Waar bouwen wij onze zekerheid op? We hebben inmiddels wel door dat je geen zekerheid kunt bouwen op regeringen, op technische ontwikkelingen, ook niet op financiële stelsels zoals verzekeringen, pensioenen of wat dan ook.
Eucharistieviering 27 en 28 december 2008, 17.00 en 19.00 uur, 09.30 en 11.00 uur, in de parochiekerk van De Goede Herder, de H. Willibrord, de H. Jozef en De Goede Herder, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2009KERSTFAMB
Lezingen
E.L: Ecclesiasticus 3, 2-6. 12-14 of Genesis 15 , 1-6; 21,1-3
Psalm: Ps. 128 (127), 1-2, 3, 4-5 of Ps. 105 (104), 1b-2, 3-4, 5-6, 8-9
T.L: Kolossenzen 3, 12-21 of Hebreeën 11, 8. 11-12. 17-19
All. Vers. Kolossenzen 3, 15a en 16a of Hebreeën 1, 1-2
EV: Lucas 2, 22-40 of 22. 39-40
Homilie
Waar bouwen wij onze zekerheid op? We hebben inmiddels wel door dat je geen zekerheid kunt bouwen op regeringen, op technische ontwikkelingen, ook niet op financiële stelsels zoals verzekeringen, pensioenen of wat dan ook.
Zekerheid. We weten dat op aarde geen zekerheid is, behalve …
Abram hoorde in een visioen: ‘Je moet niet bang zijn. Ik ben jouw schild.’ Schild is het beeld van bescherming, verzekering, zekerheid. ‘Kijk naar de hemel. Tel de sterren, als je kunt. Zo groot wordt jouw nageslacht.’ Een visioen, een belofte. Meer is het niet. Kun je daarop bouwen. Kan je daarop je leven inrichten. Is dat houvast, kan dat je koers bepalen, fundament worden van een levensregel? ‘Uw erfgenaam wordt iemand die jij verwekt.’ ‘… Sara werd zwanger en baarde een zoon. Abraham gaf hem de naam Isaak.’ Een voorschot op de belofte. Nog maar zo klein. Één zoon. En die moet het begin zijn van de vervulling van een nageslacht dat talrijker is dan de sterren aan de hemel.
Waar bouwen wij op? De brief aan de Hebreeën gaat erop door. Het is het geloof. Abraham geloofde God, geloofde in zijn belofte, hij geloofde God op zijn woord. Maart hij was wel heel dankbaar toen God hem het teken gaf in de geboorte van Isaak.
Maar dat teken was er om zijn geloof te versterken. Later zal Jezus zeggen: zalig die niet gezien en toch geloofd hebben. Het geloof van Abraham en Sara werd op de proef gesteld en niet weinig. Zo lang hebben ze moeten wachten en dan die beproeving rond het offer van Isaak. Het geloof in de belofte was bij Abraham inmiddels zover gegroeid dat hij nu alles van God durfde verwachten en alles aan God durfde geven. Hoe moest alleen nog ontdekken dat deze God, zijn God, onze God, geen mensenoffers wil. God is een God van het leven, niet van de dood.
Waar zit onze zekerheid? In het Evangelie opnieuw mensen die lang hebben gewacht, die ooit een belofte hebben gekregen, een visioen, mensen zoals Abraham en Sara, mensen van geloof. Zij geloofden God en daarop hebben zij hun leven gebouwd.
En daar hebben zij ook hun teken, een kind, een gewoon klein mensenkind. Maar wie de Geest verstaat, die hoort reeds de vervulling van de belofte. Die ziet reeds de tekenen die Hij zal doen. Opnieuw een Zoon. Maar nu anders. Een Zoon zonder nageslacht. En toch is zijn nageslacht talrijker dan dat van Abraham. Zijn nageslacht is het nageslacht van de kinderen van het geloof. En zo worden zij op een nieuwe manier ook kinderen van Abraham, want Abraham is de vader van het geloof.
Waar bouw je op? Dit weekend vieren we het feest van de heilige familie. Is dat niet vreemd? Gaan we nu weer de banden van bloed en genealogie ophemelen? Daar hadden we toch net afstand van gedaan? Het gaat er toch om mensen van geloof te zijn, naar het voorbeeld van Abraham en Sara, en in het voetspoor van Jezus de vervulling van de Belofte. Hoe dan die heilige familie?
Het is God zelf die ons deze weg wijst. Isaak is niet door wolven opgevoed, zoals Romulus en Remus, niet door apen, zoals Tarzan, niet door een berggeit of door nimfen zoals Zeus. Isaak is opgevoed door zijn ouders. En het eerste wat hij meekreeg was het geloof van Abraham en Sara. De relatie met God kun je doorgeven. Je kan het aan je kinderen aanreiken, je kunt het ze leren, je kan het met ze inoefenen.
Vandaag zien we hoe God de weg voortzet die Hij heeft ingezet met Adam en Eva, die we zien in Abraham en Sara, die we zien Bij Josef en Maria. God wil zijn schepping, de scheppingen van de mens, de scheppingen van het gezin, de familie, de gemeenschap, zijn volk tot voltooiing brengen.
Vandaag vieren we het feest van de heilige familie. God zelf nodigt ons uit het gezin weer te herontdekken, de diepere dieptes van het natuurlijke gezin en de diepten van het geloofsgezin dat we al parochie zijn. Die extra diepte die vriendschappen krijgen wanneer die vrienden ook het geloof delen.
Dit weekend willen we danken voor de gezinnen waarin we zijn opgegroeid, de inspanningen van onze ouders, met hun zwakke en sterke kanten. Dankbaar voopr het geloof dat zij ons hebben doorgegeven. Ook dankbaar voor die geestelijke vaders en moeders die als religieus, of als peter en meter ons geloof hebben ondersteund. Dankbaar voor ons kerkzijn en allen die in de eeuwen voor ons daarvoor hebben ingezet.
Wij mogen hierop voortbouwen. In een moeilijke tijd. Maar waarschijnlijk niet moeilijker dan in de tijd van Abraham of Jezus of onze grootouders. Moeilijkheden en kansen komen vaak tegelijk. We vragen om Gods inspiratie, zijn Geest om in de moeilijkheden de kansen te zien en ze te benutten. Amen.
Voorbede
Bidden wij tot onze vader in de hemel.
Bidden wij voor de Kerk, wereldwijd. Voor alle gezinnen, volledige en onvolledige gezinnen, in zoveel culturen en tijden. Gezinnen in vrijheid en in verdrukking. Vragen we om een diepe band van oprechte liefde en een sterk geloof dat hen vertrouwen geeft. Laat ons bidden:
Bidden we voor de wereld, voor de cultuur waarin we leven. Dat de commerciële organisaties gezinnen, ouders en kinderen niet zien als een prettige economische factor, maar als een fundament voor een betere samenleving. Dat zij hen niet uitbuiten maar dienen. Laat ons bidden.
Bidden we voor onze kerken hier in Wassenaar. Dat we in staat zullen zijn een nieuwe tijd in te luiden, waarin ouders en kinderen steun ondervinden in alle mogelijke problemen. Dat er meer stabiliteit in de gezinnen optreed, meer standvastigheid in de huwelijken. Laat ons bidden.
Bidden we voor allen die niet de vreugde van het ouderschap ervaren. Dat zij de zin en het doel van hun leven mogen ontdekken in een andere dienstbaarheid. Dat zij daarin vreugde en voldoening vinden. Laat ons bidden.