Ga naar hoofdinhoud

Als Hubertus, op Goede Vrijdag in het jaar 683, hij is dan ongeveer 28 jaar oud op jacht gaat, gebeurt hem hetzelfde als wat de apostel Paulus overkomt bij Damascus. Hij wil een hert neerschieten, maar op dat moment ziet hij een lichtend kruis en hoort een stem. Die stem zegt dat hij naar Lambertus moet gaan, de bisschop van Maastricht, later bekend als de heilige Lambertus.

Eucharistieviering 25 en 26 oktober 2008, om 17.00 en 19.00 uur en om 09.30 en 11.00 uur, in de parochies van De Goede Herder en de Heilige Jozef, de Heilige Willibrord (Hubertusmis) en De Goede Herder, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: A2008DHJ30A

Lezingen

E.L.: Exodus 22, 20-26
Ps.: Psalm 18 (17), 2-3a, 3bc-4, 47. 51ab.
T.L.: 1 Tess. 1, 5c-10
Al.: Joh. 14, 23
Ev.: Mat. 22, 34-40

Homilie

Dit weekend vieren we in de Willibrorduskerk de Hubertusmis. Het leek me wel aardig om deze heilige, van eind zevende eeuw, begin achtste eeuw, ook in de Goede Herder en de Jozef te gedenken. Misschien hadden we vandaag de bouwers van de Hubertustunnel moeten uitnodigen, maar daar hebben we niet aan gedacht. Hubertus leefde van 655 tot 727. Heiligen roepen vaak heiligen, zo werd Hubertus opgeleid door de heilige Lambertus. Maar heiligen zijn ook gewone mensen. Voor hun bekering vaak niet per sé bijzonder religieus, maar wel vaak mensen met een passie, met vuur en toewijding, al richt zich dat vaak ook op de verkeerde dingen. Als Hubertus, op Goede Vrijdag in het jaar 683, hij is dan ongeveer 28 jaar oud op jacht gaat, gebeurt hem hetzelfde als wat de apostel Paulus overkomt bij Damascus. Paulus is op jacht naar Christenen en komt tijdens zijn tocht ten val, hij ziet licht en hoort een stem. Deze keer is het Hubertus die op jacht is. Hij wil een hert neerschieten, maar op dat moment ziet hij een lichtend kruis en hoort een stem. Die stem zegt dat hij naar Lambertus moet gaan, de bisschop van Maastricht, later bekend als de heilige Lambertus.

Hubertus wordt na dit bekeringsmoment leerling van Lambertus. In die dagen was het gewoon was dat een bisschop ook leerlingen vormde. Eenmaal priester gewijd en een aantal jaar aan het werk, volgt Hubertus in het jaar 706 Lambertus op als bisschop. Officieel was die bisschopszetel toen nog Maastricht, maar vanwege allerlei politieke complicaties woonde Hubertus toen al, net als voor hem Lambertus, in Luik.

Maar je kunt de geschiedenis natuurlijk ook andersom bekijken. Hubertus is de geschiedenis ingegaan als een belangrijke bisschop van Maastricht en Luik, als opvolger van de al evenzeer beroemde bisschop Lambertus. En zoals gebruikelijk bij beroemde mensen is men gaan zoeken naar mooie verhalen uit zijn leven. En die heeft men gevonden in een roepings- en bekeringsgeschiedenis. Maar het verhaal over het hert is waarschijnlijk een verwisseling van twee feestdagen geweest. Het gaat terug op de heilige Eustachius die een dag eerder dan Hubertus werd gevierd.

Eigenlijk had men, als men op zoek was naar iets uit het leven van de H. Hubertus, hem als visser moeten afbeelden. Hubertus verdiende zijn brood zelf, door te vissen in de Maas. Er is ook een verhaal over Hubertus bekend aangaande gebedsverhoringen. Toen Hubertus eens in Nivelle, onder Maastricht verbleef, ging hij vissen in de Maas. Hij bond zijn kleren samen, en nam plaats in een boot. Er moesten palen in de rivierbodem geslagen worden. Toen Hubertus met zijn hand een paal vasthield, sloeg één van zijn dienaren per ongeluk met de opgeheven hamer, die hij niet meer kon tegenhouden, op zijn hand. Hubertus had zijn vingers gebroken. Daardoor kon hij niet verder meegaan met het vissen. De volgende ochtend ging het vissen weer door en Hubertus stond aan de kant. Toen al zijn dienaren in de boot waren, begon het te stormen. Een hoge golf sloeg op het bootje neer. Midden op de rivier brak het in tweeën, en zonk. Alle inzittenden vielen in het water. Toen Hubertus dit zag, sloeg hij zijn ogen ten hemel en bad: “Gij, Heer Jezus Christus, aan wie de zee en de wind gehoorzamen, wiens voeten gewichtloos over het water liepen, wiens Geest in den beginne, nog vóór de schepping van het licht, over de wateren zweefde, ik smeek U, strek Uw rechterhand naar ons uit”.

Een van de dienaren ging echter kopje onder, en bleef met zijn kleren aan een paal vastzitten. Tot drie maal toe trok hij eraan, maar het kwam niet los en bleef vastzitten. In doodsangst, onder water, zei hij een gebed: “Heer, help mij omwille van de verdiensten van Hem die de zee en het droge geschapen heeft”. Onmiddellijk kwam hij los, kon tussen twee staken wegkomen, en bereikte al zwemmend de oever. Allen brachten ze het er levend van af (bron: www.sterre-der-zee.nl).

Dit jaar is het een Paulusjaar en daarom ook wilde ik u wijzen op deze overeenkomst tussen de roeping van Paulus en Hubertus. Maar er is ook nog de overeenkomst met Paulus die zelf zijn brood verdiende als tentenmaker en Hubertus die zijn brood verdient met vissen.

Maar je wordt niet heilig door zelf je boterham te verdienen en ook niet door een bekering alleen. Hubertus wordt vereerd als martelaar, maar ook die geschiedenis is net als zijn roepingsgeschiedenis een latere traditie. Ouder is de overlevering dat hij om te missioneren ook de Ardennen introk. Hij reisde naar Taxandrië. Ik heb maar even opgezocht waar dat was. Het ligt in het gebied van de Kempen en Brabant. Hij predikte het woord van God en hij doopte er. Volgens een uitdrukking van zijn eerste biograaf, bouwde hij de kerken “Proprio sudore,”, dat is “in zijn eigen zweet” . Op één van zijn missiereizen kwam hij te overlijden. De heiligheid en het martelaarschap van Hubertus zat hem waarschijnlijk vooral in zijn inzet voor het Evangelie en zijn inspanningen om het geloof bij de mensen te brengen.

Wanneer we dit betrekken op de lezingen van vandaag, dan zien we hoe ook Paulus spreekt over navolging, over beproevingen, over een voorbeeld zijn voor de gelovigen, en de verkondiging van Gods Woord, over bekering en de verwachting van Christus. De eerste lezing verwijst daarbij naar het Evangelie. Liefde voor de naaste, voor de vreemdeling, voor de weduwe en de wees. Mildheid in de nood, nabijheid voor mensen in moeilijkheden. Gulheid wanneer jezelf voldoende bezit. Want God is een God die medelijden heeft met de mensen.

Vandaag hoorden we in het Evangelie het bekende gesprek van Jezus met de Wetgeleerde. Het antwoord van Jezus is bij ons bekend als het dubbelgebod, waar onze bisschop Adrianus van Luyn dikwijls over preekt: ‘Bemin God en je naaste.’ Heel de Wet en de profeten vat Jezus hiermee samen. Internationaal en interreligieus zouden we kunnen zeggen dat Jezus hiermee de Bijbel, maar dan ook de geschriften van Boeddhisten en Hindoes, en ook de Koran samenvat met dit woord: “Bemin God en je naaste.”

Hubertus laat ons in zijn leven zien hoe je dienstbaar kunt zijn aan God en aan je naaste. Hij is een man geweest met verstandige bestuurlijke besluiten, maar ook iemand die zijn handen uit de mouwen stak en door zelf de stenen op te pakken, meebouwde aan de kerken. Hij was bekommerd om mensen die Christus niet kende en zocht catechetische methoden om het Evangelie te brengen. Voor onze tijd mag hij een voorbeeld zijn, God dienen, je roeping volgen, je inzetten voor God en voor zijn schepping, voor mensen, dieren en de hele natuur. Je inzetten, je krachten niet sparen, verstandig, maar ook vastberaden je besluiten uitvoeren. In onze tijd van milieucrisis, energiecrisis, schoonwatercrisis en nu ook financiële crisis, mag hij ons inspireren om met hetzelfde vertrouwen op God, door te blijven gaan en ons te blijven inzetten voor Gods koninkrijk. Amen.

Voorbede

Bidden wij vol vertrouwen tot God.

Bidden wij voor alle mensen die Christus willen navolgen. Bidden wij dat de liefde in hun hart mag toenemen, liefde voor God, voor de naaste en voor de natuur. Dat de liefde hen in staat mag stellen om voorbij het eigenbelang te komen ten bate van Gods schepping. Laat ons bidden.

Bidden wij voor onze wereld. Bidden we om werkelijke wijsheid, een nieuwe houding ten opzichte van alles wat ons omringt, mensen, dieren, dingen. Bidden we dat mensen niet wachten op de wereldleiders om te beginnen met een nieuwe manier van leven. Laat ons bidden.

Bidden wij voor milieubewegingen, flora- en faunabeheerders, jagers, wetenschappers en allen die op deze terreinen werkzaam zijn. Dat er wederzijdse waardering mag optreden en begrip; een werkelijke samenwerking ten bate van mens en natuur. Laat ons bidden.

Bidden we voor onze gezinnen. Dat ouders en kinderen in de natuur Gods grootheid leren zien en waarderen, dat zij dat uitdrukken in een respectvol omgaan met de schepping. Voor leerkrachten en allen die werkzaam zijn in het onderwijs, dat heel hun leermethode vanuit dit respect mag zijn opgebouwd. Laat ons bidden.

Intenties

Back To Top