Tijd door het jaar C

Ondanks de coronatijd met alle beperkingen, neemt de liturgie ons vandaag mee naar een feest. De bruiloft van Kana doet ons beseffen dat we door geloof en doopsel reeds deelnemen aan de bruiloft van het Lam.

Een dieptepunt kan tegelijk ook hoogtepunt zijn. Diep vernederd in de ogen van de mensen, maar hoogverheven voor God; dat is Christus en dat vieren we op het hoogfeest van Christus Koning.

De laatste weken van het kerkelijk jaar zijn begonnen. Over twee weken vieren we Christus koning. Deze zondag horen we Jezus spreken over het leven voorbij de dood. God is een God van levenden. 

Vandaag horen we over Zacheüs. Jezus is bij hem te gast. Vandaag zij ook wij hier weer te gast bij God in dit Godshuis. Tegelijk wil Jezus van zijn kant bij ieder van ons te gast zijn. Laat die ontmoeting vreugde brengen in onze harten.

Wie zijn wij, zijn we de Farizeeër of zijn we de tollenaar die vandaag naar de tempel komt. Het gaat niet over vooraan zitten of achteraan staan, maar om de houding van ons innerlijk. Uiteindelijk gaat het om navolging van Jezus.

Het gebed kan ons soms tegenstaan, maar als we dan toch aan het gebed voorrang geven, is het altijd vruchtbaar: je hart komt tot rust, de stress gaat eraf, je denkt nog net aan iets wat je dreigde te vergeten, maar bovenal, je voedt de verbondenheid met de bron van ons leven.

Hoe mooi is oprechte dankbaarheid, die geeft vreugde aan wie dankbaar is en aan wie het dankjewel ontvangt. Jezus herinnert ons aan dankbaarheid aan God en de erkenning van Gods goedheid en grootheid.

Vandaag gaat het over een krachtig geloof, over bescheidenheid en over moed houden als de situatie uitzichtloos is. We vieren Eucharistie om kracht te vinden in Gods Woord en Sacrament om zo ons geloof en de onderlinge liefde te versterken.