Vandaag houdt het Evangelie ons deze spiegel voor: Hoe staat het met het evenwicht in ons leven? Is er de goede verhouding tussen werk en rust, tussen woord en daad, tussen gebed en bezigheden? Is er het juiste evenwicht tussen hoofd en hart, tussen verstand en gevoel?
Eucharistieviering in de parochie H. Augustinus, weekeinde van 21 en 22 juli 2012, om 19.00 uur, 09.30 uur en 11.00 uur, in de kerk van Joannes de Doper te Katwijk, de Moeder Gods te Voorschoten en De Goede Herder te Wassenaar, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren vanuit de Joannes de Doper te Katwijk (MP3)
Preek beluisteren vanuit de Joannes de Doper te Katwijk (MP3)
Preek: B2012DHJ16BAUFX
Lezingen
E.L.: Jeremia 23,1-6
Ps.: Psalm 23 (22), 1-3a, 3b-4, 5, 6
T.L.: Efeziërs 2,13-18
All.: Johannes 20, 27
Ev.: Marcus 6,30-34
Homilie
Verslag uitbrengen bij Jezus. Waarom zou je dat doen, Jezus weet toch alles? Het staat er duidelijk dat leerlingen verslag uitbrengen bij Jezus over alles wat zij gedaan en onderwezen hadden. Hiermee hebben we even een inkijkje in het leven van Jezus en zijn leerlingen. Zij zijn nog in opleiding, maar worden er ook al op uitgestuurd.
De tekst van vandaag staat in het verlengde van het Evangelie van verleden week. Toen hoorden we hoe Jezus zijn leerlingen uitzond met niet meer dan een stok en sandalen, zonder brood, reistas, geld in de beurs of extra kleren. Toen lazen we ook wat de leerlingen gingen doen: Ze gingen op weg en riepen op tot bekering. Ze dreven veel demonen uit, zalfden veel zieken met olie en genazen hen. Ze waren dus op weg als profeten die opriepen tot bekering en waren tegelijk heelmeesters voor ziel en lichaam
Nu komen ze terug en brengen verslag uit. Je kunt het je voorstellen, enthousiasme, de drukte van een stel kerels onder elkaar met hoge idealen, rondom hun leraar en Heer. En dan zegt Jezus: “Komt nu eens zelf mee
naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust daar wat uit.” Want wegens de vele mensen die maar af en aangingen hadden zij zelfs geen tijd gehad om te eten.
Is dat wat wij hier vandaag doen niet ongeveer hetzelfde? Hier hebben we de tijd en de rust om de week te overzien. Wat hebben wij deze week gedaan als Christenen, als gelovigen. Wat hebben we gezegd tegen elkaar en tegen anderen? Waren onze woorden opbouwend, inspirerend, genezend, versterkend? Wat hebben we gezegd? Spraken we onze woorden met liefde en geduld, vanuit een zuiver hart. En wat hebben we gedaan, onze daden, waren dat daden om anderen op te bouwen, te steunen, te helpen, daden die deze wereld weer wat heel maken?
Hier in de kerk hebben we dat uur, niet zomaar als gewoonte of als verplichting, we komen samen, ieder met een eigen inbreng, maar hoe verschillend van gewicht onze rollen ook zijn, hier zijn we allemaal gelijk. Ik mag voorgaan in de priesterlijke bediening, maar ook ik kom in deze viering met mijn woorden en werk naar Christus. In de viering hebben we verschillende rollen, maar we zijn allemaal gelijk. Net als die leerlingen die terugkomen bij Jezus.
Ik hoor vrijwilligers wel eens zeggen: “Ik ben deze week al zes uur voor de kerk in touw geweest, het moet niet gekker worden”. U kent zulke verzuchtingen vast en zeker. Meestal betekent het dat ze thuis in de knel komen, dat kinderen en kleinkinderen ook hun deel vragen. Maar soms betekent het ook dat ze zich afvragen waar ze het voor doen.
