Er zijn verhalen uit het Jodendom, verhalen over de opstand van de Makkabese broeders, waarbij gezegd wordt dat het goed is om te bidden voor de overledenen.
In God wonen, in God verblijven, dat kan alleen als je zelf liefde bent geworden. God is liefde, zegt Jezus en wij zijn bedoelt om kinderen van God te zijn, dat is kinderen van de liefde. Zoals het wezen van God liefde is, zo moet de liefde ook de kern van ons bestaan zijn. Daarom is dat de uiteindelijke eis van het leven in God, dat wij liefde zijn.
Allerzielenviering: Deze viering is eigenlijk een wonder, dat ieder in deze viering iets kan vinden. Er is iets wonderlijks in deze viering, want stilstaan bij zoveel verdriet, bij zo’n hoge berg, kan je neerdrukken. Maar er is in deze viering een troost en een hoop aanwezig, waardoor je eigen verdriet weer een betere plaats kan krijgen of zelfs naar een afronding of een voltooiing gaat.
Sterven maakt eenzaam, zelfs al zijn er mensen om je heen. Er is een deel dat je alleen moet verwerken. Zoals de stervende zijn of haar eenzaamheid heeft, dat stuk waar niemand bij kan, zo heeft degene die achterblijft dat ook. Die eenzaamheid krijgt een plaats hier waar wij samen zijn, in Gods huis, want God is de Enige die daar wel bij kan.