De Advent is begonnen. We willen ons voorbereiden op de komst van Christus. De lezingen spreken vandaag over waakzaamheid, want Gods Koninkrijk is nabij.
Eucharistieviering in de federatie H. Laurentius (RRM), in de kerken van de H. Liduina (Hillegersberg), de H. Dominicus (Het Steiger) en de HH. Laurentius en Elisabeth (kathedraal), weekeinde van 26 en 27 november 2022, om 19.00 en 09.30 en 11.00 uur, door plebaan Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2023ADV01A
Lezingen
E.L: Jesaja 2, 1-5
Psalm: Ps. 122 (121), 1-2, 3-4a, (4b-5, 6-7,) 8-9
T.L: Romeinen 13, 11-14
All: Psalm 85 (84), 8
EV: Matteüs 24, 37-44
Homilie
Wat is waakzaam zijn? Het leger in Oekraïne is waakzaam, de mensen in de steden ook vanwege de bombardementen en de uitval van elektriciteit. Een iets vrolijker beeld, de voetballers op de WK moeten ook waakzaam zijn. Je kunt als voetbalteam, zelfs als je meer kwaliteit hebt, toch verliezen omdat je tegenstander waakzamer is, sneller, actiever en harder loopt. Waakzaam ben je ook als je kind koorts heeft, je slaap licht, je hoort elk geluid. Dat is ook zo als een dierbare gaat overlijden. We noemen dat zelfs waken. Erbij blijven in de nacht om hem of haar niet alleen te laten sterven. We kennen ook de Paaswake, de avond en de nacht waarin we waken tot het Gloria klinkt en we vieren dat de Heer verrezen is. De dood heeft niet het laatste woord.
Op deze eerste zondag van de Advent is er waakzaamheid omdat we uitzien naar een geboorte. Normaal weet je niet wanneer het kind besluit te komen. Maar met Kerstmis staat het vast. Dat maakt het iets eenvoudiger, maar toch spreekt de Kerk opnieuw over waakzaamheid. We gaan immers de geboorte vieren van Hem die aan deze wereld een nieuw begin heeft gegeven. Dat nieuwe begin zien we symbolisch terug in onze jaartelling. Soms lijkt dat nog het enige te zijn dat rechtstreeks terugwijst naar de geboorte van Christus. Rond Kerstmis en Oud-en-Nieuw zullen er ongetwijfeld weer artikelen verschijnen waarin wordt gediscussieerd of Jezus wel echt 2023 jaar geleden geboren is en of we nog wel moeten spreken over voor Christus of na Christus.
Wij vieren het en we zijn ervan overtuigd dat geen mens op aarde zo’n verandering heeft gebracht en nog steeds teweegbrengt, dan Christus. Dus vieren we zijn geboorte en tellen we onze jaartelling vanaf dat moment, en maakt het ons niet uit of die jaartelling wel helemaal klopt.
Wat mag dan die waakzaamheid in deze Advent betekenen? We hoeven niet te zorgen voor een mooie wieg, een warm huis, een vroedvrouw en wat nog meer. Zo vieren we zijn geboorte niet. Wat is dan onze waakzaamheid? Daarvoor gaan we terug naar de reden waarom Jezus geboren is, waarom God ons zijn Zoon heeft gegeven.
Als ik zeg dat onze jaartelling in de wereld een van de weinige dingen is die rechtstreeks aan de geboorte van Jezus herinnert, dan overdrijf ik misschien iets, maar toch. Zelfs het Kerstfeest dat gaat over zijn geboorte, wordt in de wereld meer een pakjesfeest met een kerstman, dan een bezinning op de geboorte van Christus.
Wat de wereld ook doet en welke kant ze ook op beweegt, de Kerk gaat gewoon door op de weg die ze gaat door de tijd. Daarover spreekt Jezus in het Evangelie. De wereld toen en de wereld nu verschillen echt niet zoveel. Of je nu een smartphone hebt en een computer, een auto en een huis met centrale verwarming, of dat je reist met een koets en een karavaan, een telraam gebruikt en een kampvuur, de echte vragen van het leven blijven hetzelfde, toen en nu.
