Wij worden nieuwe mensen met een nieuwe ruimte als we in de drievuldige persoonlijke relatie met God leven. Vader, Zoon en Geest.
Eucharistieviering om 19.00 uur, 09.30 en 11.00 uur in de parochiekerken van de Heilige Willibrord, de Heilige Jozef en De Goede Herder te Wassenaar, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2011TRIN1AAUFX
Lezingen
E.L.: Exodus 34,4b-6, 8-9
Ps.: Kantiek: Dan. 3, 52-56
T.L.: 2 Korintiërs 13,11-13
VE.: Apok. 1,8
Ev.: Johannes 3,16-18
Homilie
Een enkele keer per jaar krijgt mijn preek een meer theologisch karakter en is hij wat meer gericht op het verstand. Vandaag is zo’n dag, vanwege het mysterie van Gods drievuldige éénheid.
Waarom vieren we Drievuldigheidszondag, de zondag van de Heilige Drieëenheid? Over dit geloofspunt, dit dogma, is al vanaf de eerste eeuwen heel veel gesproken en zijn felle geloofsdebatten gevoerd. In dialoog met Jodendom en Islam, maar ook met andere religies en levensbeschouwingen is dit altijd een ingewikkeld gespreksthema. Waarom is dit voor de Katholieke Kerk zo’n belangrijk geloofsgegeven?
Dat we dit feest vandaag vieren, de eerste zondag na Pinksteren is niet toevallig. Na Jezus lijden, sterven en verrijzen hebben we zijn aanwezigheid gevierd tot aan Hemelvaartdag. Daarna vierden we Pinksteren, de Heilige Geest wil in ons wonen, wil ons vervullen, wil ons innerlijk kracht en richting geven, wil ons innerlijk vertroosten en wil in ons bidden. God zelf wil door zijn Geest in ons verder en ons op een nieuwe manier tot leven brengen. Het feest van Gods Drievuldigheid is gegroeid door de ervaring van het geloof van de apostelen en de eerste Christenen. Dat God ‘God’ is, één en ondeelbaar, eeuwig van voor de tijd en voor altijd, niet gebonden aan tijd of plaats, almachtig en onbereikbaar, zo was Hij al aan het Joodse Volk geopenbaard. Maar alles wat het Joodse Volk had ervaren, maakten de leerlingen mee bij Jezus. Hij was werkelijk God met ons. En na Pinksteren maakten ze het mee met de Heilige Geest; niets minder en niets meer. De Vader is God, de Zoon is God en de Geest is God. Ze hadden het meegemaakt, ze wisten het, alleen was het niet te begrijpen, ze hadden er nauwelijks woorden voor.
De afgelopen weekeinden heb ik gesproken over het Verbond van God met de mensen, van Noach en Abraham, van Mozes en David. Heel de weg van Gods Verbond met ons kwam tot vervulling in de geboorte van Jezus: Emmanuël, God met ons; Jezus, God redt; Christus, Messias, Gezalfde. God gaf niet langer zijn woord op perkament of in steen gegrift. Zijn Woord is vlees geworden. Het verbond wachtte niet langer op de vervulling van de belofte, alle beloften zijn vervuld met de komst van Jezus de Christus.
Het feest van de Heilige Drieëenheid heeft alles te maken met het mysterie van de menswording, de incarnatie. God gaat niet meer met ons om als een straffende heerser die zijn onderdanen corrigeert, oneindig op afstand en onpeilbaar. In Jezus leren we God kennen als een Vader die bekommerd is om zijn kinderen. Met Jezus begint een werkelijk nieuwe tijd. Door Jezus heeft de Heilige God zich verzoend met een zondige wereld, met ons zwakke mensen die tekortschieten. Onze verbondenheid met God hangt voortaan niet meer af of wij van onze kant Gods Verbond onderhouden. Er is een overmaat aan vergeving, een altijd stromende bron. Zijn Zoon heeft alle voorschriften van de Wet volbracht en vervuld, meer nog dan dat, Hij heeft alles overtroffen. Daarmee is de tijd van de verbonden geëindigd en is de tijd van de vervulling begonnen.
