God wil op een totaal nieuwe manier met ons samen en met ieder van ons afzonderlijk verbonden zijn. Dat mysterie mogen wij op Sacramentsdag vieren en ervaren.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van de H. Laurentius (Voorschoten), 3 juni 2018, om 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2018SACR1B
Lezingen
E.L: Exodus 24, 3-8
Psalm: Ps. 116 (115), 12-13, 15 en 16bc, 17-18
T.L: Hebreeën 9, 11-15
All. Vers. Sequentie (fac.) + Alleluia: Johannes 6, 51-52
EV: Marcus 14, 12-16, 22-26
Homilie
Ik wil vandaag beginnen met drie korte citaten uit de lezingen van vandaag:
Het eerste citaat is dit: Vervolgens nam Mozes het bloed, sprenkelde dat over het volk en sprak: “Dit is het bloed van het Verbond dat de Heer, op grond van al deze woorden, met u sluit.”
Het tweede is dit: “Door de eeuwige Geest heeft Christus, zichzelf aan God geofferd, een smetteloos offer dat onze ziel zuivert van dode werken om de levende God te eren. En daarom is Hij middelaar van een Nieuw Verbond”.
Het derde citaat is dit: Daarna nam Jezus de beker en na het spreken van het dankgebed reikte Hij hun die toe en zij dronken allen daaruit. En Hij sprak tot hen: “Dit is mijn Bloed van het Verbond, dat vergoten wordt voor velen …”.
Driemaal het woord verbond. Dat is natuurlijk geen toeval. Op Sacramentsdag houdt de Kerk ons een heel belangrijk aspect voor van de Eucharistie. Ik heb al eens eerder het woordje MAVO als afkorting gebruikt. Maaltijd, Aanwezigheid, Verbond en Offer, vier kernwoorden van de Eucharistie. Vandaag staat het Verbond dat Jezus heeft bemiddeld centraal.
Wat voor soort verbond is dit? Laat ik eerst erop wijzen dat er enerzijds iets heel persoonlijks in dat Verbond zit, maar dat het Verbond zelf niet iets is dat God apart met ieder van ons heeft. God heeft een Verbond met zijn Volk, dat is met de Kerk, in tijd en ruimte, inclusief alle mensen die erbij horen zonder dat zij of wij dat weten. Zonder de Kerk kan er geen Verbond zijn. Omdat wij bij dat Volk van God horen delen wij in dat Verbond en kunnen we zelf heel persoonlijk het Verbond met God beleven.
“Dit is mijn Bloed van het Verbond, dat vergoten wordt voor velen …”. Die woorden van Jezus komen straks terug in de Consecratie. Vergoten voor velen, voor ieder van ons en voor veel meer mensen. Jezus wist precies wat Hij zei, toen Hij tijdens dat Laatste Avondmaal deze woorden sprak over de wijn. Hij kende de woorden van Mozes uit zijn hoofd, de oude woorden uit de Tora, het Verbondsboek: “Mozes sprenkelde het bloed over het volk en sprak: “Dit is het bloed van het verbond dat de Heer, op grond van al deze woorden, met u sluit”.” En Jezus zegt tijdens het Laatste Avondmaal: “Dit is mijn Bloed van het Verbond, dat vergoten wordt voor velen …”. Een Verbond in zijn Bloed.
Wat houdt dat Verbond in? Het betekent dat God zich aan ons verbonden heeft en wij, als zijn Volk, zijn Kerk, aan God. Jezus vult dat in als Hij een andere keer zegt: “Ik bid … opdat zij allen één mogen zijn zoals Gij, Vader, in Mij en Ik in U: dat ook zij in Ons mogen zijn opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt. Ik heb hun de heerlijkheid gegeven, die Gij Mij geschonken hebt, opdat zij één zijn zoals Wij één zijn: Ik in hen en Gij in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en de wereld zal erkennen, dat Gij Mij hebt gezonden en hen hebt liefgehad, zoals Gij Mij hebt liefgehad” (Johannes 17,21-23).
Het Nieuwe Verbond dat Jezus heeft bemiddeld is een Verbond dat een nieuwe eenheid bewerkt. Zo is de maaltijd van de Eucharistie een maaltijd die eenheid veronderstelt en die eenheid schept. Zo is het offer van de Jezus in de Eucharistie een offer dat verdeeldheid overwint, dat vergeving en verzoening bewerkt om de eenheid te herstellen. Zo is de Aanwezigheid van Christus een bron van eenheid omdat Hij zijn woord van vrede toezegt, zoals Hij dat na zijn verrijzenis deed, toen Hij plotseling aanwezig was te midden van zijn leerlingen en zei: “Vrede zij u”. De Maaltijd, zijn Aanwezigheid, Gods Verbond, het Offer van Jezus, alles heeft te maken met een nieuwe, diepe, intense eenheid.
Die eenheid beleeft u zelf, beleven wij samen, als u na de Communie even in u zelf keert, als de Heer toelaat in uw hart, uw toewijding aan Hem hernieuwt en de troost van zijn verbondenheid met u en met ons samen ervaart.
Die eenheid begint al als wij hier samenkomen in zijn Naam, bij de intrede met de intredezang, als wij de Schriften openen en over Hem spreken en als Hij Zelf aan het Woord komt in het Evangelie. Alles ademt verbondenheid en eenheid. Die eenheid is dan ook niet alleen tussen u persoonlijk en God. De eenheid die Gods Verbond bewerkt, schept eenheid tussen ons, wij worden één Lichaam, zijn Lichaam. Daarom kan het vieren van de Eucharistie voor echtparen een extra bron van genade zijn. Het biedt de mogelijkheid de onderlinge eenheid te versterken. Maar dat geldt ook voor werkgroepen, parochiebestuur, pastoraatgroepen en beheercommissies. Is er verdeeldheid, dan mogen we die in de Eucharistie bij God brengen en Hem vragen ons te helpen de verdeeldheid te overwinnen. Meestal betekent het dat we zelf innerlijk een andere houding moeten aannemen, dat we de verdeeldheid in ons eigen innerlijk moeten overwinnen met zijn hulp. Het betekent ook dat we zijn wijsheid nodig hebben en innerlijk zachter moeten worden.
Vandaag op Sacramentsdag mogen we vieren dat Christus een eenheid heeft bemiddeld tussen God en ons, die ons doet delen in de eenheid van God Zelf, God die één is in de drie goddelijke personen, zoals we verleden week vierden. Laten we daarom straks bidden om een steeds dieper groeiende eenheid, dan zal het Nieuwe Verbond in zijn Bloed vrucht dragen in ieder van ons, in onze gemeenschap, in onze parochie, in onze Kerk, in ons dorp, ja in heel de wereld. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot God die in Christus aan de mensheid een Nieuw Verbond heeft geschonken.
Wij bidden voor alle gedoopten, dat zij in de Eucharistie een bron mogen vinden van waarachtige eenheid, dat zij door het Offer van Christus vergeving en verzoening ontvangen en hun verbondenheid met God en elkaar vernieuwen en verdiepen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze samenleving, dat de Eucharistie ook voor niet kerkelijken en niet gelovigen een inspiratiebron mag zijn voor eenheid, dat de liefde van Christus een geneesmiddel mag zijn voor alle spanningen die in onze wereld ontstaan door angstig zelfbehoud. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie, dat we in dit jaar van gebed onze verbondenheid met God en de naaste blijven versterken door voor elkaar te bidden, dat we door het Sacrament van zijn Aanwezigheid zelf mogen groeien in verbondenheid met God en elkaar. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat we erin slagen de liturgie van de Eucharistie toegankelijk te laten zijn voor alle leeftijden, zodat alle generaties deel krijgen aan de genade van de Eucharistie. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties