem nodig hebt. Tollenaars, prostituees, melaatsen, Samaritanen, het zijn mensen die bij Jezus aankloppen. Waarvoor kloppen zij aan? Natuurlijk voor genezing van henzelf of van anderen, maar ze kloppen ook aan voor vergeving. Vergeving voor van alles waarin ze tekort schieten. Tekort aan naastenliefde, tekort aan eer aan God, tekort aan trouw; vergeving voor tekorten, omdat ze beseffen dat ze heel veel niet meer in kunnen halen. Met de vergeving van Jezus kunnen ze verder, een nieuwe start maken en zo gaan zij Gods Koninkrijk binnen, niet pas in het hiernamaals, maar hier en nu, hier begint het al.
In deze Advent zullen we vast nog wat meer van onze paus horen. De media zijn nieuwsgierig naar zijn uitspraken, al is zijn boodschap niet anders dan van andere pausen; hij verkondigt het Evangelie van Christus. Toch moeten we niet zozeer verheugd zijn omdat de media zo graag naar onze paus luistert, of dat hij een goede pers krijgt. Jezus zegt: “… Verheugt u omdat uw namen staan opgetekend in de hemel (Lucas 10,20).”
De Advent is een tijd van versobering en eenvoud, vanwege de voorbereiding op het feest van Christus’ geboorte. Tegelijk is het meer dan dat; de lezingen helpen ons beseffen dat heel dit bestaan tijdelijk is. Dat geldt voor de wereld en de mensheid in het groot, het geldt ook voor iedere mensenleven afzonderlijk. Het is daarom een tijd van waakzaamheid. Midden in deze wereld nodigt Jezus ons uit om oog te hebben voor zijn komst in de wereld. Dat betreft zijn komst tweeduizend jaar geleden, maar ook zijn komst aan het einde van de tijd en net zozeer zijn komst hier en nu. Dat is vandaag hier in deze viering, dat is straks thuis in het omgaan met elkaar, dat is deze week op het werk, in de bezoekjes aan anderen, in de tijd van gebed; Hij roept op tot waakzaamheid; dat we wakkere mensen zijn, met de waakzaamheid van de liefde, de waakzaamheid van ons geloof, de waakzaamheid van de hoop.
De paus laat een belangrijke tekortkoming van onze cultuur zien. Zoals de Israëlieten niet op Mozes konden wachten en in hun ongeduld een gouden kalf maakten, zo lijken wij in onze tijd niet te kunnen wachten op de komst van de Heer en wil onze maatschappij met eigen middelen een eigen toekomst, een eigen paradijs en een eigen god scheppen, een god die doet wat wij willen.
De paus laat zien dat die god altijd een afgod is, een god die het geluk niet kan bieden. De paus roept ons op tot de waakzaamheid van het Evangelie, dat wij Gods liefde in de praktijk brengen. Want wie Gods liefde doet, krijgt ook zelf deel aan die liefde. Wie Gods liefde de wereld indraagt gaat zelf binnen in Gods Koninkrijk. Zo is Gods koninkrijk tastbaar dichtbij. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen dat wij staande blijven voor het aangezicht van de Mensenzoon.
Bidden wij voor alle mensen van goede wil, die uitzien naar Gods koninkrijk van vrede en gerechtigheid, dat zij weten vol te houden in geloof, hoop en liefde en voortgaan op hun weg in navolging van Jezus Christus. Laat ons bidden.
Bidden wij voor onze samenleving in de hedendaagse cultuur, dat wij allen samen de eenzijdigheid van onze tijd en onze cultuur weten te doorbreken en een samenleving opbouwen van samen delen en solidariteit met de armsten. Laat ons bidden.
Wij bidden voor onze parochie van de H. Augustinus. We bidden om vindingrijkheid en inzicht, om wijsheid en kracht, opdat wij onze kinderen en jongeren weten te begeleiden zodat zij vrij staan in deze cultuur en groeien in liefde voor God en de naaste.
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor ouders, kinderen en kleinkinderen. Wij vragen om een gezegende adventtijd, zodat de dagen van Kerstmis voor allen dagen mogen zijn van goedheid en liefde, een nieuwe begin voor groot en klein. (Laat ons bidden.)