Dit weekend is er de werelddag voor grootouders en ouderen. We horen de wijsheid over Gods goedheid en mildheid. We horen Paulus over onze menselijke zwakheid en Jezus die ons de parabel van het zaad en het onkruid uitlegt.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Albertus Magnus en de H. Lambertus, weekeinde van 22 en 23 juli 2023, om 12.00, 19.00, 10.00 en 12.00 uur, door plebaan Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: A2023DHJ16AAUFX
Lezingen
E.L: Wijsheid 12, 13. 16-19
Psalm: Ps. 86 (85), 5-6, 9-10, 15-16a
T.L: Romeinen 8, 26-27
All: Apokalyps 2, 10c
EV: Matteüs 13, 24-43 of 24-30
Homilie
Een werelddag voor grootouders en ouderen. Het is een initiatief van paus Franciscus tijdens de Corona pandemie. Het is voor de derde keer dat deze Werelddag van de Grootouders en de Ouderen wordt gehouden.
De paus legt een link tussen ouderen en jongeren, ook in verband met de wereldjongerendagen. Hij denkt dan aan de ontmoeting tussen Maria en haar nicht Elisabeth. Maria had gezien haar leeftijd de dochter van Elisabeth kunnen zijn. Beiden zijn ze voor het eerst zwanger, beiden hebben een diepe geloofsband met God en ze herkennen in elkaar dat God bijzondere dingen doet. Hoe mooi is het als ouderen en jongeren elkaar in geloof kunnen ontmoeten. Hoe mooi is het als jongeren bij grootouders inspiratie en stabiliteit vinden voor hun zoektocht in geloof. Hoe mooi is het al ouderen bij jongeren zien hoe zij moedig en gelovig, vol vuur de weg met Christus willen gaan.
Hoe mooi is dat en hoe weerbarstig is de realiteit vaak. Ouders en grootouders die zien hoe het geloof bij de jongeren niet doorzet. We hebben verleden week de parabel gehoord over het zaad dat op de weg viel; de vogels pikten het weg. Het zaad op rotsachtige plekken in ondiepe grond, het verdorde bij gebrek aan wortel, het zaad tussen distels en doornen raakte verstikt, maar ook over zaad dat in goede grond valt en vrucht draagt.
Gelovig leven is niet makkelijk. Maar was het makkelijk om in de tijd van Jezus te leven? Als ik zie hoe het ging met de twaalf apostelen en later de eerste christenen dan besef ik dat het toen niet makkelijk was. Was het makkelijk in de vierde eeuw toen het Romeinse Rijk instortte? Nee. Was het makkelijk in de Middeleeuwen toen bijgeloof het geloof soms leek te overheersen? Ook niet. Was het makkelijk tijdens de Franse Revolutie toen de Kerk haar bezittingen verloor en religieuzen werden gedood? Evenmin? Is het nu makkelijk in een wereld die in de moraal een heel andere kant opgaat. Het antwoord is duidelijk.
Wat betekent dat? Het betekent dat we moeten oppassen voor de valkuil die in elke tijd aanwezig is. We willen graag met rust gelaten worden. Geen oorlog maar vrede, welvaart, gezondheid, goede familiebanden, gelukkige kinderen, geen huwelijksproblemen, geen tegenslagen, een beetje luxe en gemak.
De ouderen hebben al zoveel meegemaakt. Zij weten dat het leven niet altijd makkelijk is, dat je in je jeugd, maar ook later fouten maakt, soms grote fouten die je niet meer kunt herstellen. Zijn wij in staat die wijsheid door te geven. Je kunt de nieuwe generatie niet behoeden voor fouten, maar een nieuwe generatie die bereid is te leren van de oudere, zal wel minder fouten maken en zo is er een echte menselijke vooruitgang die veel belangrijker is dan welke technologische of wetenschappelijke vooruitgang ook.
Maar hoe is het met de jongere die zoekt naar geloof, die verlangt naar diepgang, naar wijsheid, maar die bij ouderen komt die uitgeblust zijn, die het geloof hebben losgelaten, die de hoop verloren, die vooral aandacht hebben voor hun eigen leven en voor de volgende maand in het buitenland. Ouderen die zeggen, die klimaatverandering interesseert mij niet, na mij de zondvloed. Wat als jongeren onverschilligheid vinden bij de oudere generatie; bij wie moeten ze dan inspiratie en bemoediging vinden?
De parabel van verleden week over het zaad dat door allerlei omstandigheden geen vrucht draagt is hier en nu een harde werkelijkheid. Op die gedachte gaat Jezus vandaag in het Evangelie verder. Verleden week waren het distels en doornen, harde weg en ondiepe rotsachtige grond. Nu is er ook nog een tegenstander een vijand aanwezig. Jezus wil hier laten zien dat de weerstand die je ervaart om als christen te leven soms door anderen wordt aangezet.
Er zijn dus problemen die in ons eigen hart liggen, oppervlakkigheid, gemakzucht, verlangen naar luxe en rijkdom, zorgen due we niet los kunnen laten, gebrek aan vertrouwen. Maar er is ook nog een tegenkracht in de wereld, een kracht die actief tegenwerkt. Er is dus heel wat te overwinnen.
De paus stimuleert nu grootouders en ouderen om hierin hun eigen roeping opnieuw te vinden en op te pakken. Dat betekent voor de baby-boom-generatie die in de vorige eeuw de kerk heeft verlaten om de wereld te omhelzen een nieuwe bezinning. Waren mijn keuzes toen wel zo goed, was de Kerk met haar Evangelie wel zo achterhaald, of is nu gebleken dat de moderne ideeën van toen, net als de moderne ideeën van nu in feite achterhaald waren toen ze modern leken, terwijl de visie van de Kerk die zo oud en wijs is, nog altijd blijkt te gelden? Dat betekent anders gaan denken, dat is bekering.
En voor de jeugd geldt hetzelfde. Ben je in staat door de vluchtigheid van de moderne wereld heen te kijken, het kortstondige geluk dat zo aantrekkelijk is, de beloftes van de wereld die je beloven gelukkig te maken maar daar uiteindelijk nooit echt in slagen.
Nu zou je kunnen denken. Waarom laat God dat dan allemaal zo gaan? Waarom, als God zo almachtig is, haalt Hij dan niet alle slechteriken eruit en helpt alle goede mensen verder. Daar is de parabel vandaag antwoord op. God laat tarwe en onkruid samen opschieten. Om te voorkomen dat de tarwe mee uitgetrokken wordt. Hij geeft ons Jezus. Met Hem verbonden kunnen we tussen het onkruid in opgroeien en vrucht dragen. Oud en jong kunnen elkaar daarin helpen, door elkaar wederzijds te inspireren en het geloof te behouden. Amen.
Voorbede
Bidden wij tot God die ons hoort en verhoort.
Wij bidden voor de Kerk, op de werelddag voor grootouders en ouderen, dat de oudere generatie in staat mag zijn het eigen geloof te blijven vernieuwen, dat zij hoop uitstralen en een voorbeeld geven aan jongeren. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze samenleving, voor onze politiek en onze bevolking, dat wij de mogelijkheden van onze democratie benutten om goede leiders te kiezen, dat we niet egoïstisch zijn maar oog hebben voor het grotere belang. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, voor de jongeren die op weg gaan naar de Wereldjongerendagen, dat het goede zaad van Gods Woord hun harten mag bereiken en vrucht mag dragen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor ouders en kinderen, grootouders en kleinkinderen, dat de ontmoeting en wederzijdse inspiratie tussen de generaties door mag gaan, dat ouderen geloof en wijsheid doorgeven en jongeren hoop en inspiratie uitstralen. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties:
Gebed op de werelddag voor grootouders en ouderen
Maagd Maria, Moeder van geloof en hoop,
voorbeeld voor de mensheid die gebukt gaat onder onverschilligheid,
maak mij zo gewillig als U
om de wil van God te aanvaarden
en om zijn barmhartigheid te loven en te prijzen.
Maria, Moeder van standvastigheid,
U die mijn hart kent,
sta niet toe dat ik ontmoedigd raak.
Vol vertrouwen leg ik mijn leven in uw handen.
Genees mijn wonden.
Moge uw tederheid mij begeleiden op mijn weg.
Uw aanwezigheid, Moeder van liefde,
brengt ons de vreugde
om onze families verenigd te zien.
Help me om de tederheid en liefde van God
over te dragen op de kleinkinderen en de jeugd,
zodat we niet alleen voor hen bidden,
maar ook mét hen kunnen bidden.
Maria, wees mijn voorspreekster om de gave van de Heilige Geest:
ondersteun mijn zwakheid;
adem in mijn hart de troost,
dat ik bij de jongeren sporen van geloof mag achterlaten,
die getuigen van de schoonheid van het leven,
en het besef
dat het leven een grens heeft
waarachter ons de omarming van de Vader wacht.
Amen