Vandaag in het Evangelie worden we eraan herinnerd waarvoor we het doen. We doen het omdat Hij ons de wereld in zendt. Hij voedt ons met zijn Woord en zijn Sacrament. Hij inspireert ons en wijst ons de richting. Als de leerlingen terugkomen en verslag uitbrengen, gaat het ook om het juiste evenwicht. Ze brachten verslag uit over alles wat zij gedaan en onderwezen hadden. Daad en woord horen bij elkaar en soms staan ‘doen’ en ‘leren’ ook in omgekeerde volgorde en staat het ‘onderwijzen’ voorop.
Het juiste evenwicht tussen woord en daad is belangrijk. Voor het Woord heb je rust nodig, voor studie heb je stilte nodig, voor overleg heb je tijd nodig. Jezus neemt zijn leerlingen mee naar een stille plaats, een bootje op het meer. Dat mag de kerk op zondag ook zijn, de stilteplek waar Jezus ons naar toe brengt, een plek van bezinning om geestelijk op adem te komen. En als ze tenslotte aankomen op de kust staat het werk al te wachten en ze gaan weer flink aan de slag.
U kent ongetwijfeld de uitdrukking van Benedictus: ‘Ora et labora’, bid en werk. Ook daarin gaat het om evenwicht. Wij mensen hier in het West Europa en vooral hier in de Randstad zijn vaak echte doeners. We pakken stevig aan en zijn graag bezig. Dat is waarschijnlijk onze sterke kant. Dat kan ook niet anders, want dan zou je de strijd tegen het water nooit winnen. Tegelijk beseffen we dat onze sterke kant ook onze zwakke kant kan zijn. Echte doeners krijg je niet snel warm voor bezinning en stilte. Toch is dat van groot belang. Zoals het Nederlandse gezegde al leert: ‘Bezint eer ge begint’.
Vandaag houdt het Evangelie ons deze spiegel voor: Hoe staat het met het evenwicht in ons leven? Is er de goede verhouding tussen werk en rust, tussen woord en daad, tussen gebed en bezigheden? Is er het juiste evenwicht tussen hoofd en hart, tussen verstand en gevoel?
Hier in de kerk is er die rust op de rustdag. Hoe is er die rust in de andere dagen van de week? Na de vakantieperiode is er in onze kerken in de ochtend weer de stille tijd en zijn er ook eucharistievieringen. Maar ook thuis is het de moeite waard om niet altijd radio of tv aan te hebben.
Wij brengen verslag uit aan Jezus, als we hier in stilte bidden, als we de gaven naar het altaar brengen, dat is wat we gedaan hebben voor Gods Koninkrijk, dat zijn onze woorden en daden van goedheid en liefde. Dat is onze houding van liefde en geduld. En was het niet zo volmaakt, geef het Hem dan met nog meer liefde, zodat Hij het verandert en een plaats geeft in zijn plan. Dan kunnen we straks onder zijn zegen weer de wereld in. Amen.
Voorbede
Wij bidden om de heilige Geest.
Bidden wij voor de Kerk, dat alle gelovigen wereldwijd hun bijdrage leveren aan de opbouw van Gods Koninkrijk door hun woorden en daden. Bidden wij voor het juiste evenwicht, dat er met alle inspanning voldoende tijd blijft voor rust en bezinning. Laat ons bidden.
Bidden wij voor onze samenleving. Vragen we om wijsheid en inzicht, zodat we als Kerk in de wereld teken mogen zijn van vrede en eenheid, van harmonie in actie en contemplatie. Laat ons bidden.
Bidden we voor alle vakantiegangers, dat zij tot rust komen om met hun hart tot God en elkaar te naderen. Vragen we om voorzichtigheid en zelfbeheersing op de weg, dat grote ongelukken uitblijven. Laat ons bidden.
Bidden wij voor ouders en kinderen, voor families, gezinnen en alleenstaanden, Dat ook in de gezinnen het evenwicht mag zijn tussen bezigheid en bezinning, tussen werk en gebed, tussen inspanning en rust. Laat ons bidden.
Intenties