Ga naar hoofdinhoud

Op deze vijfde zondag van Pasen horen we hoe zeven diakens worden gekozen en gewijd. Ook openbaart Jezus zichzelf als de Weg naar het Huis van de Vader, een Weg die tegelijk Waarheid en Leven is.

Eucharistieviering in de parochiefederatie H. Laurentius (RRM), in de kerk van de H. Liduina (Hillegersberg) de Pax Christi (Spangen), weekeinde van 6 en 7 mei 2023, om 19.00 en 09.30 uur, door plebaan Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek beluisteren (MP3)

Preek: A2023TMP05A

Lezingen

E.L: Ps. 33 (32), 1-2, 4-5, 18-19
Psalm: Ps. 23 (22), 1-3a, 3b-4, 5, 6
T.L: 1 Petrus 2, 4-9
All. Vers. Johannes 14, 6
EV: Johannes 14, 1-12

Homilie

Verleden week was het de zondag van De Goede Herder en roepingenzondag. Vandaag horen we opnieuw over roeping, de roeping van zeven diakens. De aanleiding is heel praktisch maar ook betekenisvol. De apostelen zijn zo druk met de diaconie dat ze steeds minder toekomen aan hun eerste taak: het Woord Gods; dat is de verkondiging.

Je zou kunnen denken, ja maar, de diaconie is toch het belangrijkste, het gaat er toch om dat we de naaste liefhebben. Wanneer je dat denkt, vergeet je wat Jezus gezegd heeft: “Bemint God en de naaste”. God blijft de eerste plaats behouden, maar de naaste hoort erbij, dus geen liefde voor God zonder liefde voor de naaste. Je ziet het ook in het leven van Jezus; Jezus verkondigt het Rijk Gods en daarna volgt dikwijls een teken, zoals bij de wonderbare broodvermenigvuldiging. Eerst is er de verkondiging, daarna volgt het teken. Als Jezus veel genezingen heeft verricht en de mensen Hem daar willen houden, trekt Hij zich terug en geeft als antwoord: “Ik moet ook aan andere steden de Blijde Boodschap van het Godsrijk brengen, want daarvoor ben Ik gezonden.” De verkondiging blijft bij Hem op de eerste plaats staan. Zo zijn ook de apostelen zich bewust dat hun eerste taak ligt bij de verkondiging.

Tegelijk zien we wel dat de diaconie een wezenlijke taak is. De apostelen vonden het zo belangrijk dat ze het eerst zelf deden, zoals Jezus tijd gaf aan zieken, lammen, kreupelen, blinden. Die taak blijkt zó belangrijk dat ze er een nieuw ambt voor in het leven roepen, het diaconaat.

Wanneer wij zo naar onze parochie kijken wat op de eerste plaats zou moeten komen, dan is dat hier de liturgie met de verkondiging. Dat zou je uit mogen breiden met bijbelcursussen, gebedsgroepen, verdieping, catechese. Tegelijk zie je dat daarnaast ook tijd en aandacht moet zijn voor het dienstwerk, de diaconie, steun aan mensen in nood, aandacht voor zieken en mensen in problemen. Hierin komt die verhouding terug, bemin God en je naaste. Met de verkiezing en de wijding van de diakens door gebed en handoplegging in de eerste lezing, zien we het belang van dit dienstwerk.

In de tweede lezing horen we iets wat we soms dreigen te vergeten: Bij de wijding van de diakens kan het erop lijken dat alleen de apostelen en de diakens het werk in Gods wijngaard verrichten. Die denkfout wordt gecorrigeerd in de tweede lezing. Daar lezen we in de brief van Petrus: “Gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijke priesterschap, een heilige natie, Gods eigen volk, bestemd om de roemruchte daden te verkondigen van Hem die u uit de duisternis heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht.” “Draagt als een heilige priesterschap geestelijke offers op, die welgevallig zijn aan God door Jezus Christus.”

Hierin horen we dat alle gelovigen een priesterlijke taak hebben, door geestelijke offers op te dragen en Gods roemruchte daden te verkondigen. Dit is het offer en de verkondiging van de leek, van de gewone gelovige. Op de plaats waar je staat als vader, moeder, opa, oma; thuis, op je werk; als ouders en kinderen; bij vrienden en in de sport; wij allen hebben een verkondigende taak door hoe we leven en hoe we zijn. Alles wat we dragen en verduren; al onze inspanningen voor Gods Koninkrijk mogen we als een geestelijk offer opdragen, daarin komt het algemeen priesterschap tot uiting.

In de slotzin van het Evangelie bemoedigt Jezus ons ook in die zin als Hij zegt: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wie in Mij gelooft, zal ook zelf de werken doen die Ik doe. Ja, grotere dan die zal hij doen, omdat Ik naar de Vader ga.”

Vanaf Pasen hebben we vaker over het belang van ons geloof gesproken. Dat komt hier terug: Geloven in Jezus, geloven in de Vader en de Heilige Geest. Geloof dat doorwerkt in onze daden, in ons doen en laten, in onze houding, in ons gebed, in ons lijden en in onze vreugden. Geloof dat overal in doorwerkt; daarmee begint het. Wanneer we door het geloof werkelijk met Jezus verbonden leven, dan gaan we steeds meer doen zoals Hij, dan doen ook wij de werken die Hij deed.

Dat geloof, dat vraagt onderhoud, daarvoor is de verkondiging nodig en onze bereidheid te luisteren en ons erin te verdiepen. Ons geloof moet gevoed worden, dat gebeurt hier in de kerk, maar ook in ons dagelijks leven. Die voeding bestaat in een diepe verbondenheid met Christus. Die voeding vinden we in de verkondiging en in het Sacrament van de Eucharistie.

Het eerste en tweede gebod; bemin God en je naaste, komen in Christus samen: In Christus komen ook verkondiging en diaconie samen. En in Christus zijn leer en leven een volkomen eenheid.

De apostel Thomas die we kennen als de ongelovige Thomas, die de wonden van Jezus wilde aanraken voordat hij kon geloven dat Jezus werkelijk was verrezen, die Thomas denkt heel concreet, ook in het Evangelie van vandaag. Hij denkt aan een concrete weg en een concreet doel. Daarop geeft Jezus dit het veelzeggende antwoord: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader tenzij door Mij.”

Geloof is geen filosofie, ons geloof is een relatie met Gods Zoon en met de Vader in de Heilige Geest. Als wij Jezus navolgen in leer en leven, in doen en laten, dan gaan wij de Weg die Hij is, dan doen we de waarheid die Hij is en dan leven we met Hem die het Leven is. Amen.

Voorbede

Bidden wij tot God die ons in Christus geroepen en gezonden heeft.

Wij bidden voor de Kerk, dat alle christenen zich inspannen Jezus na te volgen die de Weg is, de Waarheid en het Leven. Dat zij zich blijven verdiepen in zijn Persoon, dat zij zich blijven voeden met zijn Woord en Sacrament en zo God en de naaste liefhebben en dienen. (Laat ons [zingend] bidden.)

Wij bidden voor de samenleving, dat ook voor de wereld Jezus de toetssteen van de Waarheid mag zijn. Bidden we om vrede en gerechtigheid, een einde aan oorlogen en vervolgingen, en hier en nu een menswaardige opvang van vluchtelingen en ontheemden. (Laat ons [zingend] bidden.)

Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat we er in slagen het juiste evenwicht te vinden in ons leven, tussen werk en familie, tussen Kerk en wereld, tussen persoonlijke tijd en aandacht voor de naaste, dat we groeien in geloof, hoop en liefde. (Laat ons [zingend] bidden.)

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor ouders, kinderen en kleinkinderen, dat we samen zoeken naar de wijsheid die Christus is, dat samen een leven leiden in navolging van Christus, dat we samen de Weg gaan die leidt naar Gods Koninkrijk. (Laat ons [zingend] bidden.)

Intenties

Back To Top