We vieren vandaag Christus Koning. Het is de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Volgende week zondag begint de Advent. We horen over het laatste oordeel. We vieren de Eucharistie om ons te laten bemoedigen de weg te blijven gaan van Jezus, de Weg die leidt naar het eeuwige leven.
Eucharistieviering in de kerken van de H.H. Laurentius en Elisabeth (kathedraal), de H. Liduina (Hillegersberg), weekeinde van 21 en 22 november 2020, om 17.00, 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door plebaan Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2020DHJ34A
Lezingen
E.L: Ezechiël 34, 11-12. 15-17
Psalm: Ps. 23 (22), 1-2a, 2b-3, 5-6
T.L: 1 Korinte 15, 20-26. 28
All: Marcus 11, 10
EV: Matteüs 25, 31-46
Homilie
Hebt u op 27 april koningsdag nog een beetje meegevierd. Alles was anders dit jaar. Vanwege de corona-pandemie kwam er een boodschap van de Koning vanuit Paleis Huis ten Bosch. Normaal volgden mensen op koningsdag allerlei buitenactiviteiten met gezellige ontmoetingen. Dit jaar was dat niet mogelijk.
De Kerk heeft al heel lang haar eigen koninginnedag en eigen koningsdag. Het feest van Maria Koningin vieren we op 22 augustus, een week na Maria Tenhemelopneming. Het feest van Christus Koning vieren we op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, vandaag dus. Dit is onze koningsdag, niet alleen voor ons land, maar voor het heelal.
Misschien was het ook wel passend geweest wanneer we op deze koningsdag van Christus Koning overal ter wereld feestelijkheden zouden organiseren ter ere van onze Koning Christus. Dat gebeurt wel, maar alleen liturgisch. Niet alleen vanwege de corona-pandemie zijn dat soort feestelijkheden uitgesloten, maar het is ook geen gebruik. Wie weet ontstaat het ooit, maar wordt het dan niet meteen weer gekaapt door de samenleving, door de commercie en de media, zoals dat is gegaan met het Sinterklaasfeest, met Kerstmis en de kerstman, met Pasen en de paashaas, met vastenavond voor Aswoensdag en carnaval of met Allerheiligen-avond en Halloween?
We vieren dat Christus onze Koning is met een hoofdletter. Hij is een andere koning en de lezingen helpen ons daarbij. Het gaat in dit feest bovendien niet alleen om Christus, het gaat net zoveel over ons. Het gaat daarbij ook om wat ik verleden week in het einde van de preek al noemde: God heeft ons geschapen voor de eeuwigheid. Dat horen we aan het einde van het Evangelie: “(…) dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen naar het eeuwig leven.”
In de afgelopen tweeduizend jaar, in de tijd van Jezus, in de vroeg en de late Middeleeuwen, was het een grote vanzelfsprekendheid dat je met dit aardse leven twee kanten op kon; je levensweg leidde naar de eeuwige straf of naar het eeuwig leven. In onze tijd ligt dit ingewikkelder. Over de hemel wordt al veel getwijfeld, maar over de eeuwige straf nog meer.
Het Evangelie gaat over een oordeel, het gaat over rechtspreken. Niet zomaar een oordeel, maar het eindoordeel. Verleden week hoorden we ook al iets over zo’n oordeel. De dienaar die vanwege de hekel die hij aan zijn heer had, niets had gedaan met het talent, kreeg te horen: “En werpt die onnutte knecht buiten in de duisternis; daar zal geween zijn en tandengeknars”. Vandaag zegt Jezus in deze parabel: “(…) dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf”.
Duisternis, geween, tandengeknars, eeuwige straf taan tegenover de woorden van verleden week: “Uitstekend, goede en trouwe dienaar, over weinig waart ge trouw, over veel zal ik u aanstellen; ga binnen in de vreugde van uw heer” en van vandaag: “komt, gezegenden van mijn Vader, en ontvangt het Rijk dat voor u gereed is vanaf de grondvesting der wereld. “ en: (…) al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders, hebt gij voor Mij gedaan”, en: “(…) de rechtvaardigen gaan heen naar het eeuwig leven.”
