Ga naar hoofdinhoud

Jezus zegt : “Komt allen tot Mij, die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken”.

Eucharistieviering in de parochiekerk van de H. Bartholomeus, te Poeldijk, zondag 12 september 1999, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: A1999DHJ24AZIEKENZONDAG

Lezingen

EL: 1 Kon. 19, 1-8
EV: Mt. 11, 25-30

Homilie

Komt allen tot Mij, die uitgeput zijt en onder lasten gebukt. Dat hadden we in de brief kunnen zetten die u thuis hebt gehad. We hebben dat niet gedaan. De brief is opgesteld in een wat algemener taalgebruik. Daarmee is het misverstand voorkomen alsof het om ons gaat, om pater Koos Jansen en mij, alsof het om de Diaconie en de Zonnebloem gaat, om de chauffeurs of de andere helpers. Wij mogen de brief geven, wij mogen u uitnodigen, maar namens de Ene die deze woorden toen sprak, die ze nu spreekt tot u en die ze altijd zal blijven spreken: “Komt allen tot Mij, die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken”.

Dat is het thema van deze viering op ziekenzondag: “rust en verlichting”. Toen Jezus deze woorden sprak, wist Hij wat Hij zei. In het Evangelie wordt een keer of dertig over genezing gesproken. Dan gaat het soms over enkelen en soms over velen. Over geestelijke- en lichamelijke tekorten. En Hij genas hen. Lammen liepen, blinden gingen zien, kreupelen stonden op, doven hoorden. Al de jaren dat Jezus het Evangelie verkondigde, was Hij actief in de diaconie, was Hij therapeut, deed Hij aan ziekenbezoek, maakte Hij tijd voor hen. Hij wist dus waar Hij het over had en tot wie Hij sprak toen Hij zei: “Komt allen tot Mij, die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken”. Vandaag is Hij hier de echte Gastheer, Hij heeft u uitgenodigd in dit Godshuis en u bent gekomen.

Toch wordt het daarmee niet eenvoudiger. U bent ziek, of u bent zo verzwakt dat u weinig reserve meer hebt. De ene kwaal is nog niet weg of de andere dient zich aan. Ouderdom komt met gebreken. Oud worden is fijn; oud zijn vaak wat minder. Zou u niet graag hebben dat Jezus opnieuw hier rondging, dat Hij u net zo zou aanraken als toen, dat u daarna net als die lamme weer opspringt, net als die blinde weer helder ziet of als die dove alles weer hoort en met de anderen mee kan doen? Zou u dat niet willen?

Toch bent u niet met die verwachting gekomen; dat u straks weer als een jongeling deze kerk verlaat. Sinds de doktoren steeds meer weten over hart en nieren, over longen en lever, over hersens en spieren, hebben wij onze verwachtingen nogal wat bijgesteld. Maar ook toen de medische kennis enorme stappen voorwaarts zette, is de ziekenzalving niet verdwenen. We ontdekken steeds meer dat wat de dokter doet en dat wat de priester doet, twee verschillende dingen zijn. Wat bij Jezus nog samenviel, in een gebaar, de genezing van buiten als een teken van een genezing van binnen, dat is nu wat verder uit elkaar geraakt. Misschien is dat jammer, maar daardoor is het misschien ook wel een stuk duidelijker geworden.

Met welke verwachting bent u wel hierheen gekomen. Misschien was het deze gedachte: “Je weet maar nooit; baat het niet dan schaadt het niet, beter nu, dan wanneer het te laat is.” De lezingen bieden ons materiaal om de betekenis en de bedoeling van deze ziekenzalving nog wat beter te verstaan.

Het is soms in het leven als bij Elia. Uitgeput. In een depressie. Alles zit tegen, de omstandigheden en de mensen. “Elia verlangde te sterven en zei: “Het wordt me teveel, Heer; laat mij sterven want ik ben niet beter dan mijn vaderen”.

Zeg ik teveel als sommigen onder u al eens op een soortgelijke manier hebben gebeden: “Lieve Heer, van mij mag het einde komen”. De weg van Elia is als een hindernisbaan. En na veel problemen is hij in de woestijn belandt. Is ons leven anders, is ook ons leven niet zoiets als een hindernisbaan. Wanneer we naar de weg van onze buurman kijken, denken we soms, die hindernissen zijn veel lager, die weg is veel gemakkelijker. Maar iedereen heeft zijn of haar eigen hindernisbaan af te leggen, want iedereen heeft eigen talenten en krijgt ook een eigen beloning. God help ook iedereen op die eigen weg. Soms rechtstreeks, soms door mensen om je heen. Daar waar Elia niet meer verder kan krijgt hij hulp; hulp van boven, brood om hem te sterken, geestelijk krachtvoer waardoor hij ook lichamelijk weer aansterkt.

Het doet ons denken aan Jezus in de Hof van Olijven. “Vader laat deze Beker Mij voorbijgaan, maar niet mijn wil, maar Uw wil geschiede.” Toen kwam er een engel om Hem te sterken. Ook Jezus had extra kracht nodig om zijn hindernisbaan af te leggen. En of je leven nu eindigt op het kruis, of thuis, in het verkeer of in een ziekenhuisbed. Ooit eindigt het en de laatste loodjes wegen dikwijls het zwaarst. Net als Elia en net als Jezus hebben wij kracht nodig om onze hindernisbaan echt te voltooien. Om niet voortijdig op te geven, niet in twijfel en angst te blijven steken, niet verbitterd te raken en anderen of onszelf te gaan verwijten. We hebben krachtvoer nodig voor onze geest, opdat we ook de last van het oude en zieke lichaam kunnen dragen.

Dus zegt Jezus: “Komt allen tot Mij, die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken”. We komen vandaag naar Hem toe. Net als al die andere mensen toen, met al hun kwalen, hun zorgen, hun pijn en teleurstellingen, hun angsten en verdriet, mensen in depressies en mensen met hun twijfels. “Komt allen tot Mij” zegt Hij; niemand uitgezonderd.

Dat doen we straks op drie momenten.

Eerst is er de handoplegging. In zijn Naam. Wij leggen u de hand op, niet louter menselijk, maar door het priesterschap is het Jezus die u de handen oplegt. Zijn zorgzame hand, en daardoorheen Gods beschermende Vader-hand, om veiligheid en rust te ervaren.

Dan komt er de zalving, zoals u gezalfd bent bij doopsel en vormsel. Zoals de barmhartige Samaritaan de man zalfde die gewond langs de weg lag. Een heilige zalving om uw verbondenheid met God te versterken.

En dan straks de Eucharistie, de Communie, Brood uit de Hemel. Jezus die zich geeft aan u, als levend Brood, als krachtvoer voor uw ziel. Opdat u de weg naar de voltooiing, de hindernisbaan van uw leven kunt voleinden.

U komt naar Hem toe.
Hij komt naar u toe.
Moge Hij uw geloof versterken,
uw liefde voor God en elkaar,
moge Hij de twijfels in het hart overwinnen
en u kracht geven.
Moge Hij genezing en herstel schenken
als dat mogelijk en goed is
en moge Hij u helpen om de zin,
de betekenis
en het belang te zien
van de weg die u moet gaan.
Dan zal er rust en verlichting zijn
naar lichaam en ziel.
Amen.

Back To Top