Ga naar hoofdinhoud

Jezus leert zijn leerlingen met alle tegenslagen om te gaan. Je hebt verschillende soorten mensen, er zijn verschillende omstandigheden en Gods Koninkrijk heeft ook vijanden.

Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van Sint Jozef (Wassenaar) en de H. Willibrord (Oegstgeest), weekeinde van 22 en 23 juli 2017, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Eucharistieviering (MP3)

Preek (MP3)

Preek: A2017DHJ16AAUFX

Lezingen

E.L: Wijsheid 12, 13. 16-19
Psalm: Ps. 86 (85), 5-6, 9-10, 15-16a
T.L: Romeinen 8, 26-27
All. Vers. Apokalyps 2, 10c
EV: Matteüs 13, 24-43 of 24-30

Homilie

Wat is de vraag? Soms is het duidelijk in het Evangelie. Dan komt iemand met een concrete vraag. Als Jezus dan antwoord geeft, weet je waar het antwoord over gaat. Maar wat is hier vandaag, in dit Evangelie, de vraag?

Jezus spreekt in gelijkenissen. Wat is zijn Boodschap, is zijn Boodschap een antwoord op een vraag, of wil Jezus ons iets leren waar we niet om hebben gevraagd, maar wat we wel nodig hebben?

We lezen uit Matteüs hoofdstuk 13. Verleden week hoorden we Jezus al spreken over de zaaier. Hij leert ons iets over God, hoe God zijn woord breeduit zaait, iedereen ontvangt het, of zijn hart nu zo hard is als de weg, of dat zijn hart geen diepgang heeft, of dat hij leeft tussen distels en doorns, God geeft iedereen zijn Woord. Ook al weet God dat het niet overal vrucht draagt, toch krijgt iedereen de kans. Was dat misschien de vraag? Waarom neemt niet iedereen Gods Woord aan, waarom draagt Gods Woord niet overal vrucht?

Jezus is een realist, Hij heeft oog voor de omstandigheden. Die kunnen soms een echte hindernis zijn voor Gods Woord. Er ligt dus ook een oproep in. Weet wat je kiest. Wat voor stijl van leven je kiest, wat voor omgeving, wat voor tijdbesteding, wat voor vriendenkring, weet wat je kiest, want het bepaalt mede of Gods Woord in jou vruchtbaar wordt.

Dat was verleden week. Deze week gaat Jezus verder. Het gaat nu opnieuw over zaaien. Het gaat over goed zaad en onkruid, over een mosterdzaadje dat een boom wordt en over tarwebloem dat met gist een vol brood wordt.

Welke vragen liggen achter deze gelijkenissen? Verleden week ging het over zaad dat op allerlei verschillende bodems werd gezaaid. Nu gaat het over een mooie, goede akker, geen harde weg, geen ondiepe grond, geen distels en doornen. Toch rijst er opnieuw een probleem.

Het is als de geschiedenis van Israël. God heeft in het verleden zijn Woord gezaaid onder vele volken. Eenvoudige volken, diepzinnige volken, kleine volken, machtige volken. Het was Abraham bij wie het Woord vrucht droeg in zijn hart en het waren de aartsvaders die het Woord bewaard hebben en bij wie het vrucht droeg.

Dan roept God zijn Volk terug uit Egypte door Mozes en God geeft het met Josua een eigen land. Zo moet Israël die vruchtbare akker zijn, waar God zijn Woord in kan zaaien, een wijngaard die vruchten voortbrengt.

Vandaag bereidt Jezus zijn leerlingen voor op een teleurstelling. God zaait zijn Woord door Christus, heel het Volk van Israël hoort ervan, massa’s mensen zijn regelmatig op de been, dit is Gods Volk, een goede akker. Jezus trekt door het hele land om de Blijde Boodschap te verkondigen. Kan het dan nog zo zijn dat Gods Woord hinder ondervindt? Ja, zegt Jezus, want er zijn ook vijanden voor Gods Koninkrijk. De duivel is zo’n vijand, de diabolos, dat is de tweedrachtzaaier, de twijfelzaaier, de rotzooitrapper. Ook Israël heeft daar last van. Het heeft de Wet van Mozes, het heeft de Verbonden, het heeft de tempel en de eredienst. Maar de diabolos weet ook hier zijn onkruid te zaaien.

Jezus leert zijn leerlingen met alle tegenslagen om te gaan. Je hebt verschillende soorten mensen, er zijn verschillende omstandigheden en Gods Koninkrijk heeft ook vijanden.

De geschiedenis van Gods Volk is een doorlopend verhaal, waarin de spelers per generatie wisselen, maar waarin de rollen hetzelfde blijven. Daarom blijven de verhalen uit het Oude Testament en de Gelijkenissen van Jezus hun volle waarde en zeggingskracht houden.

Zoals God zijn mensen heeft die het goede zaad zaaien, zo heeft de diabolos zijn mensen die ander zaad zaaien. Ook binnen de Kerk, ook binnen een maatschappij die in vrede leeft. Wat is dat onkruid? Sommigen veronderstellen dat het in dit verhaal een soort gras is dat in het begin op tarwe lijkt, maar geen eetbare zaden geeft en alleen zaad maakt dat zichzelf verspreid.

De strekking van deze parabel is in ieder geval dat God veel geduld heeft. De dienaren willen meteen aan de slag, maar God wil dat we geduld hebben. Er komt ooit een eindafrekening, een eindoordeel. Dan wordt alles duidelijk, dan wordt het failliet van alle menselijke systemen die het zonder God wilden doen, of God naar hun hand wilden zetten, aan het licht en zullen ze veroordeeld worden. Dan zal iedere mens in het oordeel staan. Heb jij je in dat oordeel aan Christus toevertrouwd, in geloof en bereidheid tot luisteren, dan heb je een milde rechter die zijn leven voor jou heeft gegeven. Ben je aan de kant van de machtigen gaan staan, bij de heersers van deze tijd en deze wereld, heb je God weggeredeneerd en ben je met hen meegelopen die God dood verklaren, heb je Jezus niet gezocht en niet nagevolgd. Dan zal je het volle oordeel moeten verduren en dat valt niet mee.

In onze tijd zijn wij de spelers. De rollen blijven hetzelfde. Aan ons de keus bij wie we willen horen en of Gods Woord in ons vrucht draagt. Welke levensstijl kiezen we? Willen we Jezus navolgen. Amen.

Voorbede

Bidden wij tot God die zijn Woord in ons hart heeft gezaaid.

Wij bidden voor de Kerk, we bidden met de apostel Paulus en vragen om de heilige Geest; dat de Geest ons leert bidden, van binnenuit, dat we ons innerlijk leven verzorgen opdat Gods Woord er kan groeien en vrucht dragen. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze wereld, waar de diabolos de vrije hand heeft om te zaaien wat hij wil. Dat we delen in Gods geduld, dat we het vertrouwen bewaren dat Gods Woord sterker is dan dat van zijn tegenstrevers en dat we het eindoordeel aan God overlaten. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat we zelf goed zaad zaaien, dat we goede woorden spreken en goede daden verrichten, waardoor Gods Koninkrijk kan groeien, dat we ook zelf groeien in geduld en begrip en daarin gaan lijken op onze hemelse Vader (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, wij vragen om begrip voor de omstandigheden van deze moderne wereld en kracht om de goede keuzes te maken die ons helpen Jezus na te volgen.(Laat ons [zingend] bidden):

Intenties

Back To Top