Ga naar hoofdinhoud

We horen vandaag over een visioen van vrede, wie zou daar niet naar verlangen, juist in deze Advent? De vervulling van het visioen is Christus, en zijn nabijheid vieren we.

Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van St. Jozef (Wassenaar), H. Joannes de Doper (Katwijk) en de H. Willibrord (Oegstgeest), weekeinde van 7 en 8 december 2019, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: A2020ADV02A

Lezingen

E.L: Jesaja 11,1-10
Psalm: Ps. 72 (71), 2, 7-8, 12-13, 17
T.L: Romeinen 15, 4-9
All: Lucas 3, 4.6
EV: Matteüs 3, 1-12

Homilie

Wat verwacht u met Kerstmis? Waar gaat uw hart naar uit? Waar hoopt u op? Wat is uw verlangen? Daar gaat de Advent toch over; uitzien naar, in verwachting zijn van; maar van wat? Waar gaat het om met Kerstmis?

De vraag lijkt wat overbodig, maar dat is hij toch niet. Wanneer het antwoord luidt: Wij verwachten het feest van de geboorte van Jezus”, dan is dat natuurlijk correct, maar mijn vraag gaat verder, wat verwacht u daarvan?

Kijken we naar de eerste lezing: “Dan huist de wolf bij het lam, vlijt de panter zich neer naast het geitje, grazen tezamen het kalf en het leeuwenjong, … Koe en berin hebben vriendschap gesloten, … en de leeuw vreet hooi met het rund. De zuigeling speelt bij het hol van de adder, en het kleine kind steekt zijn handje in het nest van de slang! Dan zondigt niemand meer, doet niemand meer kwaad op heel mijn heilige berg, maar zal de gehele aarde vervuld zijn met liefde tot God, …”.

Wie is die wolf naast dat lam, wie is die panter naast het geitje, wie is die jonge leeuw en die slang waar dat kind mee speelt? Deze gelijkenis uit het visioen van Jesaja gaat niet over dieren, het gaat over mensen, het gaat over steden, volken en machten die zich gedragen als een wolf, een panter, een leeuw, een berin, een slang. Maar wat ziet Jesaja? Ze zijn niet langer bloeddorstig, ze verscheuren de kleinen en de weerlozen niet meer, de slang liegt, bedriegt, en spuit zijn dodelijke gif niet meer. Tegenpolen sluiten vriendschap, argeloos kinderen zijn veilig.

Is het niet precies dat waar u naar uitziet met Kerstmis, is dit niet een prachtige schildering van vrede op aarde. Jesaja zegt: “Dan zondigt niemand meer, doet niemand meer kwaad op heel mijn heilige berg, maar zal de gehele aarde vervuld zijn met liefde tot God, zoals de zeebodem bedolven is onder het water”. Liefde die de aarde overspoelt, vrede die alle mensenharten vervult; is dat niet uw hoop en verlangen in de Advent, waarmee we toeleven naar Kerstmis? Liefde tot God, eerbied voor Gods schepping, zorg voor Gods kinderen, respect voor Gods geboden, achting voor God als onze Schepper; als dat de aarde overspoelt; als dat de harten van de mensen vervult.

Hoe stelde Jesaja zich dat voor? Hij dacht aan een nazaat van Isaï, uit de stam van aartsvader David: “De geest van de Heer zal op hem rusten, de geest van wijsheid en verstand, de geest van raad en heldenmoed, de geest van liefde en vreze des Heren, en deze vreze des Heren zal hij uitstralen”. Niet voor niets zijn dit de woorden die terugkomen bij het Sacrament van het Vormsel. Dit is wat we zien in Jezus en dat is waar Jezus ons mee wil vervullen, Gods Geest.

Jesaja dacht aan een nazaat van Isaï, als een leraar, een koning, een rechter, een profeet, een priester, een iemand die opkomt voor de kleinen en die de machtigen, de leeuwen en panters, de beren en de slangen weet te temmen.

Dat is ook de manier waarop Johannes de Doper denkt en preekt; zoals Jesaja al zei: “De uitbuiter zal hij striemen met de gesel van zijn mond, en de boosdoener doden met de adem van zijn lippen. Gerechtigheid wordt de gordel om zijn heupen, onkreukbaarheid de band om zijn lenden”. Dat zien en horen we terug in het optreden en preken van Johannes de Doper: “Adderengebroed, wie heeft u voorgespiegeld, dat ge de dreigende toorn kunt ontvluchten? Brengt liever vruchten voort die passen bij bekering, …”

Zou Jesaja Jezus hebben herkend en Hem hebben erkend als de vervulling van zijn visioen? Het is maar de vraag. Zelfs Johannes de Doper had er moeite mee. Hij kende Jezus, hij was tenslotte familie en iedereen kende iedereen in die tijd, Johannes mocht Hem aanwijzen; “zie het Lam Gods”. Toch kende Hij hem niet, zoals Hijzelf zei: “Ook ik ‘kende’ Hem niet”. De vervulling van de belofte is zo anders dan we ons voorstellen. Jezus brengt de vervulling, maar wie had gedacht aan Gods Menswording en aan de kruisdood van Gods Zoon?

God zendt zijn Messias; zo doet God steeds. Als God het klagen, het bidden en smeken van zijn volk hoort, dan zendt Hij zijn bode, zijn gezant, zijn profeet en het hoogtepunt is dat Hij zijn Zoon zendt, de Mens die in alles beantwoordt aan Gods bedoeling en die de weg van God tot het einde toe gaat.

Misschien verlangen wij echt naar dat visioen waarbij die panter en die leeuw en die beer en die slang getemd zijn en in vrede leven met alle kwetsbare op aarde; misschien is dat inderdaad onze diepste hoop met Kerstmis en ons uitzicht in de Advent. Maar de weg daarheen is zijn Weg; het is de weg van bekering, de weg van navolging van Jezus; het is je kruis opnemen, het kwaad verdragen en de zondaars vergeven; het is je eigen tekorten en zwakheden onder ogen zien, vergeving vragen en er steeds opnieuw weer aan werken.

We zouden wel een paradijs willen dat God als bij toverslag realiseert, waarbij ook onze onhebbelijkheden ineens niet meer bestaan. Maar Door Jezus weten we dat het zo niet zal gaan. Ja, Hij geneest ons, ja Hij redt ons, Ja, Hij brengt de vervulling van Gods Koningschap. Maar alleen door ons geloof in Hem, door naar Hem te luisteren en Hem na te volgen. Zo alleen vindt het visioen vervulling in ons leven. Alleen zo brengt de Advent ons tot Kerstmis. Amen.

Voorbede

Bidden wij vol vertrouwen tot God, onze barmhartige Vader.

Wij bidden voor alle mensen die in deze Advent uitzien naar Kerstmis, dat een nieuw vuur hun harten vervult, waardoor zij tijd maken om het Woord van Jezus te horen en kracht vinden om zijn voorbeeld na te volgen. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze samenleving, dat alle mensen die verlangen naar vrede, gaan begrijpen dat Jezus daarin de weg wijst, dat zij het Woord van de Kerk mogen herkennen als een veilige baken, als een licht in de duisternis van onze tijd. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat we in deze Advent stappen zetten die leiden tot verzoening en vrede, tot herstel en verbetering van relaties, dat we de leeuw en de panter in onszelf weten te temmen, dat we geduld en verdraagzaamheid bevorderen door te beginnen in ons eigen hart. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat we ons in deze Advent oefenen in vriendelijkheid en aandacht voor elkaar, dat we oog hebben voor wie achtergesteld is en Christus dienen in hen die in de wereld niet in tel zijn. (Laat ons [zingend] bidden):

Intenties

Back To Top