Ga naar hoofdinhoud

Met het Bloed van zijn Zoon schrijft God zijn Wet in ons hart, alleen zo worden onze stenen harten weer van Vlees en Bloed, kunnen zij kloppen voor Gods Wil, voor Gods liefde, voor onze naaste.

Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van de H. Joannes de Doper (Katwijk), Sint Willibrordus (Wassenaar) en de H. Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 17 en 18 maart 2018, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: B2018QDR05B

Lezingen

E.L: Jeremia 31, 31-34
Psalm: Ps. 51 (50), 3-4, 12-13, 14-15
T.L: Hebreeën 5, 7-9
All: Johannes 12, 26
EV: Johannes 12, 20-33

Homilie

We konden het net horen: “Er komt een tijd – Godsspraak van de Heer – dat ik met Israël een nieuw verbond sluit … Dit is dat nieuwe verbond …: Ik leg mijn wet in hun binnenste, ik grif ze in hun hart.”

We gebruiken voor dit begrip vaak het woord geweten. Iemand met een slecht geweten, die weet hoe het had gemoeten, maar die weet ook dat hij of zij het zo niet heeft gedaan. Gods Wet in ons hart als teken van Gods Nieuwe Verbond.

Waarom wil God eigenlijk een Verbond met ons mensen? En waarom was de Wet van Mozes daarin niet genoeg. Van de Wet van Mozes zegt de profeet Jeremia: “Geen verbond zoals ik met hun voorvaderen gesloten heb, toen ik hen bij de hand heb genomen om hen uit Egypte te leiden. Want dat verbond hebben zij verbroken, ofschoon ik hun meester was …”

Een Verbond waarin God Meester is, een verbond met een Wet in stenen gegrift heeft Gods Volk verbroken. Die wet moet van de stenen in de harten geschreven worden, waarbij God niet meer de meester is, maar de Vader. Een Verbond ook niet meer van straffen of vergelding, maar van vergeving: “Godsspraak van de Heer -. Dan vergeef ik hun misstappen, ik denk niet meer aan hun zonden”.

Verleden week heb ik al met u gesproken over de redding door God. Als God besluit zijn Volk te redden, stuurt Hij zijn Zoon. God komt niet met een atoombom, geen nieuwe technieken, zelfs geen medische technieken, geen nieuw politiek systeem, God stuurt zijn Zoon. Want God wil zijn Wet in ons hart schrijven, in ons binnenste, God wil dat wij hem leren kennen, van binnenuit, niet door een wet van buiten opgelegd, maar een innerlijke wet, waardoor groot en klein God leert kennen.

God wil ons redden, ons herstellen, ons vervolmaken, zoals Hij ons heeft bedoeld. Met kerkelijke woorden, God wil ons heiligen. Daartoe sluit Jezus een Nieuw Verbond, in zijn Bloed, Een Verbond tot vergeving van zonden.

Dat is wat we straks ook horen in de woorden van de Consecratie: Het Bloed van het Verbond, tot vergeving van de zonden.

Die Wet in het hart, dat is de Wet zoals Jezus hem leert: God liefhebben en de naaste als jezelf, het dubbelgebod. Die Wet in het hart is een Wet die boven alles uitgaat, die in alles op de eerste plaats komt, zoals Jezus zegt: Waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn. Is God en is de naaste onze schat, dan is Gods Wet in ons hart gegrift. Gaat ons hart uit naar deze aarde, naar ons bezit, ons aanzien en onszelf, dan is het niet Gods Wet die in ons hart is geschreven, dan heeft de wereld haar wetten in ons hart geschreven.

Ik las laatst op heiligen.net van pater Dries van den Akker een mooi legende van de heilige Antonius van Padua. Antonius moest eens een preek houden bij de begrafenis van een man die door gierigheid en geldzucht schatrijk was geworden. Bij zijn uitvaart klonk de tekst uit het Evangelie: “Waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn” (Mattheus 6,21). Daarop riep Antonius: “Ga maar naar het huis van deze man, en doorzoek zijn schatten. Ik geef je de verzekering dat je er zijn hart zult aantreffen”. Dat deden ze en inderdaad, toen zij de schatten van die rijke man doorzochten stootte men op een echt mensenhart van vlees en bloed; het klopte nog … Met andere woorden, zelfs na zijn dood klopte zijn hart nog voor zijn aardse bezittingen en had hij zijn hart nog niet op God en de naaste gericht.

Een mooie legende als een illustratie bij het verlangen van God dat zijn Wet van liefde voor God en de naaste in ons hart gegrift is en niet de handtekening van deze wereld.

Wanneer in het Evangelie Andreas en Filippus aan Jezus boodschap brengen dat de Grieken naar hem vragen. Zegt Jezus: “Het uur is gekomen, dat de Mensenzoon verheerlijkt wordt”.

Waarom zegt Jezus dat? Waarom zegt Hij niet. Dat is mooi, breng ze snel hier, want dan kan de Blijde Boodschap via hen over de hele wereld worden verspreid? Het is weer hetzelfde motief, als er grotere roem, bekendheid zich aandient, brengt Jezus zijn leerlingen terug met twee voeten op de grond: “Ik zeg u: als de graankorrel niet in de aarde valt blijft hij alleen; maar als hij sterft brengt hij veel vrucht voort”.

Hoe wil God zijn Wet in ons hart schrijven? Door de kruisdood en de verrijzenis van zijn Zoon. De weg van totale liefde voor de wil van zijn Vader, de weg van volkomen overgave in gehoorzaamheid aan het Woord van de Vader, alleen die weg leidt tot eeuwig leven. Met het Bloed van zijn Zoon schrijft God zijn Wet in ons hart, alleen zo worden onze stenen harten weer van Vlees en Bloed, kunnen zij kloppen voor Gods Wil, voor Gods liefde, voor onze naaste. Alleen zo gaan onze oren open voor zijn Woord en kunnen wij hem gehoorzamen.

Na zijn verrijzenis gaat zijn Evangelie de hele wereld over. Zij die er gehoor aan geven, zij die Ham navolgen, geeft Hij zo het vermogen kinderen van God te worden, want zijn Wet is in hun harten gegrift. Amen.

Voorbede

Bidden wij tot God onze hemelse Vader in dit jaar van gebed.

Wij bidden voor alle gelovigen, dat zij hun hart gericht houden op Christus, dat zij God en de naaste liefhebben, dat God zo zijn wet in hun hart mag schrijven, dat allen van harte Christus navolgen. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze samenleving, dat het Evangelie van Christus overal mag klinken, dat alle mensen van goede wil het mogen horen en met een bereidwillige geest ontvangen, zodat Gods Wet ook in hun harten ingang mag vinden. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze parochiegemeenschap, dat we ons leven als een graankorrel in Gods hand durven leggen, dat Gods ons vrijmaakt en geneest, dat we steeds meer onthecht raken aan aards bezit en ons hart richten op God en de naaste. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat groot en klein God mag kennen van binnenuit, dat we elkaar helpen te luisteren naar Gods Woord, dat we gehoorzamen vanuit ons hart. (Laat ons [zingend] bidden):

Intenties

Back To Top