Ga naar hoofdinhoud

In deze tijd lijkt het soms alleen nog donker. Maar vandaag is een dag voor verhalen van hoop, waarin we merken dat God ons niet vergeet. Wonderen bestaan ook nu.

Eucharistieviering in de parochiekerk van de H. Jozef te Wassenaar, 24 december 2011, 22.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: B2012KERSTNACHT1B

Lezingen

E.L: Jesaja 9,1-3.5-6
Ps.: 95,1-3, 11-13
T.L: Titus 2,11-14
All: Ps. 2,7
EV: Lucas 2,1-14

Homilie

Het was een jaar of 10 geleden in Afrika, Soedan. De burgeroorlogen duurden al meerdere jaren. Overal geweld en onveiligheid. Mensen vluchten hun land uit. Zo ook Suzanne. Zij vlucht naar Europa. Ze heeft geluk, met haar man en hun kinderen vindt ze onderdak. In hun tweede vaderland mogen ze langzaam bouwen aan een nieuw bestaan. Er worden meer kinderen geboren, ze gaan naar school, ze leren de nieuwe taal en het verdriet van toen lijkt langzaam weg te ebben. Maar na een paar jaar raakt Suzanne in de put en dan komt het verhaal eruit. Ze heeft nog een zoon. Toen, in die jaren, in al die onrust en chaos, is haar zoon meegenomen, ontvoerd. En nu voelt ze zich schuldig omdat zij gevlucht is, terwijl haar zoon nog daar is. Maar ze weet niet waar hij is, ze weet niet of hij nog leeft. Of hij tot kindsoldaat is gemaakt, of hij de oorlog heeft overleefd. Het knaagt aan haar en ze raakt het niet kwijt.

Op zondag is ze in de kerk. Ze praat met de pastoor van de parochie. Hij bezoekt haar thuis en zij vertelt haar verhaal. Wat kunnen ze doen? Haar man is al naar Soedan geweest, hij heeft overal gevraagd en gezocht, maar niets gevonden. Later is ze ook zelf gegaan, maar niets gevonden. Wat nu? Ze heeft nog een zus daar, die doet ook haar best, maar zonder resultaat. “Laten we ook in de Mis voor hem bidden”, stelt de pastoor voor, “bidden om een antwoord, want je wordt ziek als je zo doorgaat”. “Laten we bidden om een antwoord, we vragen dat als hij nog leeft je dat mag horen, maar ook dat als hij dood is, je antwoord krijgt op je vraag”. Ze bidden er voor in de Missen in de parochie: dat God een antwoord mag geven. En Suzanne blijft bidden en hopen en ze stuurt foto’s van haar gezin naar haar zus in Soedan, zodat ze kan vergelijken. Wie weet. Er is iets meer vrede in haar hart.

Meer dan een jaar later, september 2011. Bericht uit Soedan. Haar zus komt met een ongelooflijk verhaal. Er is een jongen hier, van 15 jaar. Hij is in het verleden ontvoerd door een man om hem op te nemen in zijn gezin. Maar die man is overleden. Toen dacht de familie dat zijn dood een straf van God was vanwege die ontvoering. Ze werden bang en hebben de jongen naar een weeshuis gebracht. Daarna is hij opgenomen in een goed gezin. Wij hebben hem ontmoet. Hij kende zijn eigen naam en ook de naam van zijn moeder nog. Het is jouw zoon.

Deze gebeurtenissen zijn heel dichtbij. Suzanne woont in Kerkenhout, ze gaat hier naar de kerk in De Goede Herder. Ik was bij haar thuis. Haar kinderen gaan hier op school. Een heel bijzonder kerstverhaal, en zo dichtbij.

Wonderen zijn om ons heen. Een dame op leeftijd, ze is al tachtig geweest. Haar man kan niet langer thuisblijven, hij heeft verzorging nodig, het wordt haar allemaal te zwaar. En nu dit; het ziekenhuis heeft haar gezegd dat ze kanker heeft. Nu bezoekt ze haar man nog iedere dag, maar hoe moet dat straks? Allerlei onderzoeken heeft ze ondergaan. Maar ze hebben gezegd dat ze er niets aan kunnen doen. “Toch blijf ik bidden”, zegt ze, “ik geef het aan God. En er zijn in de parochie heel veel mensen die voor me bidden, tot in Brussel toe. Want God kan meer dan wij. Ik vertrouw op Jezus en Maria.”