Jezus stelt ons duidelijk voor ogen dat de manier waarop wij hier op aarde leven bepalend is hoe wij straks leven in het eeuwig leven. Jezus gebruikt daarbij het oude model van beloning en straf. Zo werkt ook de evolutie, soms wel de wet van de sterkste wordt genoemd. Dit is niets anders dan beloning en straf. Maar ook onze aardse rechtspraak werkt zo en ouders hanteren het in de opvoeding. Deze parabel sluit daar op aan. Weten we daarmee dan precies wat hemel, hel en vagevuur inhouden? Nee, daar kunnen we slechts naar speuren, maar Jezus geeft in deze parabels wel een indruk, een idee. Het gaat uiteindelijk om het eeuwig leven. Is dan het aardse leven onbelangrijk? Doe we alleen maar goed om daardoor in de hemel te komen? Lopen we met een lang gezicht rond en doen we goed tegen onze zin in, uit angst voor de eeuwige straf? Wanneer dat de conclusie is, hebben we er niets van begrepen.
Eigenlijk wil Jezus ons vooral de eenvoud tonen van een leven met God en dat we ons niet moeten laten weerhouden als het tijdens dit leven moeizaam gaat, als er tegenwerking is, als er lijden is. Daarvoor schetst Hij het perspectief dat de hemel al onze dromen en wensen overtreft. Het is de moeite waard om deze weg te gaan. Laat je niet ontmoedigen. Trap niet in de valkuil die wordt opgezet door hen die zeggen dat je vooral aan jezelf moet denken en dat je leeft om te genieten. Jezus leeft ons het leven voor, Hij doet ons de dingen voor, Hij leert ons te leven zoals God dat voor ogen staat. Hij is de weg. In deze gebroken samenleving valt het inderdaad niet mee, maar toch is het eenvoudig, het is zelfs zo dat je vreugde vindt in goed doen, dat je je als mens meer en dieper ontplooit door goed te doen. Je wordt meer wie je kunt zijn door de weg van Jezus te gaan. De weg van de wereld vormt mensen op een andere manier. De boodschap van Christus Koning is: “Doe goed”. Doe de werken van barmhartigheid, ze zijn de moeite waard, geef eten aan wie honger heeft, geef te dringen aan wie dorst heeft, neem de vreemdeling op, kleedt de naakte, ontferm je over de zieken en bezoek de gevangenen. Het is de weg naar het eeuwige leven. Twijfel niet, houd vol, ook als je even niet ziet hoe het moet en of het wel de moeite waard is. Als onze Koning zelf bereid is die weg te gaan, waar twijfelen we dan nog over. Amen.
Voorbede
Bidden wij tot God die ons in Christus de weg wijst naar het eeuwig leven.
Wij bidden voor alle christenen, dat zij hun leven zo inrichten dat zij de werken van barmhartigheid kunnen verrichten, dat zij zich niet laten ontmoedigen, maar vreugde vinden in het goede doen in navolging van Christus. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor koningen en regeringsleiders, dat zij in Christus het model van de goede koning en de goede leider mogen zien, dat zij door Hem na te volgen de mensen en de hele samenleving dienen. Wij bidden dat de meest kwetsbaren bescherming vinden, dat we in Europa niet alleen aan onze eigen landen denken, maar ook de landen bijstaan die onvoldoende middelen hebben om deze pandemie te bestrijden. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat we Christus met zijn voorbeeld en zijn liefde zo voor ogen houden, dat Hij werkelijk de koning is in ons leven, voor ons denken en doen, ons willen en kunnen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor ouders en kinderen, dat we elkaar helpen vreugde te vinden in goed doen, dat we elkaar leren verder te kijken dan de grenzen van ons aardse leven en vooruitzien naar het leven met God. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties