God heeft de mens bestemd voor het eeuwige leven en ondanks wat er allemaal fout ging en fout gaat, blijft God de mens het eeuwige leven gunnen. Daar heeft Hij zelfs de dood van zijn veelgeliefde Zoon voor over.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van de H. Joannes de Doper (Katwijk), Sint Willibrordus (Wassenaar) en de H. Willibrord (Oegstgeest), weekeinde van 7 en 8 juli 2018, om 19.00, 09.30 uur en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2018DHJ14B
Lezingen
E.L: Ezechiël 2, 2-5
Psalm: Ps. 123 (122), 1-2a, 2bcd, 3-4
T.L: 2 Korinte 12, 7-10
All. Vers. Johannes 15, 15b
EV: Marcus 6, 1-6
Homilie
Ik heb een vraag. Waarom stuurt God een profeet als Hij weet dat ze niet zullen luisteren. Wat voor zin heeft dat? Vandaag hoorden we in de eerste lezing dat God zegt: “Ik zend u tot hen, … en of zij nu luisteren of niet zij zullen weten dat er een profeet in hun midden is”. Je zult maar profeet zijn en gestuurd worden naar een volk dat niet luister.
Het tegenovergestelde kennen we ook. Jona. De profeet Jona wilde niet gaan, hij vluchtte weg, maar God greep hem in zijn kladden en dropte hem op het strand dicht bij Niniveh. Toen ging Jona alsnog. Maar Niniveh luisterde wel en bekeerde zich. Dat kan ik begrijpen, God hoopt op bekering, en een onwillige profeet mag de bekering van het volk niet verhinderen.
Maar wat wil God bereiken als hij een profeet stuurt, terwijl Hij weet dat de mensen niet luisteren. Je zult die profeet maar zijn. God zegt het erbij: “Ik zend u tot de kinderen van Israël, tot dat opstandige volk dat zich tegen Mij verzet; zij en hun voorvaderen hebben opstand tegen Mij gepleegd tot op deze dag toe. Het is een nukkig en weerbarstig … opstandig volk”.
Bij Mozes was het ooit andersom. God zei eens tegen Mozes: “Laat Mij begaan, dan kan ik hen in mijn brandende toorn vernietigen. Maar van u zal Ik een groot volk maken” (Exodus 32, 10). God wilde weten of Mozes op wilde komen voor het volk, dat weerbarstige, eigenwijze, onbetrouwbare volk. En Mozes pleitte inderdaad voor het volk, dat God zijn toorn niet de vrije loop zou laten.
Dit zijn voorbeelden die we wel kunnen begrijpen. Maar waarom stuurt God een profeet naar het volk toe, als God weet dat het volk niet zal luisteren? Gaat het Hem misschien om die paar mensen, die enkeling die misschien wel luistert? Dat zou passen bij de parabel van Jezus die het verloren schaap gaat zoeken. Dat ene is kostbaar in Gods ogen. Dan denk ik ook aan de neef van Abraham, Lot, die met vrouw en kinderen uit Sodom wordt weggehaald.
Misschien zit het antwoord in die laatste zin: “Zij zullen weten en erkennen dat er een profeet in hun midden is.” Ze zullen niet kunnen ontkennen.
Waarom stuurt God zijn profeet? Misschien opdat niemand naderhand kan zeggen: “Waarom heeft God ons niet gewaarschuwd? Als God ons had gewaarschuwd, hadden we ons kunnen bekeren.” (Vgl. Lucas 16, 19-31) Zou dat de reden zijn, wil God zeggen: “Ze zullen niet kunnen beweren dat Ik hen niet gewaarschuwd heb” en zichzelf indekken tegen dit soort beschuldigingen?
Het antwoord is waarschijnlijk eenvoudiger. “Ik zend u tot de kinderen van Israël, tot dat opstandige volk dat zich tegen Mij verzet; zij en hun voorvaderen hebben opstand tegen Mij gepleegd tot op deze dag toe. Het is een nukkig en weerbarstig en opstandig volk”. Maar … God houdt van zijn Volk. Ondanks die nukken, die ongehoorzaamheid, die opstandigheid, die onbetrouwbaarheid. Ondanks het feit dat de mensen zijn Verbond met de voeten treden, afgoden nalopen, onrecht plegen; het blijft Gods Volk. Daarom zendt Hij zijn profeet, ook al weet Hij dat ze niet zullen luisteren.
En zo doet God het steeds. We zagen het bij Jezus. Hij komt in zijn dorp aan, in Nazaret, daar is Hij opgegroeid. Iedereen kent iedereen. Hoe reageren ze: “Is dat niet de timmerman, de zoon van Maria en de broeder van Jakobus en Jozef en Judas en Simon? En wonen zijn zusters niet hier bij ons?” En zij namen er aanstoot aan. Reageert de wereld in onze tijd tegenover de Kerk niet net zo: “Waarom zouden we luisteren naar de Kerk. We kennen toch de verhalen van vroeger, we weten toch hoe saai het in de Kerk is. En die verhalen over misbruik. Moet de Kerk ons de les lezen?”
Zo kun je de vraag stellen, waarom stuurt God zijn Zoon, als Hij weet dat ze niet zullen luisteren, zoals ze vóór die tijd ook niet luisterden naar de profeten? Waarom stuurt God Jezus, als Hij op tien vingers na kan tellen dat ze Hem zullen mishandelen, Hem uit de wijngaard gooien en doden. Waarom stuurt Hij zijn Zoon, als Hij weet dat ze hem aan het kruis zullen nagelen?
Ik denk dat ook hierbij hetzelfde antwoord geldt; omdat God ons liefheeft. “Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben (Johannes 3, 16). God heeft ons lief en God blijft ons trouw. God heeft de mens bestemd voor het eeuwige leven en ondanks wat er allemaal fout ging en fout gaat, blijft God de mens het eeuwige leven gunnen. Daar heeft Hij zelfs de dood van zijn veelgeliefde Zoon voor over.
In de tweede lezing heeft Paulus daarom een boodschap, niet alleen voor de profeten van onze tijd, maar voor ieder die het wil horen. Hij schrijft: “Ik zal het liefst van alles roemen op mijn zwakheden. Dan zal de kracht van Christus in mij wonen. Daarom lijd ik om Christus’ wil gaarne zwakheid, smaad, nood, vervolging en benauwdheid. Want als ik zwak ben, dan ben ik sterk”.
God durft zwak te zijn naar ons toe, Hij laat zich niet gaan in zijn toorn. Hij durft de liefde het laatste woord te geven. God nodigt ons zo uit net zo te doen als Hij. In die zwakte mogen we sterk zijn. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot God die ons in Christus nieuw leven geeft.
Wij bidden voor de Kerk, dat zij zich steeds laat zuiveren door Christus, dat zij door de heilige Geest haar profetisch Woord blijft spreken, dat zij dit doet met de liefde van Christus, dat zij zwak durft te zijn zoals Hij, om sterk te staan in haar taak. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze wereld, om werkelijke bezinning, dat de crisis in milieu, in wereldvrede en wereldhandel, de wereldleiders wakker schudt, dat zij loskomen van eigenbelang, dat zij in wijsheid leiding durven geven, ook als zij daarmee de gunst van de kiezers verliezen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat we niet de fout maken van Nazaret, dat we openstaan voor Gods Woord, wie het ook verkondigt, dat we de kracht van het kleine mogen erkennen en ons toevertrouwen aan Gods plan. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen; dat we kinderen durven op te voeden tot een eigen en krachtige relatie met God, dat zij in vrijheid met Christus hun weg kunnen gaan, als het nodig is ook tegen de stroom in. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties