Het Evangelie is een les in vertrouwen en in levensvreugde. Wie echt op God vertrouwt, laat zich nooit uit het veld slaan. Het verdriet kan opkomen, het kan zelfs een poos duren, omdat het gemis groot is, maar het heeft nooit meer het laatste woord. Jezus trekt de wolken weg, scheurt het duister open, Hijzelf is de Zon, Hij geeft Licht, zijn woorden zijn als sterren in de nacht die je de weg wijzen, er is geen duisternis die lang genoeg standhoudt om te winnen. Hij wint altijd.
In de parochiekerk van de H. Bartholomeus te Poeldijk, 19 november 2000, 10.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2001DHJ33B
Lezingen
E.L.: 1 Kon. 17, 10-16
EV.: Mc. 12, 41-44
Homilie
Gisteren hadden de jongeren voor de viering het thema gekozen: ‘Daar word je vrolijk van’. Maar het omgekeerde lijkt veel vaker te klinken. Al die regen de afgelopen weken, ‘daar word je niet vrolijk van’. Moet je zien wat voor steekspel die politiek in Amerika is, nog even en de presidentskandidaten dagen elkaar voor de rechter, ‘daar word je niet vrolijk van’. In Nederland is zo’n 60 % onkerkelijk hoorden we laatst op de televisie, die willen niet bij een of ander kerkgenootschap horen, laat staan dat ze wel eens een kerk bezoeken, ‘daar word je niet vrolijk van’.
Dus waar de jongeren dat thema vandaan hebben ‘daar word je vrolijk van’, lijkt toch een beetje de vraag.
Laten we eens naar de lezingen kijken. ‘Verschrikkingen’ noemt Jezus het, zon- en maansverduisteringen, uitgebluste sterren, verwarring in de hoogste regionen, ‘daar word je niet vrolijk van’.
Voordat ik op dingen inga waar je misschien wél vrolijk van wordt, wil ik eerst uitleggen hoe je deze woorden en beelden van Jezus zou kunnen begrijpen.
Jesaja heeft het over een land en een volk in diepe duisternis, dat is net zoiets als een zon- en maansverduistering. Kwam de zon dan niet meer op, stond de aarde stil? In zekere zin inderdaad. Voor sommige mensen kwam de zon niet meer op, gevangen en opgesloten in uitzichtloze situaties, voor een heel volk was de zon verduisterd, want zij hadden het gevoel dat God hen verlaten had.
Wat is uw zonsverduistering geweest? iets waardevols verloren, een inbraak, een mislukte sollicitatie, of dramatischer: ben je iemand verloren, een vriend, familie? Vul maar in. Ik denk dat er hier niemand in de kerk is die niet op een of andere manier in het eigen leven zo’n zon- of maansverduistering heeft meegemaakt.
En die sterren aan de hemel. Denk eens aan de sport, wanneer je een sterrenteam hebt, maar in de belangrijkste poule bakken ze er niets van, of het nu over voetbal gaat of een andere sport. Dan is dat ontluisterend voor die sterren, ze verliezen hun glans, en die glans straalt dus ook niet meer over het land.
Wat denkt u? Wanneer de kerken ruzie maken, elkaar tegenspreken, of wanneer de hoogste politici het tegendeel van elkaar beweren. Bush is tegen abortus, maar hij is voor de doodstraf. Gore is tegen de doodstraf maar hij is voor abortus. Is er nu niet één kandidaat die helemaal voor het leven is en tegen het doden? Wie moet hier nog leiding geven?
Maar terug naar dat thema van gisteren: ‘daar word je vrolijk van’. Weet u hoe de jongeren aan dat thema kwamen? Kijk maar eens naar de vergelijking die Jezus gebruikt: ‘Trek uit de vijgenboom deze les: Wanneer zijn twijgen al zacht worden en beginnen uit te botten, weet ge dat de zomer in aantocht is. Zo ook, wanneer gij al deze dingen ziet, weet dan dat het einde nabij is, ja voor de deur staat.’
Zo’n heerlijk lenteachtig beeld, midden in de herfst, daar word je vrolijk van. Een uitbottende vijgenboom, zacht lenteweer, daar word je vrolijk van. Jezus spreekt over een einde, maar blijkbaar is Jezus helemaal niet bang voor dat einde dat eraan komt. Zijn gelijkenis heeft iets van een bevalling. Een jong vrouw die voor het eerst bevalt, ziet op tegen dat moment, maar als het kindje gezond en wel op haar buik ligt, wordt alles anders. Nieuw leven, ‘daar word je vrolijk van’.
Op een of andere manier kijkt Jezus anders naar de tekenen van de tijd dan wij. Ook Hij weet niet wanneer het einde daar is. Hij zegt het in de laatste regel: ‘Van die dag of dat uur weet niemand af, zelfs niet de engelen in de hemel, zelfs niet de Zoon, maar de Vader alleen.’ Dus tijdens zijn aardse leven was het voor Jezus ook niet allemaal duidelijk. Zelfs de engelen, al Gods goede machten en krachten die op aarde werkzaam zijn om alles ten goede te keren, ook die hebben geen weet van de eindtijd. Toch kan Jezus in alle eenvoud, met een groot vertrouwen dat allemaal aan de Vader overlaten. De Vader weet het en dat is voldoende, ‘daar wordt Hij vrolijk van’.
Het Evangelie is een les in vertrouwen en in levensvreugde. Wie echt op God vertrouwt, laat zich nooit uit het veld slaan. Het verdriet kan opkomen, het kan zelfs een poos duren, omdat het gemis groot is, maar het heeft nooit meer het laatste woord. Jezus trekt de wolken weg, scheurt het duister open, Hijzelf is de Zon, Hij geeft Licht, zijn woorden zijn als sterren in de nacht die je de weg wijzen, er is geen duisternis die lang genoeg standhoudt om te winnen. Hij wint altijd.
‘Daar word je vrolijk van’. Wat zou het goed zijn als we hier en nu iets van zijn vreugde in het hart kunnen voelen. Vreugde die echt blij maakt, omdat je aan het begin van de winter al uitkijkt naar de lente. Jezus helpt je weer opstaan. Van Jezus, ja, daar word je vrolijk van. Amen.