Kunnen wij Christus herkennen wanneer Hij op die verborgen manier in ons midden is in zieken en kwetsbare mensen?
Eucharistieviering 25 en 26 april 2009, 17.00 uur in de parochiekerken van De Goede herder, de heilige Willibrord en De Goede Herder te Wassenaar, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2009TMP03B
Lezingen
E.L.: Hand. 3, 13-15, 17-19
Ps.: 4, 2-4, 7, 9
T.L.: 1 Joh. 2, 1-5a
All.: Luc. 24, 32
Ev.: Joh. 20, 19-31
Homilie
‘Kijk naar mijn handen en mijn voeten.’
De weken na Pasen hebben we verschillende verschijningsverhalen gehoord. Ik geef een overzicht. De eerste week:
Paasmaandag: De vrouwen gaan op weg naar de leerlingen en Jezus komt hen tegemoet. Ze omklemmen zijn voeten en aanbidden Hem. Dinsdag na Pasen: Maria Magdalena weent in de graftuin en ziet Jezus maar ze denkt dat het de tuinman is. Pas als Jezus haar naam noemt, herkent ze Hem. Woensdag: twee leerlingen gaan op weg naar Emmaüs. Jezus loopt met hen mee. Ze zien Hem aan voor een vreemdeling. Pas bij het breken van het brood herkennen ze Hem. Donderdag in de paasweek: Dat is het Evangelie van vandaag. De leerlingen menen een geest te zien. Vrijdag: Jezus staat aan het strand, maar ze herkennen Hem niet. Pas als ze een onvoorstelbare visvangst doen zegt Johannes: ‘Het is de Heer.’ Zaterdag: De evangelist Marcus geeft een overzicht van de verschijningen van Jezus en memoreert hoe moeilijk de leerlingen het kunnen geloven.
Verleden week zondag, Beloken Pasen: de apostel Thomas wilde niet geloven op het woord van zijn medeleerlingen. Hij moest Hem met eigen ogen zien. Daarna hebben we in de afgelopen week geluisterd naar het gesprek van Jezus met Nicodemus over het opnieuw geboren worden, dat is van bovenaf geboren worden, vanuit God geboren worden. Verder hebben we de wonderbare broodvermenigvuldiging beluisterd met de oren en ernaar gekeken met de ogen van Pasen, datzekfde ook met de storm op het meer, tekenen waarin Jezus toont dat Hij Gods aanwezigheid op aarde is. Een overzicht van de afgelopen twee weken. Wat is het moeilijk om Jezus te herkennen. Hoe komt dat?
Vandaag luisteren we naar de apostel Lucas. De Emmaüsgangers hebben Jezus herkend aan het breken van het Brood en zijn meteen teruggekeerd naar hun medeleerlingen. Ze praten uitgebreid over Jezus en als je over de Zon spreekt gaat Hij schijnen. Jezus staat plotseling in hun midden. En het is weer hetzelfde: “In hun verbijstering en schrik menen ze een geest te zien.” Verleden week ging het over “eerst zien en dan geloven”. Vandaag gaat het over “geloven wat je ziet”. Want als je iets ziet, als je iets bijzonders ziet, zelfs dan is het nog steeds moeilijk om te geloven.
Waarom is het zo moeilijk om Jezus te herkennen en te geloven dat Hij het is. Dat zegt iets over ons, wij zijn mensen van beneden, ons denken komt van beneden en daarom zien we alles met ogen van beneden. We moeten opnieuw, van bovenaf geboren worden en leren zien met ogen van boven en luisteren met oren van boven. Ogen en oren die opnieuw, van bovenaf geboren en geopend zijn om Hem te kunnen herkennen die Gods aanwezigheid realiseert.
In de verhalen valt het op dat er steeds iets bijzonders gebeurt voordat maria Magdalena Hem herkent, voordat bij de Emmaüsgangers de ogen open gaan en Johannes tegen Petrus zegt: ‘Het is de Heer.’
Terug naar de beginregel van deze preek: ‘Kijk naar mijn handen en mijn voeten.’ Wat zie je als je naar zijn handen en zijn voeten kijkt? Je ziet een getekend mens, de tekens van zijn wonden in handen en voeten. Kunnen wij in een lijdend mens Christus herkennen. ‘Kijk naar mijn handen en mijn voeten.’
Deze week hadden we hier de ziekenzalving en een reactie van een van de deelnemers was: ‘Het is toch heel anders wanneer je dit sacrament ontvangt als alles nog redelijk gaat, of wanneer het einde zich heeft aangekondigd.’ Dan grijpt dit sacrament dieper in, dan voel je ineens waar het eigenlijk om gaat. Dan is het niet vreemd als er tranen komen en mensen ontroerd raken.
‘Kijk naar mijn handen en mijn voeten.’ Kunnen wij Christus herkennen wanneer Hij op die verborgen manier in ons midden is in zieken en kwetsbare mensen? In vluchtelingen in mensen die niet in tel zijn? Kunnen we Hem herkennen. Ook wij hebben dan tekenen nodig en de ziekenzalving is zo’n teken dat Jezus ons heeft nagelaten. Handoplegging en zalving, met het gebed over de zieken, Jezus is dan op meerdere manieren in ons midden. In het teken door de bediening van de ziekenzalving, maar duidelijk ook in de zieke zelf. Onze dienst aan de ziek is een dienst aan Christus die in de zieke in ons midden is, die wij zo mogen dienen en liefhebben: ‘Kijk naar mijn handen en mijn voeten.’
Het zijn de dagen van Pasen, Jezus vergeestelijkt, we mogen de aardse Jezus niet te zeer vasthouden, Hij moet opstijgen naar zijn Vader en onze Vader. Hij moet zijn Geest uitblazen over ons, die scheppende Geest die ons de ogen opent, die onze oren opent, die ons hart en onze handen opent, die ons helpt om Christus te herkennen. Die ons leert zien en als we zien ons helpt om te geloven wat we zien. Amen.
Voorbede
Vragen wij dat God onze geest toegankelijk maakt om Hem te herkennen en zijn tekenen te verstaan. Bidden wij vol vertrouwen.
Bidden wij voor alle mensen die zich verheugen in de verrijzenis van Christus. dat zij de tekenen van zijn aanwezigheid herkennen. Vragen wij dat de gelovigen Christus dienen in hen die getekend zijn door het lijden. Dat wij Christus herkennen in al zijn gedaanten. Laat ons bidden.
Bidden wij voor alle mensen die moeite hebben om te geloven dat Gods werkelijkheid veel groter is dan wat wij kunnen zien. Dat ook hun ogen open mogen gaan voor de rijkdom van Gods aanwezigheid. Laat ons bidden.
Voor onze parochies, voor dopelingen, communicanten en vormelingen, voor hen die de ziekenzalving hebben ontvangen dat de heilige Geest he nabij is en verder brengt in het Rijk Gods. Laat ons bidden.
Bidden wij voor onze gezinnen, voor hen die nu op vakantie zijn, en voor de thuisblijvers, ver hen die moeilijkheden hebben door de recessie, voor huwelijken die in een probleemfase zitten, bidden wij om Gods nabijheid in alle omstandigheden van het leven. Laat ons bidden.