Laat het Kind binnenkomen in je hart. Met zijn liefde in jouw hart, is er geen plaats meer voor angst. Hij redt jouw meest kostbare ik, die goedheid en liefde is. Jouw ziel die eeuwigheidswaarde heeft.
Eucharistieviering in de parochiekerk van O.L.V. Tenhemelopneming te ‘s-Gravenzande, 24 december 2002 om 23.30 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2003KERSTNACHT1B
Lezingen
E.L: Jes. 9, 1-3. 5-6
T.L: Tit. 2, 11-14
EV: Luc. 2, 1-14
Homilie
2001, 2002, 2003, zoveel keer Kerstmis. Hoeveel kerstpreken zijn er in de wereld gehouden in die duizenden jaren, hoeveel feestelijke vieringen en mooi versierde kerken? In de eerste tijd was Kerstmis misschien vooral besloten in het hart van Maria. Maar al tijdens het leven van Jezus zal een vrouw uitroepen: “Zalig de borsten die U gezoogd hebben en de schoot die U gedragen heeft” en de evangelisten Matteus en Lukas vertellen uitvoerig over wat zij weten van zijn geboorte. De Christenen zijn dit feest meer en meer gaan vieren en inmiddels is Kerstmis het klapstuk van ….. de middenstand.
Maar, … wat vieren we eigenlijk? Fantastisch mooie woorden horen we in de lezingen: “Het volk dat in het duister wandelt, ziet een groot licht. Gij hebt hun blijdschap vermeerderd. Want Gij hebt hun juk gebroken. Wonderbare Raadsman zijt Gij, Goddelijke Held, Eeuwige Vader, Vredevorst… “Maar, wat vieren we met Kerstmis? “De genade van God, bron van heil voor alle mensen is op aarde verschenen.” Dat schrijft Paulus met groot enthousiasme. Maar dan het Evangelie: “zij bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Zij wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor Hem geen plaats was in de herberg.” Wat vieren we met Kerstmis?
Het Kerstfeest is een gigantisch wereldfeest geworden. Waarom? Simpel, omdat Jezus een gigantische wereldredder is. Maar waarom is het Kerstfeest nu zo sterk een feest van de wereld geworden? Ik denk, omdat we het inmiddels zelf wel redden. Wat vieren we met Kerstmis? Natuurlijk; we vieren dat Hij gekomen is in onze wereld. Maar vieren we ook dat Hij gekomen is in uw eigen wereld, in uw leven, in uw hart? Ik zou u die vraag het liefst persoonlijke willen stellen en dan vijf minuten stil zijn en vervolgens met ieder van u daar een gesprek over willen hebben. Maar u kunt het misschien thuis onder elkaar doen. Heeft Jezus in uw persoonlijke leven zijn plek gekregen? En welke plek is dat?
Want wat heeft het voor zin om Kerstmis te vieren, om naar de kerk te gaan, een kerststal te plaatsen, als Jezus, want om Hem gaat het met Kerstmis, niet in uw eigen levenssfeer is binnengekomen?Als we zijn naam als krachtterm gebruiken en het geloof zelf vaak in een lacherige sfeer wordt besproken? Ik weet van mezelf dat Jezus bij mij pas echt tot leven kwam tijdens mijn theologiestudie op het Groot Seminarie. Door de dagelijkse Eucharistie, door de dagelijkse bijbelstudie, door het dagelijks gebed, en vooral ook door mensen die in hun leven iets van Christus lieten zien. Zo werd Jezus voor mij levend, een werkelijkheid die in zekere zin werkelijker is dan het dagelijkse leven. Zo is Jezus mijn leven gaan beïnvloeden en doet Hij dat nog steeds. Dat hoor ik ook van andere mensen. Het begint ermee dat Jezus eerst gewoon onderdeel is van je geloof. We horen over Hem in de kerk, door het Evangelie. Er hangt een kruisbeeld. We kennen zijn verhalen. We bewonderen wat Hij gedaan heeft. Kortom we geloven. Maar, dat is het begin. Het gevaar is dat het meer een geloof in het hoofd blijft en niet in het hart.
Ik kwam een poos geleden bij een jong stel dat een kind gekregen had. Al pratend vroeg ik wat deze geboorte met hen had gedaan. De jonge moeder antwoordde spontaan: “Heel veel, ik ben verantwoordelijker geworden, minder met mezelf bezig, mijn zoontje heeft mij moeder gemaakt.” En hoe ervaardde de jonge vader dat? “Nou er is wel wat veranderd, maar niet zoveel”, begon hij te antwoorden. Waarop zijn vrouw meteen reageerde: “O jawel, je bent heel erg veranderd. Je bent lief en hartelijk naar de kleine, je bent ontspannen en vrolijk, veel meer dan vóór die tijd…..” Wij mensen hebben er een hekel aan om ons kwetsbaar te tonen en niet alleen mannen hebben daar last van, ook vrouwen. Kwetsbaar zijn, voelt niet prettig, we zijn liever sterk en onafhankelijk.
Zo is het ook in ons geloof. Geloof vraagt dat je zachte kant zichtbaar wordt. Dat je sterke kant niet meer voorop staat. Geloof heeft natuurlijk met het hoofd te maken, maar veel meer nog met het hart. Wat mag Jezus voor jou betekenen? Die man; vandaag als kind in de kribbe, morgen als veroordeelde aan het kruis. Daartussen als liefdevolle mens die anderen nabij is en die over God vertelt als zijn barmhartige Vader. Misschien als ik u vraag over een voetballer, over een filmster, over een kunstenaar, of over onze koningin, dat u aardig wat weet te vertellen. Meer weet u natuurlijk te zeggen over familieleden, over vrienden. Mag Jezus u meer nabij zijn dan uw familie, mag Hij dichterbij zijn dan uw beste vriend? Mag Hij boven elke aardse ster of beroemdheid tronen? Is Hij Degene die jouw leven van binnenuit bezielt, is Hij voor ons God in vlees en bloed? Wie mag Jezus voor ons zijn?
Wanneer ik die vraag aan verschillende mensen stel, dan blijkt dikwijls dat de gemiddelde kerkgangers eigenlijk niet zo’n sterke band heeft met Jezus persoonlijk. En ik heb de indruk dat het onder andere te maken heeft met een soort angst, angst om je meer in zijn leven en in zijn persoon te verdiepen, angst om die zachte kant op te gaan, angst om door anderen als al te gelovig te worden versleten, angst om niet langer in tel te zijn bij deze harde wereld, angst dat je je dan misschien niet meer staande zou kunnen houden. Ik hoor mensen zeggen, “Ja, inderdaad, als alle mensen zouden leven als Jezus, zoals Maria, zoals de heiligen, dan zou deze wereld een aards paradijs worden.” Maar we doen het niet. Het is vooral angst: Als ik wél de weg van Jezus ga en anderen niet, dan delf ik het onderspit, net als Hij. Angst. Als ik wél de weg van Jezus ga en anderen niet, dan zullen zij van mij profiteren. Angst.
Kijk nu toch naar dit kind. Hoe kwetsbaar Hij ons leven binnenkomt. Hoe afhankelijk, hulpbehoevend, gezoogd door zijn moeder, gekoesterd door Jozef en pas geboren meteen al op de vlucht. Kijk naar dat kind en laat Hem binnenkomen. Hij staat aan de deur en klopt. Haal Hem binnen, maak in je dagelijks leven tijd voor Hem, volg een cursus, Bijbel of Alpha, luister als er over Hem wordt gesproken door liefhebbende en gelovige mensen. Verdiep je in zijn woorden en in zijn hele leven. Ontdek Hem in zijn maaltijd, en ontdek hoe Hij in jouw leven aanwezig is. Ontdek dan dat jouw meest kostbare ik door Hem gered wordt, jouw diepste ik, die goedheid en liefde is, jouw ziel, jouw kern, die eeuwigheidswaarde heeft. Al het andere is slechts tijdelijk. Laat Hem binnen, Hij zal je redder zijn. Want wanneer zijn liefde plaats neemt in jouw hart, is er geen plaats meer voor angst.
Dit was de zoveelste kerstpreek in deze kerk en in uw leven. Misschien kunt u er toch uw voordeel mee doen. Amen. Zalig Kerstfeest.