Jezus haalt het voorbeeld aan van Noach. “Zoals het ging in de dagen van Noach, zo zal het gaan bij de komst van de Mensenzoon. Zoals de mensen in de dagen vóór de zondvloed doorgingen met eten en drinken, met huwen en ten huwelijk geven, tot op de dag waarop Noach de ark binnenging, en zij niets vermoedden totdat de zondvloed kwam en allen wegrukte, zo zal het gaan bij de komst van de Mensenzoon.”
Noach was in de wereld, maar niet van de wereld. Hij was waakzaam. Hoe uitte die waakzaamheid zich? Noach luisterde, zijn innerlijk bleef gericht op Gods stem in zijn hart. Het is de waakzaamheid van een hart dat verlangt naar God, een hart dat God liefheeft en dat Gods wil zoekt te doen. Een hart dat openstaat voor Gods bedoeling en luistert. Dat is Noach. Zo zegt het verhaal ons dat hij als enige gespaard bleef toen het onheil losbarstte.
Het verschil is van buiten moeilijk te zien. Het leven gaat door: eten, drinken en huwen. Werken, sporten en WK in Qatar. Waar moet dan nu het verschil zitten? De een wordt meegenomen, de ander achtergelaten. In de wereld is de regenboogband ineens erg populair. Men lijkt helaas vergeten te zijn wat dit symbool oorspronkelijk betekende. God ging een Verbond aan met Noach en spande toen zijn regenboog in de wolken. God beloofde om nooit meer de aarde te verwoesten met zo’n vloedgolf. Zo werd de regenboog symbool en teken van Gods nieuwe Verbond. Onze waakzaamheid hoeft zich niet meer te richten op een verwoesting die van God zou komen. We moeten ons nu richten op een verwoesting waar wij als mensheid zelf verantwoordelijk voor zijn.
Toch heeft de waakzaamheid ook nu te maken met zoiets als vertrekken, zoals bij de exodus, met Pasen, weg uit het Egypte van Farao en de slavernij. Nu zegt Jezus: “Kom, Volg Mij”. Toch trekt Jezus niet weg uit Israël. Jezus spreekt over een heel ander “Beloofd” land. Hij zegt: Je kunt het Rijks Gods niet zien, het is niet hier of daar. Jezus vraagt ons waakzaam te zijn voor ons leven in verbondenheid met God en de naaste, waakzaam zijn in geloof, hoop en liefde. De Advent is bedoeld als een hulp daarin: Zijn we verslapt? Ingedut? Een beetje zoals het Nederlands elftal? Moeten we wakker worden en alert? Gemotiveerd en actief? Waakzaam, zodat we ons doel voor ogen houden? We willen klaar staan als Christus komt. Niet alleen over vier weken op 25 december, maar op alle momenten van ons dagelijks leven. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen tot God, onze barmhartige Vader.
Wij bidden voor Gods Kerk, wij vragen om de Heilige Geest, dat Hij al Gods kinderen helpt om waakzaam te zijn; waakzaam in de liefde tot God en de naaste, waakzaam in het geloof in Gods Zoon en waakzaam in de hoop op de komst van Gods Koninkrijk. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze wereld, dat er naast waakzaamheid vanwege klimaatverandering en het behoud van de schepping ook waakzaamheid groeit voor het geestelijk klimaat, voor verdraagzaamheid en begrip, voor zelfbeheersing en rechtvaardigheid. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, we vragen Gods genade om vrij te worden van vrees voor de toekomst, dat we met een blijmoedig hart onze welvaart delen met hen die op de vlucht zijn of in armoede leven. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat we deze dagen op weg naar Kerstmis benutten om met vreugdevolle, speelse en serieuze activiteiten ons voor te bereiden op de geboorte van Christus. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties