Jaarcyclus C

We willen het hebben over de Evangelist Lucas. Dit kerkelijk jaar, volgen we het C jaar in de driedeling A, B, C met in jaar A: Matteüs, jaar B: Marcus en dit jaar, jaar C dus: Lucas. Wie was Lucas?

Johannes spreekt een soort geheimtaal, hij wil dat wij verder kijken, hij wil dat wij met zijn hulp in de gewone dingen het bijzondere leren zien. De gewone dingen zijn dikwijls tekenen van Gods voorzienigheid.

Dat vind ik zo geweldig aan Maria en Jozef. Maria heeft voor het eerst in de geschiedenis van de hele mensheid, van de hele wereld ‘ja’ gezegd tegen God, die zich aanmeldt als een kwetsbare God, zij stelt zich helemaal ter beschikking aan God, aan God die zich aandient als kwetsbare liefde, God die zich hulpeloos in haar handen wil leggen.

Op deze vierde zondag van de Advent zijn we getuigen van een kleine ontmoeting. Tegelijk worden we uitgenodigd met deze twee vrouwen verder te zien naar de grootheid van dit mysterie. De voorloper herkent zijn Heer, hij danst voor Hem uit, de heilige Geest is reeds werkzaam in de moederschoot, waar God de levensdraden vlecht. In dat kleine bouwt God aan zijn nieuwe schepping, zijn koninkrijk. Zo bouwt Hij ook met ons.

Johannes bereid ons voor. Doe liefdadigheid, doe weg wat je over hebt. Maar dat is allemaal pas het begin. Het is het begin van jezelf aan God geven, jezelf uit handen geven, zodat God de richting van jouw leven kan bepalen.

Wie geregeld in de Bijbel leest zal regelmatig iets meemaken van herkenning. Een woord spreekt tot jou. God spreekt tot jou. Dit is een Woord voor jou. Dit Woord is als een kompas, het wijst de richting. Het is geen landkaart met allerlei details, maar een kompas. Het is niet een verrekijker waarmee je precies alles ziet wat er op je weg komt, maar het is wel een licht op je pad, zodat je goed van kwaad kunt onderscheiden.

Zijn wij, Katholieken, Christenen, dan gewoon rasoptimisten die ondanks tegenvallende resultaten in verleden en heden, toch hopen op beter? Vieren wij Advent omdat we gewoon halsstarrig vasthouden aan een onverwoestbaar optimisme? Nee, onze Adventverwachting steunt op het woord van Jezus: ‘Zie, Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan het einde van de tijd’. Onze hoop steunt op het resultaat van ontelbare heiligen die in tweeduizend jaar in het klein steeds weer iets van Gods Koninkrijk mochten realiseren.

Gerechtigheid doen en zijn Naam in ere houden; Hier en nu, in de kleine dingen van de omgang met elkaar. In de manier hoe we leven, spreken, kijken, denken en doen getuigen we van Christus.