Alles wat hoort bij de wereld van het grootste wereldwonder tot het kleinste dorp, wetenschap en kennis, nieuwe vindingen en nieuwe inzichten, dat alles kan ons mensen niet verlossen, kan ons geen eeuwig leven schenken.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van de H. Willibrordus (Wassenaar) en de H. Laurentius (Voorschoten), 20 april 2014, om 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren (MP3)
Preek: A2014TMPPZAAUFX
Lezingen
E.L: Handelingen 10,34a.37-43
Ps: 118 (117), 1-2, 16ab-17, 22-23
T.L: Kolossenzen 3,1-4
V.E: 1. Korinte 5,7
Ev.: Johannes 20,1-9
Homilie
Gisteravond hoorden we Paulus zeggen: “Gij weet toch dat de doop – waardoor wij één zijn geworden met Christus Jezus – ons heeft doen delen in zijn dóód”. Deze ochtend horen we dezelfde Paulus zeggen: “Als gij dan met Christus ten leven zijt gewekt zoekt wat boven is, daar waar Christus zetelt aan de rechterhand Gods. Zint op het hemelse, niet op het aardse. Gij zijt immers gestorven en uw leven is nu met Christus verborgen in God. Christus is uw leven …” Heeft Petrus, heeft Johannes dat beseft, toen zij het graf ingingen en de zwachtels zagen liggen en de opgerolde lijkwade. Van de leerling staat dat hij zag en geloofde. Maar wat geloofde hij? Wat geloven wij? En wat gelooft de wereld?
Pasen, opstanding, verrijzenis. Wat betekent het voor U, voor ons? We zijn deze ochtend begonnen met de besprenkeling met het doopwater van deze nacht. We willen ons bewust zijn dat we hier niet zomaar samen zijn als dorpelingen, als bewoners van eenzelfde wijk, maar als gedoopten. We kunnen de betekenis van onze doop niet verstaan zonder Pasen. Wij zijn kinderen van Pasen, kinderen van de verrijzenis. Maar hoe kunnen we kinderen van de verrijzenis zijn als we niet gestorven zijn met Christus. Daarom zegt Paulus dat wij door ons doopsel delen in de dood van Jezus. Maar dan delen we ook in zijn verrijzenis.
Tijdens mijn reis door Israël, verleden jaar, zag ik op meerdere plaatsen een de mikwe, of mikvah of mikveh. Het is een ritueel bad, waarin een gelovige Jood zich onderdompelde voor de reiniging. Niet zozeer om een reiniging van het lichaam, maar om een innerlijke reiniging. Dit gebruik sluit aan bij de Wet van Mozes. De vrome Jood moest zich helemaal onderdompelen om weer rein te worden, ondergaan en weer opstaan, hij moest sterven en verrijzen, alsof hij terugkeert in de moederschoot en opnieuw geboren wordt, opnieuw tevoorschijn komt als een herboren mens.
Dat ritueel kenden Paulus ook. Maar voor hem heeft het een heel nieuwe betekenis gekregen. Jezus is werkelijk gestorven en verrezen. Als wij door de doop met hem verbonden worden, gaat het erom dat die oude mens al zijn invloed kwijt raakt en de Nieuwe Mens, Christus, ons leven bepaalt.
Paulus schrijft dat als Schriftgeleerde, als theoloog. Wat betekent het in gewone mensentaal? Paulus schrijft aan de Christenen van Rome en de Christenen van Kolosse. Mensen die wonen in een heidense wereld, die met allerlei godsdiensten en spiritualiteiten worden geconfronteerd. Die de macht van het Romeinse rijk zien, die zich afvragen of de goden van de Romeinen toch niet sterker zijn. Mensen met hun eigen ideeën, eigen theologie en eigen spiritualiteit. Eigenlijk net als nu. Je loopt een willekeurige boekwinkel binnen en treft een hele reeks aan boeken over esoterie en spiritualiteit.
Voor Paulus is Christus heel concreet. Alles wat je ziet, de natuur, de schepping, maar ook alles wat door mensen wordt gefabriceerd, dat alles is ondergeschikt aan Christus. Al die dingen, al die uitvindingen, van het Romeinse beton met de waterleidingen en flatgebouwen tot de moderne ruimtevaart en smartphone, alles is ondergeschikt aan Christus.
Wat betekent dat? Alles wat hoort bij het Romeinse Rijk, bij het Griekse, bij Europa, Rusland, Amerika, India, China, van het grootste wereldwonder tot het kleinste dorp, wetenschap en kennis, nieuwe vindingen en nieuwe inzichten, dat alles kan ons mensen niet verlossen, kan ons geen eeuwig leven schenken. De wereld kan de zonden niet vergeven, kan ons niet verzoenen met God. De wereld kan ons alleen tijdelijk geluk bieden.
Voor Paulus is “leven Christus en sterven winst”. Sterven is dan loskomen van alles wat hem vast houdt aan deze wereld. En hoe rijker de wereld, hoe meer er aangeboden wordt, hoe meer kansen en mogelijkheden, hoe groter de verleiding en hoe vaster we verbonden zitten. Dit is van alle tijden. Sterven is dan loskomen, vrij worden van die banden. Deze dagen hoorde ik op de radio hoe mensen gevast hebben. Sommigen de hele vastentijd, anderen een paar dagen. Van meerderen hoorden we hoe het hun tegengevallen was om met koffie te stoppen. Zoiets eenvoudigs en je kunt er helemaal aan vast zitten. Anderen hadden gevast met Facebook, of met snoep of alcohol. Allemaal hulpmiddelen om los te komen.
Petrus en Johannes hebben Jezus meegemaakt als degene die helemaal vrij was, die vrij in de wereld stond; niet door een soort hippie-vrijheid, niet de vrijheid van iemand die alleen voor zichzelf leeft, maar een vrijheid om in alles te kiezen voor het goede, voor Gods wil. Zo was Hij de nieuwe Mens, in alles beantwoordend aan Gods bedoeling. De Nieuwe Adam. In die vrijheid is Hij gestorven. Maar omdat de wereld hier al geen grip op Hem had, had ook de dood geen grip op Hem. Het graf kon Hem niet vasthouden. Zo vrij als Hij erin ging. Zo vrij kwam Hij eruit om Gods eeuwig Koninkrijk in te gaan. Het graf werd voor Hem zo niets anders dan een doorgang naar zijn Vader.
Tot die vrijheid zijn wij geroepen. In die vrijheid mogen wij opstaan om te leven als Gods Kinderen. In de wereld, niet van de wereld. Reeds door ons doopsel gestorven aan het leven van de wereld nu reeds levend in God, door Christus. Zalig Pasen.
Voorbede
Bidden wij met de paasvreugde in ons hart.
Wij bidden in dankbaarheid voor alle Christenen, voor de Kerk en alle gelovigen waar ook ter wereld. Dat allen mogen kijken en zien met de ogen van het geloof, dat allen in het leven van alledag de kracht van de levende Heer ervaren. (Laat ons [zingend] bidden.)
Wij bidden voor onze samenleving, dat heel de wereld mag weten dat er achter dit aardse leven een geheim schuil gaat, een mysterie dat groter is dan deze werkelijkheid, dat ons uitzicht biedt, dat vreugde en troost verschaft en sterker is dan de dood. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekern, wij vragen dat de vreugde van Pasen ons inspireert om ongehinderd Christus na te volgen, voor dopelingen en geloofsleerlingen, dat God hun hart en verstand verlicht en opwekt tot een levend geloof. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor ouders, kinderen en kleinkinderen, dat de vreugde van het samenzijn met Pasen doordrongen mag zijn van het geloof in de Levende, Die allen samenbindt en ons leven zin, inhoud en toekomst biedt. (Laat ons bidden.)
Intenties