Moge het komende jaar voor ons allen een jaar worden, waarin wij niet zorgelijk maar wel zorgzaam zoeken naar Gods Koninkrijk, naar Gods gerechtigheid, dat wij steeds edelmoediger worden in onze zorgzaamheid voor God en de naaste, in goedheid in waardering, in begrip en dienstbaarheid, in geduld en vertrouwen. Dan zal al het andere, het nodige materiële, de hulp, eten, drinken en kleding ons worden toegeworpen.
Eucharistieviering in de parochiekerk van de H. Bartholomeus te Poeldijk, 31 december 1998, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A1999OUDJAAR1A
Lezingen
E.L: Prediker 3,1-10
EV: Matteüs 6, 25-34
Homilie
Bent u tevreden over het afgelopen jaar? Of laat u dit jaar het liefst maar achter u om het snel te vergeten!? Wanneer je met zoveel verschillende mensen samen bent is het onmogelijk om allemaal precies hetzelfde te voelen.
Op de televisie zien we vanavond de grote gebeurtenissen uit 1998 waar al de kranten vol van hebben gestaan. De situatie rond Clinton is tot vervelens toe herhaald. Het koninklijk huis kwam meermalen in beeld. Maar zijn dat de gebeurtenissen die uw leven hebben bepaald, waar u aan terugdenkt?
Waarover hebt u zich zorgen gemaakt of waaraan juist veel vreugde beleefd? Over de kinderen, over de gezondheid van anderen of van uzelf, over geboorte en sterven? Of vooral het bedrijf, uw huwelijk, de studie, de verkering of het nieuwe huis? Misschien de laatste aanschaf, van auto tot uitzet, van televisie tot multimedia, van keuken tot kinderstoel? Of ging het vooral over vrede, over tolerantie, over geloof en Godsdienst?
Hier in de Kerk is het de ruimte waar niet alleen de wereldschokkende gebeurtenissen hun plaats mogen krijgen, maar ook alles wat u in de kleine kring van huis en dorp meemaakt. We zien het dagelijks bij de misintenties. Namen die niet in de krant komen, tenzij bij een rouwannonce of met een geboortebericht. Toch zijn juist dat de namen van mensen die uw leven inhoud geven. Ik denk aan Allerzielen, toen we ruim 50 namen noemden, hoe indrukwekkend de kruisjes werden meegenomen en aansluitend het bezoek aan de begraafplaats.
Maar ik denk ook aan de vreugde rond ongeveer 10 jubilea, 20 huwelijken en 20 Alpha-cursisten, 30 vormsels, 40 eerste Communies, maar ook bij de ruim 50 doopsels hier in de kerk. Hoeveel vreugde zou er zijn als we in één viering meer dan 150 namen zouden noemen als nieuw geboren of opnieuw bevestigd in onze gemeenschap.
Waar zaten dit jaar uw zorgen. Waren er zorgen bij waarvan u naderhand zegt: daar heb ik me teveel zorgen over gemaakt? Of juist andersom: dat heb ik lelijk onderschat, of nog sterker, het is maar goed dat ik dat niet eerder geweten heb. Daarom die vraag waar u zich zorgen over heeft gemaakt, dan kan dit Woord van Jezus die zorgen misschien wat temperen. “Ik zeg u: weest niet bezorgd voor uw leven, wat ge zult eten of wat ge zult drinken, en ook niet voor uw lichaam, wat ge zult aantrekken!”
Het is zo’n lezing waar je gemengde gevoelens bij kunt krijgen, net als bij dat bekende verhaal, het gesprek met Marta en Maria, als Jezus zegt: Marta, Marta, wat maak je je bezorgd en druk over veel dingen. Ook dan voelen veel moeders zich aangesproken. Het lijkt wel alsof Jezus iets heeft tegen zorgen.
Of gaat het bij Hem om het verschil tussen tobberige bezorgdheid en vertrouwensvolle zorgzaamheid?
Het kwam in de slotzin van het Evangelie terug: “Maakt u dus niet bezorgd voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed”. Misschien zou je dit Woord van Jezus vandaag zo kunnen aanpassen? Maakt u dus niet bezorgd voor het komende jaar, want het komende jaar zorgt voor zichzelf. Elk jaar heeft genoeg aan zijn eigen leed. Want het zou kunnen zijn dat iemand met al te veel zorgen terugkijkt en daardoor met angst en beven vooruitkijkt naar het komende jaar.
Natuurlijk heeft Jezus niets tegen liefdevolle zorgzaamheid, aandacht voor God, en aandacht van mens tot mens. Het gaat Hem om de materiële bezorgdheid. Je ziet het bij hele generaties. Zij stapelen bezit op bezit, de kinderen erven het later, maar in veel gevallen loopt het niet zoals de ouders het wensten. Waarden en normen die hen dierbaar waren lijken even snel af te nemen als de welvaart groeit. Mannen die wel een bedrijf overhouden maar hun huwelijk op de klippen zien lopen en ook vrouwen die van dat mooie bedrijf zekerheid hadden verwacht, een goed inkomen, en enig aanzien, en daardoor geen tijd meer hadden voor het gezin. Het is die bezorgdheid voor het materiële die Jezus aan de kaak stelt.
Hoe gaan we het volgend jaar in? Let eens op de vogels in de lucht, zegt Jezus, let eens op de bloemen in het veld. Niet alleen de vogels in de volière, of de bloemen in de kas, maar vooral ook in de lucht en op het veld. Kijk naar de schoonheid van de natuur, de eeuwenoude bergen, de dagelijks veranderende wolken, de eindeloze sterrenhemel, het eeuwige ritme van de golven aan het strand. En besef dat jouw tijd op aarde een korte tijd is, die bedoeld is als een gave om naar God op te klimmen.
Die ene zin van Jezus springt er uit: “Uw hemelse Vader weet wel dat gij al deze dingen nodig hebt. Maar zoekt eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid; dan zal dat alles u erbij gegeven worden”.
We gaan het volgend jaar samen weer van alles ondernemen om elkaar de kans te bieden intenser met God te leven, dieper het geloof te beleven, bewuster keuzes te kunnen maken, en meer vrede in het hart te bereiken. Niet alleen voor de dopelingen, de communicantjes, de vormelingen, de bruidsparen en de Alpha-cursisten, maar ook voor de zieken, mensen in crisismomenten, stervenden en nabestaanden.
We willen elkaar hier in de kerk ondersteunen in die zoektocht waartoe Jezus ons uitnodigt. Moge het jaar 1999 voor ons allen een jaar worden, waarin wij niet zorgelijk maar wel zorgzaam zoeken naar Gods Koninkrijk, naar Gods gerechtigheid, dat wij steeds edelmoediger worden in onze zorgzaamheid voor God en de naaste, in goedheid in waardering, in begrip en dienstbaarheid, in geduld en vertrouwen. Dan zal al het andere, het nodige materiële, de hulp, eten, drinken en kleding ons worden toegeworpen.
Mogen we zo het oude jaar in God handen leggen, dat we het loslaten en het nieuwe uit zijn hand aannemen, anno Dómini 1999. Amen.