Met Pinksteren vieren wij het geboortefeest van de Kerk.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van Sint Willibrordus (Wassenaar) en De Goede Herder (Wassenaar), weekeinde van 3 en 4 juni 2017, om 19.00 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2017TMPTPiAAUFX
Lezingen
E.L: Handelingen 2 1-11
Psalm: Ps. 104 (103), 1ab en 24ac, 29bc-30, 31 en 34
T.L: 1 Kor. 12, 3b-7. 12-13
All. Vers. Sequentie Kom o Geest … Alleluia: Kom, heilige Geest
EV: Johannes 20,19-23
Homilie
Hoe belangrijk is de Kerk? Als ik u die vraag stel, denkt u misschien meteen aan dit kerkgebouw. We zitten immers in een krimpfase en zijn bezig met de keuze voor een centrale kerk voor de liturgie. Maar mijn vraag gaat nu niet over het gebouw, maar om de Kerk in het groot, de Katholieke Kerk?
Als Jezus tegen Petrus zegt: “Op deze steenrots zal Ik mijn Kerk bouwen, en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen”, dat geeft Hij daarmee het belang van de Kerk aan als een geestelijk Huis van God. Als Jezus tegen Petrus zegt: “Hoed mijn lammeren, weid mijn schapen”, Dat drukt Jezus het belang uit van de Kerk als een grote gemeenschap, zijn kudde.
Maar vooraf aan de vraag hoe belangrijk de Kerk is, moet misschien eerst de vraag klinken: “Wat is de Kerk?” In de wereld spreekt men vaak over de Kerk als een instituut, een organisatie, een sociologisch fenomeen. Daarbij worden dan ook vaak werkelijke of vermeende tekorten van dat instituut met een zekere gretigheid uitvergroot. Zelden worden de verdiensten besproken van de Katholieke Kerk in twintig eeuwen van haar bestaan.
Wat is de Kerk? De manier waarop de wereld naar de Kerk kijkt, wordt bepaald door de ideeën en gebruiken in de tijd. De Romeinse keizers hadden hun kijk op de Kerk. Karel de Grote keek op een andere manier. Weer anders keken de machthebbers tijdens de Verlichting. Heel anders keken de voormannen van het Communisme. En weer anders kijken mensen in onze tijd. Degene die de macht heeft, bepaalt in grote lijnen hoe er over de Kerk gedacht wordt.
Maar hoe ziet de Kerk zichzelf en hoe zien wij de Kerk? Wanneer je niet oppast, wordt ook onze manier van kijken door de tijdgeest bepaald, dan verliezen wij de blik van Jezus en hoe de apostelen de Kerk zagen.
Vandaag is het Pinksteren. Het Pinksterfeest wordt wel de geboorte van de Kerk genoemd. Aan die geboorte van de Kerk gaan Jezus’ leven, zijn kruisdood en zijn verrijzenis vooraf. Jezus heeft een Nieuw verbond gesloten en zo een nieuw Verbondsvolk geschapen. Daarom kan Paulus spreken over de Kerk als mystiek Lichaam van Christus en als Gods eigen Volk.
Dit klinkt misschien wat Theologisch, maar het gaat over u en mij, over al die gedoopten wereldwijd, in die lange keten vanaf Jezus tot nu. Daarin klinkt het antwoord op de vraag “Wat is de Kerk?” De Kerk is het mystieke lichaam van Christus, de grote kudde waarvan Christus de Herder is, Gods nieuwe verbondsvolk.
Nu terug naar die eerste vraag. Hoe belangrijk is de Kerk? Ook dan gaat het erom vanuit wie we die vraag bekijken. Vindt de wereld de Kerk belangrijk, vinden wij de Kerk belangrijk of vindt God de Kerk belangrijk?
Zozeer heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven. En zozeer heeft God de wereld lief dat Jezus de Kerk in de wereld plant en zijn leerlingen de wereld inzendt als lammeren tussen de wolven. God wil de wereld redden, daartoe sluit Jezus een Nieuw Verbond. Daartoe sticht Jezus zijn Kerk als nieuw Verbondsvolk en daartoe schenkt Jezus aan de Kerk de heilige Geest. Of de wereld de Kerk belangrijk vindt, of wij de Kerk belangrijk vinden, is niet van belang. God vindt de Kerk belangrijk, omdat zij het instrument is waarmee Hij zijn reddingsplan voortzet.
De Kerk is verwekt door Christus. Haar zwangerschap heeft drie jaar geduurd. Door de verzoening die Jezus heeft bewerkt, de verzoening van God met de mens, is de Kerk gezuiverd en is zij het Volk Gods van de voltooiing. Gods reddingsplan, om deze wereld te redden, is eerst concreet geworden in Jezus. In de Kerk zet God zijn reddingsplan voort in de tijd. Met Pinksteren spreken wij over de geboorte. De Kerk treedt tevoorschijn uit de moederschoot van Israël zoals Jezus tevoorschijn trad uit de schoot van Maria. Zoals Jezus werd geboren uit de kracht van de heilige Geest, zo wordt ook de Kerk op Pinksteren geboren als de heilige Geest over de jonge Kerk wordt uitgestort.
Profeten hadden het voorzegd. God zal zijn Geest uitstorten. Babel, waar de spraakverwarring en verdeeldheid begon, omdat mensen zelf de hemel wilden bereiken, wordt overwonnen. Er is een nieuwe eenheid en het geloof schept een nieuwe taal. De geboorte van de Kerk was van tevoren aangekondigd, net als de geboorte van Christus. We kunnen het lezen bij de profeten.
Pinksteren gaat over u en mij, over de Kerk wereldwijd en over de Kerk hier in het klein. Wij vieren Pinksteren, wij geloven dat de heilige Geest nog altijd aan het werk is. Hij wil verder met Gods reddingswerk, met u en mij, in het groot en in het klein, thuis in de gezinnen en op het werk, in uw privékamer, in de media en in de politiek. Hij wil dat wij daar aanwezig zijn waar het nodig is om vanuit zijn vuur het Goede Nieuws en Gods Wijsheid te brengen in een wereld die zichzelf niet kan redden. Daarom vieren wij Pinksteren en zeggen: Kom heilige Geest, vernieuw ons hart, vuur ons aan, geef ons moed en wijsheid, kracht en vindingrijkheid, sterk ons geloof en onze liefde, houdt ons staande in de hoop, open onze ogen dat wij de kansen zien, breng ons samen en herstel de eenheid, maak uw Kerk weer tot instrument van redding, waarin wijzelf gered worden en uw redding bieden aan deze wereld. Amen.
Voorbede
Bidden wij op dit Pinksterfeest tot God, onze hemelse Vader.
Wij bidden voor de Kerk; wij vragen om de heilige Geest, dat God opnieuw zijn Geest zendt, om in de harten het vuur van Gods liefde te ontsteken, we bidden om de geest van wijsheid en onderscheiding, de Geest van kracht en moed. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze samenleving, in deze dagen bijzonder voor de politiek, dat gezond verstand het wint van partij-ideologie, dat menselijke waardigheid het wint van korte termijn winst, dat de goede krachten zich bundelen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochiegemeenschap, wij vragen om het vuur van de heilige Geest, vuur in onze liefde, vuur in onze moed, vuur in onze hoop, vuur gepaard aan wijsheid en geduld, vuur in onze kracht om vol te houden en staande te blijven in deze wereld. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, wij bidden dat de taal van Gods liefde; Gods Blijde Boodschap, een nieuwe eenheid schept in de gezinnen, met een nieuwe zingeving, die bevrijding en redding brengt. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties