We zijn geroepen om kloven te overbruggen en mensen bij elkaar te brengen.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van de H. Jozef (Wassenaar) en H. Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 14 en 15 februari 2015, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren vanuit de H. Jozef te Wassenaar (MP3)
Preek beluisteren vanuit de H,.Jozef te Wassenaar (MP3)
Preek: B2015DHJ06BAUFX
Lezingen
E.L: Leviticus 13, 1-2. 45-46
Ps: 32 (31), 1-2, 5, 11
T.L: 1 Korintiërs 10, 31 – 11, 1
All: Johannes 8, 12
EV: Marcus 1, 40-45
Homilie
Met ons pastoraal team waren we deze week enkele dagen in het klooster te Egmond. We wilden ons bezinnen op de vraag hoe missionair onze tijd is geworden. Daar hebben we een oude zwart-wit-film gekeken van de paters SMA, de film Tropenoffer over hun missiewerk rond 1935. Daar waren ook beelden bij van een melaatsenkolonie. Duidelijke beelden die niets aan de fantasie overlieten.
In die film zie je wat melaatsheid doet als er nog geen medicijnen zijn. Wanneer je hoort hoe Jezus in het Evangelie met melaatsen omgaat, sta je verbaasd over hoe hardvochtig in de loop van de eeuwen melaatsen nog zijn behandeld. Er zijn voldoende goede voorbeelden, reeds in de vierde eeuw. Gregorius van Nyssa roept de gelovigen op om de melaatsen niet te verstoten. Gregorius van Nazianze pleitte ervoor om melaatsen te helpen en veroordeelt hun verstoting uit de gemeenschap. Johannes Chrysostomus preekt ten gunste van de melaatsen en start met de bouw van een centrum voor hen buiten de stad. Inmiddels zijn er veel bekende heiligen die ook werkzaam waren voor melaatsen: Pater Damiaan, Peerke Donders, maar ook Moeder Teresa.
Toch, zie je ook gebieden en tijden waarin melaatsheid aan zonde werd gekoppeld en melaatsen werden afgebeeld als duivels. Het is de eeuwige slinger tussen de bevrijding door het Evangelie en de macht van bijgeloof en vooroordeel. In feite is het een tekort aan Evangelisatie, wanneer mensen melaatsen verstoten. Het is niet onbegrijpelijk, want al gaat de besmetting langzaam, lepra blijft besmettelijk. In onze tijd worden er jaarlijks nog altijd meer dan 200.000 nieuwe gevallen geconstateerd. In feite bestaat er pas sinds 1980 een goed medicijn. Tot die tijd konden mensen alleen afgezonderd worden en worden geholpen met goede hygiëne en verzorging. Maar ook al is het begrijpelijk, Jezus laat ons zien wat de goede manier is.
Wat doet Jezus vandaag met deze melaatse? Je kunt zeggen: Hij geneest hem. Maar dat is niet genoeg. Eerst overbrugt Jezus de afstand. Jezus raakt deze man aan en trotseert daarmee de Wet van Mozes. Daarmee opent Jezus voor deze man de weg om terug te keren in de gemeenschap. Dan zegt Hij: “Zorg ervoor dat ge aan niemand iets zegt, maar ga u laten zien aan de priester en offer voor uw reiniging wat Mozes heeft voorgeschreven, om ze het bewijs te leveren.” Maar omdat de man dat niet doet en het rondbazuint, moet Jezus zelf in quarantaine. Hij neemt in feite de last over die deze melaatse had.
We weten niet of het in dit geval om Lepra ging, omdat de wetten van Mozes heel goed lijken te passen op ander huidziekten, zoals psoriasis, maar ook op pigmentvlekken en andere aandoeningen. Ook later in de middeleeuwen werd het onderscheid nog niet zo deskundig gemaakt, en konden veel meer vormen van huiduitslag aan melaatsheid gekoppeld worden.
Wat Jezus in feite doet is eerst de hardvochtigheid van de Wet van Mozes verbreken. Hij wijst een weg om menselijk om te gaan met mensen die gaandeweg als onmensen werden weggezet. Dit is het eerste begin. Daarbij geneest Hij deze zieken. Iets waar we nu door de medische wetenschap ook steeds beter in staat zijn.
Maar ook als we alle ziekten kunnen genezen, blijft die uitsluiting een gegeven, want dat gebeurt niet alleen bij ziekte. Vaak is ziekte wel een eerste gegeven. Toen AIDS uitbrak, zag je dat mensen met AIDS op afstand werden gehouden. Net zo iets zie je nu bij Ebola. Er is soms volledige paniek wanneer de ziekte wordt geconstateerd. Maar hoeveel uitsluiting gebeurt er niet op heel andere vlakken? Kinderen die niet mee mogen doen omdat ze geen merkkleding dragen, volwassenen die op het werk worden uitgesloten omdat ze zich wat anders gedragen.
Jezus doorbreekt de uitsluiting. Om die uitsluiting helemaal weg te nemen geneest Hij deze mens. In veel gevallen hebben we geen wonderen of medicijnen nodig, maar gaat het om een heel andere uitsluiting. Christenen die worden verjaagd en uitgesloten omdat ze Christen zijn, is aan de orde van de dag.
Sociologen en psychologen hebben allerlei verklaringen voor groepsgedrag en uitsluiting. Maar al die kennis helpt ons niet het te overwinnen. Joden voelen opnieuw uitingen van haat. Moslims voelen zich bedreigd. Katholieken en andere Christenen houden zich stil, dan val je niet op.
We zijn echter geroepen, niet om ons terug te trekken, maar om kloven te overbruggen en mensen bij elkaar te brengen. Aan Jezus zien we wat dat Hem kost. Hij Zelf krijgt de last van de eenzaamheid op zijn schouders. Die ervaring kent u ongetwijfeld. Je wilt ruzies oplossen, maar na een poosje kijken ze jou ook niet meer aan. Je wilt opkomen voor een goede zaak, of dat nu milieu is of buurt of sport of de Kerk, maar je loopt het risico dat het je niet in dank wordt afgenomen. Vandaag laat Jezus ons zien dat Hij de liefde, het medelijden, de betrokkenheid belangrijker acht dan het risico wat Hij loopt, al weet hij dat het uiteindelijk zijn kruisdood betekent. Hij gaat die weg, omdat het de enige weg is die ons naar Gods Koninkrijk brengt. Wie volgt? Amen.
Voorbede
Bidden wij tot God die ons nabij is in zijn Zoon.
Wij bidden voor de kinderen van de Kerk en voor allen die Jezus willen navolgen, dat zij oog en oor hebben voor mensen die lijden onder uitsluiting, veroordeling, minachting en geweld. Dat zij in Christus een bron van inspiratie mogen vinden om kloven te overbruggen en mensen samen te brengen. Laat ons bidden.
Wij bidden voor onze wereld, waarin de kloof tussen arm en rijk, tussen voorspoed en achterstelling nog steeds oploopt. Dat we niet terugvallen in oude vooroordelen, niet alle schuld op anderen afschuiven, maar bereid zijn het goede te delen. Laat ons bidden:
Wij bidden voor onze parochie van de Heilige Augustinus, dat we steeds weer inspiratie vinden bij Christus, dat we tijd en moeite doen om zijn Blijde Boodschap te verstaan, dat we ons verdiepen in de leer van de Kerk voor onze tijd. Laat ons bidden.
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat we met zorg werken aan onderlinge betrokkenheid en saamhorigheid, dat we oog hebben voor hen die zich afzonderen en hen met onze liefde nabij blijven (Laat ons bidden.)
Intenties