Ga naar hoofdinhoud

De echte aardbeving van Maria Magdalena vindt plaats in haar geest en haar hart. Daar breekt de Boodschapper van God binnen met de Nieuwe Boodschap. Daar wordt de steen weggerold van het graf van haar hart. Daar gaat de zee open en kan zij een weg ten leven volgen.

Paaswake in de parochiekerk van de H. Bartholomeus te Poeldijk, 22 april 2000, 19.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: B2000TMPPWBGEZIN

Lezingen

E.L: Gen. 1,1-2,2 – T.L: Ex. 14,15-15,1
Ep: Rom. 6, 3-11 – EV: MC. 16, 1-8 (Mt. 28,1-10)

Homilie

Een veertigdagenspel. Dat is het wat de kinderen nu in de pastorie, ons parochiehuis, spelen. Een veertigdagenspel, met pionnen, net zoiets als ‘Mens erger je niet’. Ook zo’n eindeloos spel. Eindeloos in de zin dat als je denkt dat je er bent, je er dus juist niet bent. Eindeloos, omdat het je medespelers zijn die je hinderen op het pad naar de finish. Eindeloos, omdat het al jaren gespeeld wordt en nog steeds in de winkels te koop is.

Dat ‘Mens erger je niet’ is op zich wel een aardige uitbeelding van onze levensweg. Samen op pad. Wanneer word je geboren, als je een zes gooit. Het pad lijkt uitgestippeld, maar er kan van alles gebeuren en zo af en toe ga je terug naar af. Aardig is het ook dat niet de slimste of de sterkste altijd wint; de kleinste of de oudste kan gemakkelijk winnen. Er is maar een voorwaarde, dat je meedoet.

Zo is het ook met de veertigdagentocht. Het begint op aswoensdag. Je maakt mooie voornemens, maar van tijd tot tijd ben je weer helemaal terug bij af. Dan is het mooi in dit spel dat je weer opnieuw kunt beginnen. Een nieuw begin; was dat niet ons jaarthema?

Net als die veertigjarentocht van het Joodse volk. Op een goed moment leek het alsof ze weer helemaal terug naar af moesten. Ze staan voor de zee, een brede strook water. Het leger komt achter hen aan. Dat wordt dood of gevangenschap. De sterksten zouden misschien kunnen zwemmen. Maar moeders met kinderen, de bejaarden, de dieren…… Dan gaat het niet meer over een spel, tenzij een spel op leven en dood.

Net zoals Maria Magdalena die in de vroege ochtend naar het graf gaat. Zij stond ook oog in oog met de dood. Zij had in het leven haar spel gespeeld, ze had met het leven zelf haar spel gespeeld. Maar het leven had gewonnen. Jezus had alles in haar overwonnen, zeven levens had ze geleefd zonder tot leven te komen, zeven geesten had Jezus uit haar leven gedreven en door Hem was ze opnieuw geboren. Daarom staat zij hier aan het graf. Wie veel liefde heeft ontvangen kan veel liefde geven.

Maar ook voor haar is dit graf als die zee, als de dood. Is het nu weer terug naar af, terug naar haar oude leven? Wat hier gebeurt is niet in de eerste plaats een onverwachte aardbeving, donder en bliksem. Jawel, ook dat, maar de echte aardbeving vindt plaats in haar geest en haar hart. Daar breekt de Boodschapper van God binnen met de Nieuwe Boodschap. Daar wordt de steen weggerold van het graf van haar hart. Daar gaat de zee open en kan zij een weg ten leven volgen.

Mens erger je niet, of is het soms Ganzenbord? Waarbij je diep in de put kan zitten tot iemand je eruit haalt. Het maakt niet uit. Het spel van de dood is uitgespeeld. Gods leven is eindeloos. Jezus wint, gisteren, nu en morgen. We gaan weer door het water heen. Geen graf houdt ons vast. Gods leven is eindeloos. Alleluia. Amen. Zalig Pasen.

Back To Top