Wat betekent die vervulling? Het betekent dat wat God met Jezus is begonnen, doorgaat in ons, in zijn kinderen, in zijn Kerk, in alle mensen van geloof en van goede wil. Dat is het mysterie van de menswording, het incarnatiemysterie. Het Woord is vlees geworden. God is mens geworden en daarmee gaat Hij vanaf nu in alle eeuwigheid voort. God wil in ons doorgaan met dat wat Hij in Jezus is begonnen. Geen verbond in woorden en voorschriften; die dienen nu alleen nog als hulp, als richtingaanwijzer. God wil ons net zo vervullen als Hij met Jezus heeft gedaan. Zoals Jezus zei: De Vader en Ik, wij zijn één, zo mogen ook wij leven in een waarachtige eenheid met God. Daarom heeft God in zijn Kerk het mysterie van zijn Drieëenheid geopenbaard.
U en ik, wij zijn personen, wij hebben een persoonlijkheid. Dat is op zich al iets om over na te denken. Maar mens worden, een persoon worden, je identiteit ontwikkelen, je karakter ontplooien, dat kunnen wij alleen in relatie met andere personen, met persoonlijkheden en karakters. Een mens wordt pas echt mens in relatie met andere mensen. De ontmoeting van ouders met een pasgeboren kind, als het kind je voor het eerst echt aankijkt, dat heeft iets betoverends, iets mysterieus, op dat moment ontmoet je je kind in zijn persoonlijke innerlijkheid, het is het begin van een hele reeks ontmoetingen, waardoor het kind tot ontplooiing komt.
Wij hebben personen nodig om zelf een persoonlijkheid te kunnen worden. Maar dieper dan ons persoon zijn in relatie met elkaar is ons persoon zijn in relatie met God. Onze ontmoeting met God in geloof is als die blik waarin onze ogen elkaar ontmoeten en waarin wij tot onszelf komen. Toen Jezus zijn leerlingen aankeek, gebeurde er iets in hun hart en in zijn hart. Die blik mogen wij ervaren in iedere mens, wanneer wij ontdekken dat we in de naaste Christus ontmoeten.
Het mysterie van Gods Drieëenheid is de Kerk meer en meer gaan verstaan als noodzakelijk voor ons geloof. Wij worden nieuwe mensen met een nieuwe ruimte als we in deze drievuldige persoonlijke relatie met God leven. Vader, Zoon en Geest; Geborgenheid, voorbeeld en inspiratie; Kind zijn, broer en zus zijn. Eén zijn met. Wie in en uit dit mysterie leeft, wordt meer mens, wordt meer zichzelf en komt meer tot ontplooiing. God gaat door met ons. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot God en vragen om de Heilige Geest
Bidden wij voor de Kerk, vandaag op Drievuldigheidszondag. Bidden we voor bisschop van Luyn die vandaag afscheid heeft genomen, om zegen over zijn toekomst. Bidden we voor onze nieuwe bisschop Johannes van den Hende, dat zijn dienstwerk voor ons bisdom vruchtbaar mag zijn. Laat ons bidden.
Bidden wij voor onze parochiegemeenschap, vragen we dat de innerlijke eenheid van God ons deel mag zijn, dat wij elkaar ontmoeten en waarderen. Bidden we dat de samenwerking in ons cluster gedragen mag zijn door Gods drievuldige liefde. Laat ons bidden.
Bidden wij voor onze samenleving, vragen wij om eenheid als antwoord op verdeeldheid, om waardering als antwoord op vervreemding, om liefde als antwoord op afgunst en haat, vragen wij dat de Heilige Geest deze wereld nieuw maakt. Laat ons bidden.
Bidden wij voor onze lokale geloofsgemeenschap, voor ouders en kinderen, voor alleenstaanden, voor gezinnen en families, voor ordes en congregaties, dat het mysterie van Gods liefde de basis mag zijn van eenheid en saamhorigheid. Laat ons bidden.
Intenties