Ruim een half jaar later zegt ze. Ik vraag een second opinion aan. Ik wil precies weten wat er is. Haar huisarts vindt het goed. En opnieuw gaat ze door de molen, twee dagen lang. Dan komt de uitslag. Ze vraagt haar dochter mee en samen gaan ze de kamer van de specialist in. Het is 15 december. Als ze naar de uitslag vragen, zegt de dokter: “Kijk eens naar buiten.” Ze kijken door het raam en zien een donkere lucht, maar in het schijnsel van het zonlicht een prachtige regenboog. En daaronder nog een regenboog. Dit hadden ze nog nooit gezien. Twee regenbogen onder elkaar, het is als iets bovennatuurlijks. Ze zijn er stil van. Dan doorbreekt de dokter de stilte en geeft de uitslag: “We hebben niets gevonden. U bent helemaal schoon.”

Ze waren er allebei ondersteboven van. Allerlei vragen gingen door hun hoofd. Waarom ik wel en anderen niet? Maar deze Kerst is anders dan alle andere. En ook voor dit verhaal hoeven we niet ver. Sommigen hebben het misschien al herkend. Het is onze eigen Anjes Driessen, (hier) uit de Jozefkerk. Anjes vond het goed dat ik haar verhaal meenam in deze preek, net als Suzanne die er nog steeds niet over uit kan. God helpt. We weten niet hoe, maar Hij helpt.

We vieren Kerstmis, een Kind is ons geboren. Hij heet: Jezus. Dat betekent: God redt. God helpt. God verlost. God bevrijdt. We leven in een tijd waarin we soms alleen nog de donkere lucht zien en alleen nog de kou voelen van onherbergzaamheid. Het verleden lijkt ons te achtervolgen. Voor we er erg in hebben, kan die duisternis ons in de greep krijgen. Maar deze avond en deze dag is er om te luisteren naar elkaars verhalen. Verhalen van hoop, waarin we merken dat God ons niet vergeet. Verhalen van troost die ons moed geven.

Meebidden met elkaar, elkaar ondersteunen in geloof. Dankbaar en verwonderd zijn als je ziet hoe God onverwacht uitkomst brengt. Maar ook elkaar nabij blijven wanneer we door die donkere nacht heen moeten. Jezus heeft dat gedaan. Hij is degene die de donkerste nacht en de diepste ellende heeft doorgemaakt. Zo kan Hij altijd bij ons zijn. Niets houdt Hem tegen in zijn liefde voor ons.

Hier in de kerk is dat warme huis, waarin we zijn geboorte vieren. En als u de komende tijd een regenboog ziet, misschien wel twee, denk er dan aan dat wonderen bestaan. En als u zelf verdriet hebt om mensen, denk dan aan Suzanne. Zij heeft haar kind nog niet terug, maar ze weet dat hij leeft en haar hart verheugt zich. Laat Kerstmis uw hart verheugen, want God blijft altijd dezelfde, Hij blijft met ons op weg. Zijn Zoon heet Jezus. Dat betekent: God redt, helpt, verlost en bevrijdt. Amen. Zalig Kerstfeest.

Voorbede

Bidden wij vol vertrouwen voor Kerk en wereld.

Bidden we voor alle gelovigen in onze wereld, dat zij met het feest van Kerstmis vreugde en troost vinden. Vragen we dat hun geloof bevestigd en versterkt wordt, dat zij in alle moeilijke omstandigheden kracht ontvangen om Jezus na te volgen. Laat ons bidden.

Bidden wij voor alle mensen die deze dagen op zoek zijn naar geborgenheid en liefde, naar zingeving en een doel in het bestaan, dat God hen steeds opnieuw te hulp komt en tekenen van zijn genade geeft. Laat ons bidden:

Bidden we voor allen die in deze dagen lijden onder welke vorm van geweld of misbruik ook, dat zij mensen ontmoeten die hen weten op te vangen met een luisterend oor, met respect, met wijsheid en een zuivere liefde. Laat ons bidden.

Bidden we voor gezinnen in landen waar geen vredig Kerstfeest is, om geloof en vertrouwen zodat zij standhouden. Bidden we voor mensen die getroffen worden door de economische teruggang, om uitkomst. Bidden we voor alle mensen die door onze tijdgeest op een dwaalspoor belanden, dat zij de weg naar God terugvinden. Laat ons bidden.

Intenties

Back To Top