Misschien zegt u: ik bid wel, maar God zegt zo weinig. Ik luister wel, maar ik hoor God niet, wat ik zie is veel ellende op de wereld, daar zie ik God juist niet. Misschien denkt u: ‘het ligt aan God, het ligt niet aan mij; God zou wat duidelijker moeten spreken.
Eucharistieviering weekeinde van 9 en 10 september 2006, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur in de parochiekerk van de H. Jozef, de H. Willibrordus en De Goede Herder te Wassenaar, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren vanuit De Goede Herder te Wassenaar (MP3)
Preek beluisteren vanuit De Goede Herder te Wassenaar (MP3)
Preek: B2006DHJ23BAUFX
Lezingen
E.L.: Jes. 35, 4-7a
T.L.: Jak. 2, 1-5
Ev.: Mc. 7, 31-37
Homilie
Terstond gingen zijn oren open en werd de band van zijn tong losgemaakt, zodat hij normaal sprak; De genezing van een doofstomme.
Soms vallen kleine dingen ineens op. Ik heb het nog even in de Griekse tekst nagekeken, en inderdaad, het staat er in deze volgorde. Eerst de oren, en daarna de tong. Eerst het luisteren en daarna het spreken. Eigenlijk is het vanzelfsprekend. Een kind hoort de woorden, ziet de mond van vader of moeder bewegen, het voelt de aanraking en na verloop van tijd, als alles goed gaat, komt daar het eerste woord: ‘Mama’.
Een kind in de moederschoot luistert al, het hoort allerlei geluiden; van het kloppen van het moederhart tot de gedempte stem van moeder en vader en de kinderen in huis. Die geluiden beginnen de hersenen al te voeden. Ik heb een blinde vrouw ooit horen zeggen dat zij dacht dat doofheid erger was dan blindheid. Ik durf daar niets over te zeggen, maar ons gehoor is van enorme betekenis. Daarom staat het hier ook in die volgorde: Zijn oren gingen open en de band van zijn tong werd losgemaakt, zodat hij weer normaal sprak.
Maar wat betekent dat? Toen bisschop van Luyn als bisschop aantrad in ons bisdom, kwamen er allerlei vragen op hem af: ‘Wat gaat u doen, wat zijn uw plannen, wat is uw visie, hebt u zich doelen gesteld, wat wilt u bereiken, wat wilt u veranderen?’ Ik kan me herinneren dat een van zijn eerste opmerkingen was dat hij eerst wilde ‘luisteren’, luisteren naar wat er leeft, naar vragen van mensen. Luisteren zoals die onbekende ‘derde’ luisterde naar de twee Emmausgangers. De bisschop wilde eerst luisteren, voordat hij zou spreken.
Ik heb het idee, dat die houding een leerpunt is voor iedere mens; want luisteren is niet gemakkelijk. De doofstomme in het Evangelie van vandaag kon niet spreken door zijn doofheid. Wat hij zei, waren onverstaanbare klanken. Dat kun je nog bespeuren in dit genezingsverhaal, er staat: ‘de band van zijn tong werd losgemaakt, zodat hij normaal sprak’. Tot die tijd sprak hij niet normaal en wist niemand wat hij bedoelde te zeggen.
Maar zoals altijd bij een genezingsverhaal, is deze genezing niet alleen een weldaad aan deze gehandicapte man bewezen, het is ook een teken. Alles wat Jezus doet heeft betekenis en is een teken. Jezus is het Woord, hij spreekt door heel zijn bestaan heen, zijn voorbeeld is een woord voor ons, zijn dienen en zijn lijden, alles spreekt van Gods wijsheid en Gods liefde.
Jezus geneest een doofstomme. Wat voor betekenis ligt daarin voor onze tijd? We keken al even naar die volgorde. Jezus geneest zijn oren, het luisteren. Maar voordat hij hem geneest, doet Jezus iets anders. Hij neemt hem mee buiten de kring van het volk. Weg uit die omgeving. Dat is niet louter slechte omgeving, de mensen hebben hem tenslotte zelf bij Jezus gebracht; dat zal toch vooral zijn uit bekommernis, om deze man te helpen. Nu moet u weten dat dit gebeurt in Dekápolis, een verreweg heidense omgeving, een land waar de afgoden ruim baan hebben. Dat zijn de afgoden waarvan de Bijbel zegt: ‘ze hebben oren, maar horen niet, ze hebben ogen en zien niet, ze hebben een mond maar spreken niet, ze hebben handen en tasten niet, er komt geen geluid uit hun keel. De afgoden zijn doofstom en waar je mee omgaat, daar word je mee besmet.
Zo doofstom als de afgoden zijn, net zo doofstom zijn diezelfde volkeren tegenover God. Door deze doofstomme man te genezen, openbaart Jezus wie Hij is. Alleen de levende God kan de dove doen horen en de stomme doen spreken; alleen God die de mens gemaakt heeft met oren, ogen en mond. Zou Hij de ons oren gaf Zelf niet horen, zou Hij die ons ogen gaf Zelf niet zien!? Eenmaal in de ban van de afgoden, in de ban van de stomme eigen maaksels, raakt de mens gevangen, hij hoort God niet meer spreken en kan God niet meer antwoorden.
Gevangenen van de eigen producten, gevangen binnen het aardse; de mensen in zijn omgeving helpen de doofstomme, maar weten niet dat zij zelf deel van het probleem zijn. Tegelijk doen ze het beste wat ze kunnen doen; ze brengen hem bij Jezus. En zijn genezing wordt ook genezing voor henzelf, genezing van ongeloof, genezing van de verslaving aan de eigen maaksels, genezing van hun ziel, zodat ze zelf Gods Woord gaan verstaan, Gods lof gaan bezingen en de tekenen zien die God verricht. Buiten zichzelf van verbazing riepen ze uit: ‘Hij heeft alles wel gedaan, Hij laat doven horen en stommen spreken’.
Wat betekent dat voor ons. Misschien zegt u: ik bid wel, maar God zegt zo weinig. Ik luister wel, maar ik hoor God niet, wat ik zie is veel ellende op de wereld, daar zie ik God juist niet. Misschien denkt u: ‘het ligt aan God, het ligt niet aan mij; God zou wat duidelijker moeten spreken.
Als u deze gedachte herkent, dan is dit Evangelie voor u bedoeld. God spreekt, maar u hoort Hem niet, Hij wacht op u, maar u zoekt Hem elders, Hij geeft antwoord, maar u luistert naar de verkeerde zender. Eens en voor al heeft Hij zijn Woord gezonden in Jezus Christus. ‘Effeta’, ga open, zegt Jezus, dat zegt Hij tegen ieder van ons, al vanaf ons doopsel. ‘Effeta’, ga open, voor God en je medemens, blijf niet opgesloten in jezelf, in je eigen zelfgemaakte wereld, Effeta, ga open. Dat is Gods antwoord, dat is Gods Woord, Gods stem. Hij spreekt door Jezus. Lees het Evangelie, luister naar de Kerk, want Christus spreekt door zijn Kerk. Hier is Hij voor ons, Hij komt naar ons toe om ons hart te genezen.
Laten onze oren open gaan voor de bemoediging van Jesaja: God komt om te vergelden en om u te redden: Dan gaan de ogen van blinden weer open en zullen de oren van de doven geopend worden, Effeta. De lamme zal springen als een hert en jubelen zal de tong van de stomme.
Luister naar zijn Woord, doe mee met een Bijbelgroep, wat dat aangaat is het een teken van de tijd dat er niet genoeg aanmeldingen waren voor de Alpha Cursus. Bid, bidt ook samen als echtpaar, bidt hardop. Laat dat wat je hoort door je hart gaan en door je mond terugkeren naar God. Laat Hem ook je ogen genezen, zodat niemand zich meer blindstaart op geld en goed, op glitter en glamour, dan ontstaan er geen partijdigheden meer, verdwijnen de vooroordelen. Dan verstomt de kletspraat en het oppervlakkig oordelen, dan luisteren we eerder dan dat we spreken, dan zien we met nieuwe ogen, met de ogen van ons geloof. Dan valt de verlamming van onze wereld af en wandelen we in zijn licht, in zijn voetspoor, dan wordt onze dorst gelest aan de bron van het leven. Amen.
Voorbede
Bidden wij vol vertrouwen tot God, Vader, Zoon en heilige Geest.
Bidden wij voor Gods Kerk over de gehele wereld: Bidden wij dat Gods Woord over heel de aarde mag klinken, Gods Woord dat oren en harten opent, dat ons zicht geeft op de nieuwe schepping. Bidden wij dat alle verkondigers in Gods Kerk, vol van de heilige Geest, zijn Boodschap verkondigen aan heel de schepping. Laat ons bidden.
Bidden wij dat Gods Wood in de wereld mag klinken, dat alle mensen Jezus mogen leren kennen als Gods Woord. Dat heel de schepping de genezende en bevrijden kracht van het Evangelie gaat ervaren. Laat ons bidden.
Bidden wij voor mensen met een handicap, dat zij, geraakt worden door Gods liefde, en zo mogen ontdekken dat zij in hun armoede een rijkdom bezitten, die de meeste rijken al snel hebben verloren. Bidden wij dat wijzelf geraakt worden door hun handicap, zodat ook onze harten genezen en wij hen Gods liefde tonen. Laat ons bidden.
Bidden wij dat we om een luisterend oor, dat we tijd geven aan elkaar, dat we elkaar verstaan, dat we bevrijd worden van vooroordelen, dat we goede, opbouwende woorden spreken. Bidden we om een nieuwe houding waarin we tijd vinden voor God en de naaste. Laat ons bidden.
Intenties