Ga naar hoofdinhoud

Het leven is een gave van God aan ons. Wie niet leeft in vertrouwen op God, en naar Gods bedoeling met deze schepping omgaat zinkt weg in berekening.

Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van de H. Willibrord (Oegstgeest), Sint Willibrordus (Wassenaar) en De H. Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 14 en 15 januari 2017, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: A2017DHJ02A

Lezingen

E.L: Jesaja 49, 3. 5-6
Psalm: Ps. 40 (39), 2 en 4ab, 7-8a, 8b-9, 10
T.L: 1 Korinte 1, 1-3
All: Matteüs 11, 25
EV: Johannes 1, 29-34

Homilie

Hoe kunnen wij Jezus kennen? Wij leven in een tijd waarin we sterk de neiging hebben om zelf, vanuit onze eigen waarneming en door ons eigen onderzoek, onze mening te vormen en onze conclusies te trekken. In het onderzoek van verleden jaar “God in Nederland”, werd onderzocht hoe het gesteld is met het vertrouwen van mensen. Wat bleek, het vertrouwen in de politiek is heel laag, het vertrouwen in de Kerk is iets minder laag, maar ook laag. Het vertrouwen in de wetenschap scoort veel hoger. Wij willen zien, pakken, meten, weten. “vertrouwen is goed, maar ons beveiligingsbedrijf is beter”. We zijn nuchtere mensen: “Beter een vogel in de hand dan tien in de lucht”.

Toch is er een keerzijde aan. Als ons vertrouwen op de duur alleen nog op de koude en nuchtere wetenschap is gebaseerd, ondermijnt dat ons levensgevoel. Want zo begin ons leven niet.

Man en vrouw vertrouwen zich aan elkaar toe. Daarom trouwen zij in de kerk, want in dat toevertrouwen vragen zij Gods aanwezigheid en Gods zegen. Een kind dat wordt geboren, is hulpeloos en totaal afhankelijk van de ouders. Dat begint al vanaf de verwekking. De moeder past op dat ze geen dingen doet of eet, of zich zo gedraagt, dat het nieuwe leven schade kan lijden. Het leven is ons toevertrouwd en dat vraagt vertrouwen.

Een kind dat iets aan zijn ouders vraagt, doet dat in vertrouwen. O, wee, als er in familierelaties berekening sluipt. De maatschappij zit er vol mee, berekening als het elders twee Euro goedkoper kan, berekening want ik deed wat voor hem, dus moet hij wat voor mij doen. Berekening is dodelijk voor vertrouwen.

Met name in ons geloof komt vertrouwen op de voorgrond. Het is dus niet vreemd dat als in de maatschappij de berekening groeit en het vertrouwen afneemt, ook het geloof daaronder lijdt.

Vandaag zijn we te gast bij Johannes de Doper. Het is maar een kort Evangelie, maar er staat veel in. In de eerste plaats valt het op dat Johannes zegt: “Ook ik kende Hem niet …”. Is dat niet vreemd? In het Evangelie van Lucas lezen we dat Johannes in de schoot van zijn moeder opspringt als Maria bij Elisabeth komt. Ze zijn familie van elkaar en ze zullen elkaar zeker hebben ontmoet. Toch zegt Johannes de Doper: “Ook ik kende Hem niet …”.

Wat betekent dat? Er is een verschil tussen kennen en kennen. Hij kende zijn neef, maar hij kende niet de Messias. Johannes kende Jezus vanuit zijn familie, maar hij kende niet “De Zoon van God”. Johannes kent en kent niet, weet en weet niet. Menselijkerwijze kende hij Jezus alleen van de buitenkant.

Johannes staat daar niet alleen in. Jezus heeft hier volop mee te maken gehad. Zijn verwanten kenden Hem niet. Ook Maria heeft niet vanaf het begin geweten en beseft aan Wie zij het leven had gegeven. Als God mens wordt, is Hij echt mens, menselijk, zoals wij. De dorpelingen in Jezus dorp zullen roepen: “We kennen toch zijn ouders, we kennen zijn hele familie” en ze namen aanstoot aan Hem. Ook daar was geen vertrouwen. Ook zij wilden meten en weten. Doe een wonder, doe een teken, dan kunnen we iets zien. Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaardden Hem niet.

Hoe komt dat? Het begint in het begin. Het Bijbelverhaal van de zondeval van Adam en Eva, gaat niet zozeer over een tuin en bomen, over het eten van een vrucht, het is symbooltaal die ons wil laten nadenken. Het leven, deze wereld is een gave van God aan ons, maar wie niet in vertrouwen op God en naar Gods bedoeling met deze schepping omgaat, zinkt weg in berekening, in verzekering, die eigent zicht dingen toe uit angst het misschien niet te krijgen, die wordt gevoelig voor de leugen die deze angst versterkt, die neemt de ander mee in zijn val.

Johannes de Doper heeft God nodig, heeft Gods openbaring nodig, Gods woord. Hij heeft de stilte nodig, het gebed. Hij moet open staan voor de Geest, open voor het onverwachte, dat wat wij mensen niet kunnen verzinnen of bedenken. “Ook ik kende Hem niet” zei hij “… maar opdat Hij aan Israël geopenbaard zou worden, daarom kwam ik met water dopen.” “Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen en Hij bleef op Hem rusten”.

Johannes zei: “Zie, het Lam Gods dat de zonde van de wereld wegneemt”. Johannes staat daar als boeteprediker. Jezus voegt zich ongehinderd en onopvallend in zijn gezelschap, in die lange stroom pelgrims, boetelingen. Ook Hij gaat in het water, ogenschijnlijk precies als de rest. Het wordt een openbaring aan Johannes de Doper waardoor hij het verschil ziet.

Ik begon over vertrouwen. Zonder vertrouwen blijft zo’n woord van Johannes vruchteloos. Hij kan wel zeggen dat Jezus het Lam van God en de Zoon van God is, hij kan wel zeggen dat Jezus doopt met de heilige Geest, maar zonder onze houding van geloof en vertrouwen, blijft zijn woord vruchteloos.

We volgen Jezus op zijn levensweg, hier in de vieringen met de lezingen. Als we Hem hier vertrouwen, zullen we Hem ook navolgen in het leven van alle dag. Dan zal in ons leven zichtbaar worden dat Hij inderdaad te vertrouwen is, daardoor worden we nieuwe mensen en wordt ook ons leven nieuw. Amen.

Voorbede

Bidden wij tot God in geloof en vertrouwen.

Wij bidden voor de Kerk, wij vragen om het juiste evenwicht in vertrouwen en nuchterheid. Dat alle gelovigen vertrouwen op het Woord van Christus en zich durven toevertrouwen aan zijn weg, in zijn Kerk, door naar de heilige Geest te luisteren en stappen zetten tot navolging. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze samenleving, omdat vertrouwen zo dikwijls plaats maakt voor berekening en zakelijkheid, we bidden om kracht zodat we hier tegenin gaan en opkomen voor een andere levensstijl, door zelf vertrouwen te geven en te ontvangen. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekern, om een grotere bewustwording van de invloed van de moderne cultuur, we bidden om vuur in geloof en naastenliefde, en om kracht tot navolging in het dagelijks leven. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat een vertrouwvol thuis voor groot en klein de basis mag zijn voor evenwichtige mensen die durven te vertrouwen op God en Gods Kerk. (Laat ons [zingend] bidden):

Intenties

Back To Top