Met Aswoensdag begint de Veertigdagentijd. Het askruisje dat we vandaag ontvangen is daarvan een uiterlijk teken. In de Eucharistie ontmoeten we Hem die we willen navolgen om in de Veertigdagentijd zelf meer te worden zoals Hij.
Eucharistieviering op Aswoensdag 26 februari 2020 in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van Sint Willibrordus (Wassenaar) en de H. Laurentius (Voorschoten) om 18.30 uur en 20.00 uur, door pastoor Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2020QDR00A-ASWOEN1
Lezingen
E.L: Joël 2, 12-18
Psalm: 51 (50), 3-4, 5-6a, 12-13, 14. 17
T.L: 2 Korintiërs 5, 20-6,2
All: Ps. 51 (50), 12a, 14a
EV: Matteüs 6, 1-6. 16-18
Homilie
Waarom een Veertigdagentijd? Waarom Aswoensdag? Beginnen we niet elke Eucharistieviering met een schuldbelijdenis? Kan het Sacrament van de biecht niet het hele jaar door ontvangen worden? Waarom dan die nadruk op deze periode en op deze speciale dag, Aswoensdag?
Dat zou niet te begrijpen zijn, als we ons niet bewust zijn van wat Christen zijn inhoudt. De kern van ons Christen zijn is niet een boek, is niet de Bijbel, ook niet de Catechismus, niet de Codex, het kerkelijk wetboek, en geen enkel ander boek; de kern is de persoon Jezus Christus en daarmee verbonden de navolging. Christen zijn is Christus navolgen.
Natuurlijk, je wordt Christen bij je doopsel, door het Vormsel en de Eucharistie wordt je opgenomen in het Volk van God, de Kerk, maar wat betekenen die Sacramenten, als ze niet leiden tot de navolging van Christus. Wanneer Jezus met zijn Kerk begint, is het belangrijkste woord tot zijn leerlingen: “Kom, volg Mij”. De Kerk helpt ons in die navolging op allerlei manieren. We zien hoe Jezus trouw is aan de Sabbat. Het is vaste zijn gewoonte op de Sabbat naar de synagoge te gaan. Vanaf zijn verrijzenis zie je dat Christenen op die achtste dag, de zondag bij elkaar komen om zijn verrijzenis te vieren. Want zijn verrijzenis heeft alles veranderd. Hem navolgen betekent dat je gaat delen in zijn weg en dus uiteindelijk ook in zijn verrijzenis.
Wie net als Jezus volgens zijn gewoonte wekelijkse de zondagsviering bijwoont, maakt in de loop van het jaar alle grote momenten uit zijn leven mee. In drie jaar tijd worden de vier evangelies gelezen. Gedurende het jaar staan we stil bij zijn geboorte, zijn leven, zijn verkondiging, zijn werk, zijn lijden, zijn kruisdood, zijn verrijzenis en het begin van de Kerk met Pinksteren. Dat alles is erop gericht dat wij innerlijk steeds meer met Hem verbonden kunnen leven en daardoor er beter in slagen in ons leven, in deze tijd, Hem concreet na te volgen. Navolging en verbondenheid met Hem.
Zo is navolging in de veertigdagentijd onze weg waarbij we als het ware met Hem meegaan de woestijn in. Toen Hij na zijn doopsel door Johannes de Doper naar de woestijn ging, begon daar zijn beproeving als voorbereiding op zijn openbaar leven. Op onze manier maken we die veertigdagentijd met Hem mee. We gaan niet letterlijk de woestijn in maar worden ons bewust van de woestijn van dit leven, hoe deze wereld ons beproefd en hoe we stand moeten houden net als Hij. We matigen ons en beperken ons in eten en drinken.
