De stilte waarmee deze Paaswake begint, is dezelfde stilte waarmee we vrijdagavond eindigden, de stilte van de grafrust van Christus. Het ontsteken van het vuur in de nacht en de zegening van de paaskaars en het paasvuur zijn teken dat wij in Christus willen waken, dat we waakzaam willen zijn met Hem. Wanneer het Gloria wordt ingezet, vooraf aan de verkondiging van het Paasevangelie, worden de feestklokken geluid, als hét moment dat de vreugde om zijn verrijzenis overal in de wereld mag klinken. Het geluid van de paasklokken gaat net als het zonlicht de hele wereld rond. Ze zingen: “Alleluja, Christus is verrezen, Alleluja”.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van de H. Laurentius (Voorschoten), 15 april 2017, om 21.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2017TMPPWA
Lezingen
E.L: Exodus 14, 15 – 15,1
Kantiek Naar Exodus 15, 1-8
T.L: Jesaja 55, 1-11
Kantiek Jesaja 12, 2-3. 4bcd. 5-6
D.L: Ezechiël 36, 16-17. 18-28
Psalm: 42, 2-4. 9. 12.
E.L: Romeinen 6, 3-11
Psalm 118 (GvL 118 I)
EV: Matteüs 28, 1-10
Homilie
De uittocht uit Egypte, de eerste lezing van vanavond, waarom gedenken we dat? Waarom is dat moment dat Israël wegtrok uit Egypte zo belangrijk voor ons. Je kan je voorstellen dat het voor het volk Israël belangrijk is. Maar voor ons, hier in de kikkerlandje, ver weg van Egypte. Wij hebben toch onze eigen geschiedenis; zoals we met 4 mei herdenken dat we bevrijd zijn van de Nazi-overheersing, de macht van de Nazi-ideologie. Maar wij trokken niet weg uit ons land, de geallieerden kwamen ons te hulp en de bezetter nam de vlucht.
Bij Israël is het omgekeerd. De Israëlieten trekken weg uit een land dat hen niet meer vriendelijk gezind is. Ooit was Abraham weggetrokken uit zijn land, hij volgde Gods stem. Nu trekt Gods Volk weg uit een land dat zelfs na vierhonderd jaar geen vaderland geworden is. Ze waren in Egypte beland vanwege de hongersnood, en daar gebleven. De welvaart was als lijm, die aan je kleeft, die je vasthoudt, je komt niet meer in beweging. Totdat? Ja totdat de jongetjes in de Nijl worden gegooid. Totdat de de slavernij wordt verzwaard. Totdat je God weer gaat zoeken, gaat bidden, op de knieën gaat. Totdat jouw klagen naar de hemel stijgt als de roep van een kind tot zijn Vader. Het laatste Avondmaal van Jezus sloot aan bij het Joodse Pascha-maal waarbij deze uittocht werd herdacht. Maar er is meer aan de hand.
Toen Jezus begon met zijn verkondiging, riep hij eerst leerlingen tot Zich, met de woorden: “Kom, Volg Mij”. Het zijn voor mij de belangrijkste woorden in het Evangelie. “Kom, Volg Mij”. Naderhand zal Jezus nog zeggen: Ik ben de Goede Herder. Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Ik ben de deur van de schaapskooi. Ik ben het Licht van de wereld. Maar het begon allemaal met die woorden: Kom Volg Mij. Het Volk van Israël moest bij de uittocht uit Egypte met Mozes meegaan, het moest Mozes volgen, op Mozes vertrouwen, naar Mozes luisteren en doen wat hij zei. Met Mozes moesten het volk ook leren op God te vertrouwen, naar God te luisteren en te doen wat God zei. Ze moesten op weg gaan, loslaten wat ze hadden, ze moesten losgescheurd worden van de kleeflijm van Egypte, van de komkommers en de meloenen, het vlees en de vruchten. Wat mag vrijheid je kosten? Wat ben je bereid prijs te geven?
Zoiets zegt Jezus tegen de rijke jongeling: Geef je bezit aan de armen en kom dan terug om Mij te volgen. Maar de man was te rijk en ging bedroefd heen. Het was de kleeflijm van de rijkdom waarvan hij zich niet kon losmaken. De kleeflijm van aardse zekerheid, aardse vastigheid, aardse veiligheid.
Wij lezen het Exodusverhaal omdat we anders de geschiedenis van Jezus niet kunnen begrijpen. Zoals het Volk hopeloos voor de zee stond, met de soldaten van Farao in de rug. Het was de dood of nieuwe slavernij. Dat dan de zee terugwijkt en een open weg biedt naar de toekomst is een goddelijk ingrijpen. Met Jezus is het nog erger. Hij staat niet met de dood voor ogen aan de kust van de zee; Hij sterft aan het kruis. Het lijden is Hem niet bespaard en de dood is Hem niet bespaard. De steen die wegrolt, het open graf, het lege graf, de lege windsels waaruit Hij verdwenen was, het is meer dan het wijken van de zee, het is het grootste goddelijke ingrijpen in de geschiedenis; het moment waarop de aardse machten hun greep verliezen en de tegenstander die op die aardse macht steunt met lege handen staat.
De leerlingen moeten leren zien en gaan geloven. De gebeurtenissen bij het graf alles overweldigen de vrouwen en later ook de leerlingen. Het overweldigt hen net als het wijken van de zee het Joodse Volk overweldigde. Een engel spreekt tot hen, een stem als een bliksem en een aardbeving. De steen rolt weg die uit zichzelf niet kan wegrollen. Een stem en een glinsterend wit kleed. Een totaal alles overrompelende ervaring die hen doet schrikken en die hen verwart. Meteen moeten ze op weg naar de leerlingen. Meteen hebben ze een Boodschap te brengen: Hij is verrezen. Ze moeten terug naar Galilea, naar de plek waar het begon, waar Hij zei: Kom Volg Mij. Daar zullen ze Hem zien.
Door het exodusverhaal, de uittocht uit Egypte, gaan we begrijpen dat Jezus voor een heel andere uittocht staat. Niet weg uit het land waar je woont, niet weg uit de stad waar je woont, tenzij je wordt verjaagd of moet vluchten. Nee, Hij roept ons weg uit de banden van de wereld waarin we leven. Zolang de wereld bestaat, zal er een soort Farao zijn, die in goede tijden vriendelijk en meegaand is, maar die na verloop van tijd zich ontpopt als alleenheerser, slavendrijver en uitbuiter. Zoals Israël door die ellende de ogen open gingen, waardoor ze bereid waren weg te trekken uit Egypte, zo opent Jezus de ogen van zijn leerlingen, zodat ze gaan zien waar deze wereld met God meewerkt of tegen God ingaat. Jezus zegt: “Kom, Volg Mij”. Hij doet blinden weer zien en opent ons de ogen, Hij laat verlamden lopen en doet ons opstaan en in beweging komen. Hij is de Verlosser, Hij maakt ons los uit de banden van de moderne Farao die zich dikwijls vermomt als weldoener en redder. Jezus’ verrijzenis is de overwinning op de macht van Farao, de macht van het kwaad, de macht van de wereld, de macht van de dood in al zijn vormen. Jezus zegt ook vannacht tegen ieder van ons: “Kom, Volg Mij”. Hij doet ons opstaan door zijn verrijzeniskracht en wij volgen hem naar Gods Koninkrijk. Amen.
Voorbede
Bidden wij tot God die onze nieuw leven geeft in Christus.
Wij bidden voor de Kerk van Jezus Christus, dat alle gedoopten deel hebben aan zijn verrijzenis, dat zij dagelijks opstaan uit alle vormen van dood, dat verdeeldheid wordt overwonnen, dat zij opstaan in geloof en zich toevertrouwen aan God door de navolging van Christus. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze wereld die ten onder gaat aan eigenmachtigheid en binnenwereldse doelen. Vragen wij Gods genade dat heel de wereld deel krijgt aan de verlossing van Christus en verrijst tot nieuw en eeuwig leven. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochiegemeenschap en onze parochiekernen, dat ons geloof gezuiverd mag worden en verdiept, dat Christus ons opwekt door zijn verrijzenis, dat we door Christus groeien in verbondenheid met God en elkaar. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat de vreugde van Pasen alle verdeeldheid of droefheid verdrijft, dat gezinnen zich herstellen in eenheid, door de liefde van Christus in woord en daad. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties