God is geen dichte kluis zonder sleutel, God heeft een grote openheid naar ons toe. Zo mag ook een gezin niet een afgesloten bolwerk zijn.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van de H. Willibrord (Oegstgeest), de H. Jozef (Wassenaar) en De Goede Herder (Wassenaar), weekeinde van 14 en 15 juni 2014, om 19.00 uur, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren (MP3)
Preek: A2014TRIN1AAUFX
Lezingen
E.L.: Exodus 34,4b-6, 8-9
Ps.: Kantiek: Dan. 3, 52-56
T.L.: 2 Korintiërs 13,11-13
VE.: Apok. 1,8
Ev.: Johannes 3,16-18
Homilie
Dit weekeinde konden we een bijzonder opmerking horen van de keepster van onze hockeysters. Ze zijn wereldkampioen 2014 geworden en bij het interview zei ze: “Het team is de basis van elk succes.” Dat is een mooie uitspraak, en iets om over na te denken. Ook opmerkingen zoals: “Als de een wat minder was, ving de ander het op,” benadrukte dezelfde teamgeest, de teamspirit.
Het doet me denken aan het beeld dat Paulus gebruikt voor de Kerk als Lichaam van Christus; de hand kan niet zeggen, omdat ik geen hoofd ben, hoor ik niet bij het lichaam (Vg. 1 Kor 12,12-26). Wat bereikt een team als de spits niet doet wat ze moet doen of een verdediger niet verdedigt? Ieder lid is nodig. Of een andere opmerking van Paulus: “Draagt elkanders lasten (Gal.6,2).” Je vangt elkaar op en je weet dat de ander jou straks opvangt. Als een team zo functioneert is er eenheid binnen de veelheid van alle spelers.
Helpt dit om na te denken over Gods drievuldigheid? Het Oude Testament leert ons: God is de enige ware God, alle andere goden zijn afgoden. God is de enige God die redt, afgoden redden niet, die zijn slechts een bron van ellende. We zijn gewend aan uitdrukkingen dat God één is en enig. De eenheid van God betekent dat er in God geen verdeeldheid is. Tegelijk is het mysterie van God zelf groter dan ons verstand, groter dan ons hart, groter dan alles wat wij kunnen vermoeden.
God is geen team. Dat zou een te gemakkelijke voorstelling zijn, dan zouden we aan drie goden gaan denken. Maar de heilige Geest geeft ons wel de ware teamgeest, de heilige Geest maakt één en verbindt, voedt de onderlinge liefde voedt en doet samenwerken om het goede te bereiken. De heilige Geest is de geest van communicatie en van bereidheid voor de ander in te staan.
De Kerk en alle geledingen van de Kerk moet een weerspiegeling zijn van die eenheid. Gezinnen mogen een afbeelding zijn van Gods drie-ene liefde. Man, vrouw en kinderen, kunnen een eenheid vormen in een gezin waarin toch ieder zichzelf is. Dat geldt ook voor een parochie. Naarmate de eenheid in geloof en liefde groeit, kan een parochie eenheid ervaren die voor ieder weldadig is, terwijl er daardoor juist voor iedereen ruimte is.
Vandaag op vaderdag mogen we stilstaan bij de liefde van God de Vader voor ons, zijn kinderen. De liefde van God de Vader zien we in Jezus. Jezus zegt: “Zoals de Vader mij heeft liefgehad, zo heb ook Ik u liefgehad. Blijft in mijn liefde (Joh. 15,9)”. Voor ons is het omgekeerd misschien duidelijker. We zien aan zijn lijden en sterven hoe groot de liefde van Jezus voor ons is. Door deze opmerking van hem kunnen wij begrijpen hoe groot de liefde van de Vader dus voor Jezus is. Het is de totale liefde waarin de een zich prijsgeeft voor de ander. Juist in dat geven kom jezelf tot leven en ben je jezelf.
U kent misschien nog wel het verhaal waarin Augustinus zijn hoofd pijnigt als hij nadenkt over Gods drievuldigheid. Het kindje aan het strand schept de zee in het kuiltje. Augustinus probeert uit te leggen dat dat niet gaat. Waarop het kind hem uit de droom haalt en duidelijk maakt dat ook zijn grote denkhoofd te klein is voor het mysterie van Gods drievuldigheid en eenheid.
Maar Het mysterie van Gods drievuldige eenheid is ons niet geopenbaard om ons hoofdbrekens te bezorgen, God openbaart zich om ons te helpen. Gods drievuldigheid en eenheid is niet een mysterie om alleen maar over te filosoferen, het is ons geopenbaard om ons te helpen, opdat wij idee krijgen over eenheid, over onze relatie met God en elkaar. Het is een wondervol mysterie dat ons steeds mag inspireren. Hoe verschillend mensen ook zijn, als er waarachtige Christelijke liefde is, als er vertrouwen is en bereidheid jezelf prijs te geven voor de ander, dan is er onverbrekelijke eenheid.
Wat kunnen wij leren van het feest van Gods drievuldige eenheid? In de preek van verleden week zei ik dat Pinksteren de voltooiing is van Christus’ menswording. De menswording van Christus begon in feite al bij de schepping van de mens. In het verlengde van die gedachte kun je zeggen dat de voltooing van zijn menswording er pas is als heel de mensheid vervuld is van Gods Geest, als ieder mensenkind tot in alle vezels van zijn of haar bestaan Gods kind is geworden.
Dat betekent dat God in zijn drievuldigheid open staan voor ons. God bezit niet een gesloten drievuldigheid, God is geen dichte kluis zonder sleutel, God heeft een grote openheid naar ons toe. Zo mag ook een gezin niet een afgesloten bolwerk zijn. Natuurlijk moet er voldoende geborgenheid en basisveiligheid zijn, maar tegelijk ook openheid voor de naaste. Zo las ik in de column Brechje Loenen, een moeder met jonge kinderen in Katholiek Nieuwsblad een leuk verhaaltje over een buurjongetje waarvan beide ouders werken en die geregeld zijn toevlucht in hun gezin zoekt. Lastig, maar ook mooi om te doen. Draagt elkanders lasten. Eenheid die door de liefde open staat voor anderen. Daarin wordt zichtbaar dat Gods drievuldigheid in ons doorgaat. Zo mag de hele wereld bij alle veelheid gaandeweg één worden. God deelt zijn wezen met ons opdat Gods wezen steeds meer ons deel wordt. Amen.
Voorbede
Bidden wij tot God, Vader, Zoon en heilige Geest.
Wij bidden voor de Kerk, dat al Gods kinderen mogen leven vanuit de drievuldige liefde van God; dat Gods liefde tot eenheid brengt en als een levensstroom door de harten, handen en monden van alle gelovigen een bron van genade wordt voor de hele wereld. (Laat ons [zingend] bidden.)
Wij bidden voor onze wereld en voor de hele samenleving dat alle mensen van goede wil, binnen alle religies, steeds open worden voor het mysterie van Gods volmaakte eenheid in drievuldigheid, groter dan ons verstand, groter dan onze fantasie en groter dan ons verlangen. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekern, dat wij allen het goede van ons geloof weten door te geven, het niet voor onszelf houden. Dat de heilige Geest ons doet meewerken aan de komst van Gods koninkrijk. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor moeders en bijzonder vandaag ook voor de vaders, voor kinderen en kleinkinderen, om eenheid in de familieverbanden, dat de eenheid die God in zichzelf bergt, ook de gezinnen tot eenheid brengt, dat er ook eenheid mag zijn tussen de generaties om het goede door te geven. (Laat ons bidden.)
Intenties