Waarom? Jezus doet de tocht van veertig jaar van Gods Volk door de woestijn op zijn manier in veertig dagen over, zoals wij op onze beurt zijn verblijf in de woestijn op onze manier overdoen. Dat is heel concreet, veertig dagen, iets oefenen, met Hem meemaken, Hem navolging. Alleen door het te doen kan het ook een verandering in ons bewerken. Alleen door je te oefenen kan je gedrag veranderen. Als gedrag verandert, ontwikkel jezelf mee. Door de navolging gaan wij echt met Hem mee op weg. Gaandeweg veranderen we dan, nemen we dingen van Hem over, gaan we meer op Hem lijken.
Aswoensdag is een markeerpunt. De Kerk heeft twee verplichte vasten- en onthoudingsdagen: Aswoensdag, het begin van de Veertigdagentijd en en Goede Vrijdag, de dag waarop we het lijden en sterven van Jezus gedenken. Vasten, betekent je dingen ontzeggen, dat is niet alleen eten, maar ook televisie, smartphone, tablet of gamen, roken, snoepen, alcohol, maar zeker zo belangrijk: niet roddelen, niet kwaadspreken, niet driftig worden. Daarnaast kan je extra doneren aan goede doelen, in onze situatie zijn dat de projecten die we als parochie steunen met de Vastenactie.
De lezingen vandaag helpen ons daarbij. De profeet wijst Joël onze band met God die we voeden door gebed en liturgie: “Keert tot Mij terug, van ganser harte, met vasten, met geween en met rouwklacht. Scheurt uw hart en niet uw kleren, keert terug tot de Heer uw God, want genadig is Hij en barmhartig, lankmoedig en vol liefde, en Hij heeft spijt over het onheil.”
De psalm van Aswoensdag gaat daarop door. Koning David had zich laten gaan, echtbreuk, overspel, een kind verwekt bij Batseba en daarna haar echtgenoot naar het front gestuurd om te sneuvelen. David had als koning en gezalfde zichzelf seksueel niet beheerst en dat ging van kwaad tot erger. David vraagt God in Psalm 51 om vergeving, hij is bereid boete te doen, hij vraag God om zijn hart te zuiveren en hem weer aan te nemen zodat hij weer in Gods dienst kan staan en weer van Hem kan getuigen en zingen.
De apostel Paulus zegt: “Nu is er die gunstige tijd, vandaag is het de dag van het heil”. Deze veertigdagentijd is een uitgelezen tijd om aan jezelf te werken, door het probleem niet bij de ander te leggen, maar meer rekening met de ander te houden, hoe zou de ander het willen, wat kan ik doen, mag die ander het bepalen of wil ik het alleen op mijn manier doen?
Tenslotte houdt Jezus ons voor dat het om ons innerlijk gaat. Alle oefening, alle onthechting is erop gericht innerlijk zo vrij te worden dat we Gods stem weer horen en met Hem meedoen. Zo willen we stap voor stap op weg naar gaan naar Goede Vrijdag en Pasen, om dat als herboren te kunnen vieren. U uitgenodigd het askruisje te ontvangen en Hem na te volgen. Amen.
Voorbede
Bidden wij tot God die ons oproept tot bekering.
Wij bidden voor de Kerk, dat de alle gelovigen in deze veertigdagentijd stappen zetten in de navolging van Christus, dat alle christenen groeien in verbondenheid met Hem en met de naaste, dat zij zo zelf meer Christen worden, meer kind van God. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze wereld, bijzonder voor hen die getroffen worden door het Coronavirus, om genezing voor de zieken, om verstandige maatregelen zodat het virus zich niet verder verspreidt, om bezinning op onze manier van leven. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochiegemeenschap, dat het askruisje dat wij hebben ontvangen ons helpt om deze Veertigdagentijd als een gezegende oefentijd te benutten, dat we vrij worden van alles wat ons hindert in onze dienst aan God en de naaste, dat we Jezus navolgen en gaan delen in zijn verrijzenis. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat we meer en meer oog krijgen voor de kansen om onze liefde te tonen in concrete daden, dat we dat niet laten afhangen van de waardering of de erkenning door anderen maar in ons gebed daartoe kracht vinden bij Christus. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties