Veertigdagentijd jaar A

Op Witte Donderdag staan we stil bij de betekenis van het Laatste Avondmaal. Jezus laat ons een teken van zijn liefde na en geeft de opdracht dit te blijven doen.

Bij het begin van de Goede week horen we eerst het Hosanna en daarna het Kruisig Hem. Door zijn lijden en kruisdood is Jezus werkelijk een van ons geworden.

Op deze vijfde zondag worden we geconfronteerd met dood en leven. Christus is de verrijzenis en het Leven. 

Het is zondag Laetare. Het licht van Pasen begint al te schijnen. Dat witte licht maakt het paars van de veertigdagentijd wat lichter, want alles wordt helder in het Licht van Christus.

Vandaag mogen we naderen tot de Bron. Zoals de Samaritaanse vrouw de bron van levend water leert kennen, zo gaan wij naar de Eucharistie om onze diepste dorst te lessen.

Vandaag komt God de Vader aan het woord. Wat zegt God tegen ons over Jezus? Waar roept Hij ons toe op?

Ik ben drie keer aan mijn preek voor deze viering begonnen. Steeds wilde ik er een soort terugblik van maken over 15 jaar pastoor zijn. Maar steeds kwam ik terug bij de lezingen. Tenslotte heb ik daaraan toegegeven, de Heilige Geest bepaalt tenslotte.

We maken met Jezus de veertigdagentocht mee. Met zijn hulp krijgen we zicht op de bekoringen en verleidingen van dit leven en deze tijd. Met zijn beproeving in de woestijn houdt Hij ons een spiegel voor.