Een zwangere vrouw, een lange en moeizame tocht. Wie maakt er plaats? Nee, niet aan beginnen, als je die vrouw helpt, is het einde zoek. Je kunt toch niet alle vreemdelingen opnemen en helpen!?
Eucharistieviering 24 december 2010, om 21.00 uur in de parochie van de H. Jozef te Wassenaar, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2011KERSTNACHT1A
Lezingen
E.L.: Jesaja 9,1-3.5-6
Ps.: 96 (95) 1-3, 11-13
T.L.: Titus 2,11-14
All.: Ps. 2, 7
Ev.: Lucas 2,1-14
Homilie
New York, april 2010. Een vrouw wordt op straat door aangevallen. Hugo Alfredo Tale-Yax, een 31-jarige illegale immigrant uit Guatemala komt haar te hulp. Dan wordt Hugo Alfredo neergestoken met meerdere messteken. Een bewakingscamera legt alles vast en de beelden worden gepubliceerd. Ze laten zien hoe Hugo Alfredo vervolgens een uur op de stoep ligt dood te bloeden: Een man tilt hem even op, maar legt hem weer neer als hij het bloed ziet. De meeste voorbijgangers lopen haastig voorbij. Twee mannen staan alleen even stil om een foto te maken en lopen weer door. Toen eindelijk de hulpdiensten arriveerden, was de man al overleden. Wat had jij gedaan?
In de bus staan een paar jongelui met iets teveel op, grof te schelden en te dreigen naar de buschauffeur, een geeft de chauffeur een klap. De mensen in de bus zijn verontwaardigd, maar niemand doet iets. Wat had jij gedaan?
Al jaren hoorden ze in de flat naast hen geschreeuw van de buurman tegen zijn vrouw, al jaren hoorden ze gehuil van de kinderen. Ze hadden de vrouw al een aantal keer met een blauw oog gezien. Niemand zei iets, niemand vroeg iets. Wat had jij gedaan?
Of in de oorlogsperiode. Joden moesten een ster gaan dragen. Er kwamen razzia’s. Buren en collega’s werden verraden. Maar er waren ook families die hen onderdak boden, zodat ze konden onderduiken. Wat had jij gedaan?
Zo zijn er talloze voorbeelden te geven. Op radio en TV worden er talkshows aan besteed, wetenschappers onderzoeken omstandersgedrag. Er worden helden gezocht en helden geëerd. Er wordt reclame gemaakt door Sire voor bewustwording. Maar het probleem zelf is al zou oud als de mens.
Want vanavond herinneren we ons nog zo’n situatie. Een zwangere vrouw, een lange en moeizame tocht. Wie maakt er plaats? Nee hier niet. Iedereen is moe, jullie niet alleen! Iedereen zoekt een bed. Iedereen moet ervoor betalen. Nee, meneer de herbergier, niet aan beginnen, als je die vrouw helpt, is het einde zoek. Je kunt toch niet alle vreemdelingen opnemen en helpen!?
Ja ook bij dat voorbeeld van Maria en Jozef die vergeefs bij een herberg aanklopten kun je de vraag stellen: Wat had jij gedaan, als je daar was geweest? Als jij die herbergier was geweest, of zijn vrouw, of een van de gasten? Wat had jij gedaan?
Weet u wat het probleem is? Vaak herkennen we de situaties niet. Soms pas achteraf. Terugkijkend zeggen we, wat dom dat ik dat niet doorhad, hoe komt het dat ik dat toen niet zag? In de Mis hebben we altijd een moment van vergeving, een schuldbelijdenis aan het begin, om even jezelf te onderzoeken, even stil te staan bij dat soort dingen. Want uit het verleden kunnen we leren voor de toekomst.
Iemand die zich dat ook bewust werd was broeder Roger Schutz, frère Roger, geboren in Zwitserland. Hij was theoloog en verzetsheld en hij richtte een oecumenisch klooster op in Frankrijk. In de oorlog ving hij Joodse vluchtelingen op. Aan het einde van de oorlog verzorgde hij Duitse krijgsgevangenen en ving hij oorlogsweeskinderen op. In die harde werkelijkheid leerde hij wat verzoening is. Dat had hij het eerst in geloof geleerd van Jezus, die gekomen is om alles wat onverzoenlijk is toch te verzoenen.
In 1974, nu alweer 36 jaar geleden is na een jongerenconcilie een pelgrimage van vertrouwen begonnen. Een pelgrimstocht van jongeren die op tocht gaan, in vertrouwen, om vertrouwen te leren, om vertrouwen te geven en om vertrouwen te ontvangen, omdat vertrouwen zo wezenlijk is. Zonder vertrouwen valt de samenleving volledig uit elkaar, dan houdt geen gezin nog stand, kom je als Kerk niet verder en blijven we als eenzame eenlingen achter.
Dit jaar leidt de pelgrimstocht van vertrouwen naar Rotterdam. Hij is eerder geweest in Hamburg, Lissabon, Milaan, Genève, Brussel, Poznan en in nog veel meer plaatsen. De pelgrimstocht is heel eenvoudig. Jongeren die eraan meedoen slapen bij gastgezinnen en doen overdag mee met de monniken van Taizé. Dde jongeren geven vertrouwen door naar wildvreemden toe te gaan. De gastgezinnen geven vertrouwen door wildvreemde jongeren in huis ruimte te geven om te slapen en te ontbijten.
Frère Roger, de stichter van de Taizé gemeenschap is in augustus 2005 door een verwarde Roemeense vrouw neergestoken. Daaraan is hij overleden. Niet iedereen kan met vertrouwen omgaan. Maar zijn boodschap gaat door in de pelgrimage van vertrouwen. Met de bedoeling dat we op de duur allemaal meedoen met die pelgrimstocht naar God en elkaar.
We vieren Kerstmis. Tweeduizend jaar geleden heeft God een nieuw begin gemaakt. God wil gekend worden zoals Hij werkelijk is. Want God is liefde, God is goedheid, trouw en wijsheid, alles wat het leven mooi en goed maakt, alles wat het waard is om voor te leven komt voort uit God. Zo wil God gekend en bemind zijn. Daarom kiest God ervoor om tot leven te komen in Jezus, Gods Zoon, een mensenkind zoals wij. Als je Jezus leert kennen, leer je God kennen. En als je de weg van Jezus volgt kom je bij God uit.
Een kindje in de kribbe. Het nieuwe begin van God is altijd klein en weerloos, kwetsbaar en zonder aanzien. Daar mogen wij aan meedoen. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen tot God die met ieder van ons een nieuw begin wil maken.
Wij bidden voor alle gelovigen die wereldwijd de geboorte van Gods Zoon vieren. We vragen dat Jezus alle harten mag raken. Vragen we dat alle mensen durven geloven in het kleine begin, dat ze durven vertrouwen op het kleine en weerloze, omdat God zo zijn nieuwe wereld opbouwt. Laat ons bidden.
Bidden wij voor onze samenleving, speciaal voor dak- en thuislozen, voor azielzoekers, voor vluchtelingen wereldwijd, voor eenzame ouderen, voor terminaal zieken, voor jongeren die de moed verloren hebben en voor werklozen. Dat zij mogen ervaren dat Gods liefde onze harten raakt, zodat wij hen helpen. Laat ons bidden.
Bidden we voor de jongeren van Taizé, dat zij doorgaan met hun pelgrimstocht van vertrouwen. Dat zij vertrouwen geven en ontvangen. Dat zij zo een bijdrage geven aan een betere wereld. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze gezinnen, dat vertrouwen de bindende schakel mag zijn tussen de generaties. Dat liefde hen tot eenheid brengt en het geloof de gezinnen met God verbindt. Dat ouders en kinderen de liefde van God doorgeven. Laat ons bidden.