Kersttijd jaar A

Met deze zondag, op het feest van de Doop van de Heer, eindigt de kersttijd. We mogen getuigen zijn van een bijzondere gebeurtenis en we mogen ons meer bewust worden dat we kind van God zijn.

Drie koningen zagen een sterre. Ze zagen het licht van de ster en dat geschapen licht bracht hen naar het niet geschapen maar geboren “licht van de wereld”, Christus. Wij dienen ons leven in het licht van Christus te stellen, dat zijn licht op ons levenspad schijnt en wij de weg naar Gods Koninkrijk volgen.

Op deze eerste dag van het nieuwe jaar viert de Kerk het hoogfeest van Maria, de Moeder van God. Een nieuw jaar, een nieuw begin. Haar moederschap inspireert ons. Haar voorbeeld roept op tot navolging. We mogen haar zaligprijzen.

We vieren het feest van het heilig huisgezin. Om ons te verlossen maakt Gods Zoon alle fasen van ons menselijk leven door. Zo herschept Hij het gezin tot een plek waar God in ons midden is.

Het is zover, Kerstmis, we laten alles even achter en komen samen. We denken weer na over dat ene mysterie: God komt in ons midden door zijn Zoon en wat mag dat voor ons betekenen?

Als je open wil staan voor Gods Openbaring, als je op zoek wilt gaan naar wat werkelijk belangrijk is, dan moet je in beweging komen en het Licht volgen. Blijf je luisteren, blijf je je ogen richten op het licht, dan zal je uitkomen bij het Licht met een hoofdletter.

De gebeurtenissen in de geschiedenis en Gods Voorzienigheid lopen dwars door elkaar heen. God is erbij, zonder dat Hij de wetten van de natuur en de wetten van de psychologie of de sociologie of wat dan ook opzij hoeft te zetten. God is in en door, onder en boven, bij en voor en achter alles aanwezig.

Geven wij de zang van ons leven nog door: Dat wat ons innerlijk beweegt, wat ons beroert, wat wij God willen toezingen, onze dankbaarheid en vreugde, onze droefheid en angst, onze nood en ons verlangen, alles wat ons bezig houdt?