Een nieuwe tijd. Een tijd zonder massale steun van onze omgeving. Een tijd ook waarin God ons -één voor één- persoonlijk roept en raakt. En ons vraagt om de taak waar te maken die past bij onze levensstaat.
Eucharistieviering, weekeinde van 19 en 20 november 2011, om 17.00 en 19.00 uur en om 9.30 en 11.00 uur in de parochiekerk van De Goede Herder, de Heilige Willibrordus en de Heilige Jozef te Wassenaar, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2011DHJ34A
Lezingen
E.L.: Ezechiël 34,11-12.15-17
Ps.: 23 1-2a, 2b-3, 5-6
T.L.: 1 Korintiërs 15,20-26.28
VE.: Mc. 11,9-10
Ev.: Matteüs 25,31-46
Homilie
Deze zaterdag was er een donateursdag in Rotterdam, in de kathedraal, waarbij onze bisschop sprak en de verantwoordelijken voor de opleiding voor priester en diaken. Iedereen die wel eens iets gegeven heeft voor de opleiding krijgt een uitnodiging voor deze dag waarop we begonnen met een Eucharistieviering. Op deze dag spraken ook twee priesterstudenten en twee diakenstudenten over hun roeping.
Er viel me vandaag weer iets op. Roepingen verlopen in onze tijd anders dan 50 jaar geleden. Vanuit ons verleden kennen we de grote klassen op school waar altijd wel een paar kinderen enthousiast werden door de priester, de zuster, de broeder of de pater. Enthousiast om een religieuze roeping te volgen. Dat werd gedragen door de hele omgeving. De katholieke school was daarin een belangrijke schakel, maar ook het gezin. Vaak werd het als een eer gevoeld als een of meer kinderen deze kant opgingen.
Als ik nu hoor, dan valt het op dat de twee priesterstudenten die aan het woord waren, beiden nog niet gedoopt waren en een uit een niet gelovig gezin kwamen. Ze kwamen in aanraking met het geloof, de een door de uitvaart van zijn opa, de ander door een kerstnachtmis.
Iedere roeping in onze tijd is getekend met een persoonlijk geloofsverhaal. God roept heel persoonlijk, dwars door deze cultuur en tijd heen. Onze bisschop bracht het eveneens onder woorden door erop te wijzen dat God roept en uitnodigt, nu niet minder dan in het verleden.
Het is het feest van Christus Koning. Dat Koningschap van Christus is een opmerkelijk koningschap. Wij zijn gewend aan koningen die regeren, of die onderhouden worden door hun dienaren, die hun inkomen ontvangen van de bevolking door belastingen. Koningen uit de geschiedenis die oorlogen begonnen om hun land en bezit uit te breiden. Koningen die een eigen koers gingen in geloof en de hele of de halve bevolking meenamen. Goede koningen, slechte koningen, wijze koningen, onverstandige koningen.
Jezus past niet in dit rijtje. Hij kwam niet om te halen, maar om te brengen. Hij kwam niet om gediend te worden maar om te dienen. Hij kwam niet om met het zwaard te heersen maar om te heersen door de liefde. Hij kwam niet voor een koninkrijk op aarde, maar voor het Koninkrijk van God. Het feest van Christus Koning kan ons dus op het verkeerde spoor zetten, wanneer wij al te zeer vast zitten aan onze ideeën over een koning.
Jezus is een heel andere koning. Zijn koningschap laat zich meer vergelijken met een herder. Jezus wordt niet voor niets Zoon van David genoemd. Jezus is een herder-koning die voor ons uittrekt. Wie bij Hem wil horen, wie Hem als koning aanvaardt, die is bereid Hem na te volgen.
Ik begon met het verhaal over de roeping tot priesterschap en diaconaat. Ieder van ons is geroepen tot navolging. En binnen die grote gemeenschap van volgelingen kiest Jezus mensen, mannen en vrouwen om een taak te vervullen voor Hem. Een taak ten dienste van de gemeenschap van gelovigen.
Wij gaan een nieuwe tijd in, en we zijn die tijd al ingegaan; een tijd waarin we niet meer massaal, gesteund door school en omgeving, enthousiast worden gemaakt voor een roeping, maar waarin God één voor één mensen roept en raakt. De tijd is begonnen waarin ieder van ons persoonlijk wordt gevraagd om Jezus na te volgen en naar vermogen de taak waar te maken die past bij onze levensstaat.
Wanneer we dan vragen hoe? Hoe moeten we Hem navolgen? Dan is het Evangelie vandaag klaar en duidelijk. Deze koning is zo één met zijn volk, deze Herder is zo één met zijn schapen, dat Hij het ziet als zichzelf aangedaan wat aan een van zijn volgelingen is aangedaan, zowel in het goede als in het kwade.
Weten hoe je Jezus moet navolgen is niet ingewikkeld. Het in de praktijk brengen is moeilijker. Jezus laat ons vandaag weer zien wat voor koning Hij is. Dit met de bedoeling dat alle koningen, kleine en grote, met een kroon en zonder, mannen en vrouwen, oud en jong, thuis, op school, in het bedrijf, in de sport en waar dan ook, begrijpen dat dit pas echt koningschap is. Zoals alle vader- en moederschap begint bij God, zoals alle liefde begint bij God, zoals alle leven en dienstbaarheid begint bij God, zo ook het koningschap.
We sluiten de jaarcirkel af met deze laatste week. In de vieringen van de komende week zullen we lezingen horen over het einde van de tijd, lezingen over waakzaamheid en verantwoordelijkheid. Volgende week zondag begint de nieuwe jaarcirkel met de eerste zondag van de Advent. Deze regelmaat, jaar in jaar uit, is een hulp voor ons om steeds onze blik gericht te houden op Hem die ons uitnodigt tot navolging, die ons leert wat leven en liefde is.
Er viel me nog iets op bij de verhalen over roeping. Aan de ene kant ervaarden deze jonge mensen hoe God hen persoonlijk aansprak en uitnodigde. Maar die roep aan de binnenkant werd bevestigd door mensen die het ook tegen hen zeiden. ‘Is priesterschap misschien iets voor jou?’ ‘Is diakenschap misschien iets voor jou?’ ‘Jij zou een goede priester, diaken, religieus, pastoraal werker, theoloog of andere werker in de kerk kunnen zijn.’ God roept via de binnenkant, maar ook via de stem van de gelovige gemeenschap.
Christus Koning zoekt navolgers, geen meelopers. Christus Koning zoekt dienaren, geen heersers. Christus Koning zoekt u en mij, om mee te bouwen aan Gods koninkrijk. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot Hem die onze koning is.
Bidden wij voor allen die leiding geven in de Kerk. Dat zij in alles Jezus blijven navolgen die dienaar van allen is. Vragen wij om roepingen in de vele ambten in onze Kerk. Dat er meer herders komen die de Goede herder willen volgen. Laat ons bidden.
Bidden wij voor samenleving, voor allen die leiding geven, voor regeringen en koningshuizen. Dat allen zich richten op de ene koning en van Hem leren hoe leiding te geven naar Gods bedoeling. Laat ons bidden.
Bidden wij voor de gezinnen, dat dienstbaarheid in liefde de dragende kracht mag zijn die saamhorigheid en naastenliefde bevordert en versterkt. Laat ons bidden.
Bidden wij voor onze nieuwe parochie van de heilige Augustinus in oprichting. Voor het nieuwe bestuur en het pastoraal team, voor allen die als vrijwilliger meewerkt. Vragen we om de heilige Geest die ons de richting wijst van Gods Koninkrijk. Laat ons bidden.
Intenties.