Christus navolgen betekent heel zijn doen en laten, zijn woorden en zijn voorbeeld tot je nemen; zo totaal dat je één wordt met Hem, dat Vader, Zoon en Geest jouw hart en heel je wezen vervullen. Dat jouw oude ik afsterft en jouw nieuwe ik tot leven komt.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken te Wassenaar van de H. Willibrordus, de H. Jozef en De Goede Herder, weekeinde van 22 en 23 augustus 2015, om 19.00, 11.00 en 10.30 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren (MP3)
Preek: B2015DHJ21BAUFX
Lezingen
E.L: Jozua 24, 1-2a. 15-17.18b
Psalm: 34 (33), 2-3, 16-17, 18-19, 20-21, 22-23
T.L: Efeze 5, 21-32
All: Johannes 14, 23
EV: Johannes 6, 60-69
Homilie
Verleden week sprak ik over wijsheid, dat je binnen en buiten de Kerk wijze mensen vindt. Behalve wijze mensen vind je in de loop van de geschiedenis ook binnen en buiten de Kerk mensen die uit zijn op eigen voordeel, dan bedoel ik materieel voordeel in plaats van geestelijk voordeel. Heeft de Kerk veel macht, dan trekt het die mensen aan. Heeft de wereld veel macht, dan trekt de wereld die mensen aan. Dit is een van de voordelen wanneer de Kerk weinig macht heeft in de samenleving.
Zo kom je ook meelopers tegen, in en buiten de Kerk. Voor meelopers geldt net zoiets. Heeft de Kerk veel aanzien en status, heeft ze maatschappelijke overtuigingskracht en invloed, heeft de Kerk een aanzienlijke positie, dan zijn er veel mensen die met de Kerk meelopen, dan zitten de kerken vol. Maar vind je aanzien en status, overtuigingskracht, invloed en positie meer buiten de Kerk, in de wereld, dan zal je daar de meeste meelopers aantreffen.
Het is alweer een poosje geleden dat ik een onderzoek las waarin werd gesteld dat van de bevolking gemiddeld slechts 10% in staat is tegen de stroom in te roeien. Die andere 90% bestaat dan uit meelopers. Nu zou het kunnen zijn dat iemand in zijn godsdienst bij de voorhoede hoort, maar in de beheersing van moderne techniek een meeloper is. Of dat iemand in de godsdienst een meeloper is en in milieu juist een voorloper. Er zullen ongetwijfeld allerlei combinaties zijn. Maar ik kan me ook voorstellen dat wanneer je in je godsdienst tegen de stroom in durft te gaan, je ook in staat bent dat te doen in maatschappelijke, politieke en ethische vraagstukken.
Vandaag zijn we in het Evangelie getuige van een confrontatie tussen Jezus en de meelopers van zijn tijd. Op een bepaald moment zegt Jezus: “Niet gij hebt mij uitgekozen, maar ik u” (Johannes 15,16). Niet wij maken Jezus, hij is geen popster of filmster, afhankelijk van het publiek, van radio- en televisiemakers. Jezus is alleen afhankelijk van zijn Vader. Hij treedt op namens zijn Vader en of wij Hem aannemen of niet, Hij doet wat de Vader Hem te doen geeft en zegt wat de Vader Hem te zeggen geeft.
Meelopers denken zo niet. Zij zoeken steun en bieden waardering in de hoop zo meer steun te krijgen. Zij zoeken een goede positie en bieden hun bijdrage in de hoop een betere positie te krijgen. Zij zoeken eigen doelen te realiseren en bieden hun inzet, in de hoop dat te bereiken wat hen zelf voor ogen staat.
Het is interessant te zien dat Jezus niet heel actief deze groepen uit elkaar haalt. Hij laat zijn Woord het werk doen. Hij is vrij en direct in zijn spreken. De laatste vier zondagen hebben we gelezen uit het Evangelie van Johannes en meegemaakt hoe Jezus geen duimbreed afwijkt van wat Hij zegt. Hij spreekt heel concreet over zijn vlees als brood, als voedsel en dat je Hem moet eten. Het is een taal die de mensen tegen de borst stuit. Ze lopen weg.
Jezus doelt hiermee op twee aspecten. Hem navolgen betekent heel zijn doen en laten, zijn woorden en zijn voorbeeld tot je nemen; zo totaal dat je één wordt met Hem, dat Vader, Zoon en Geest jouw hart en heel je wezen vervullen. Dat jouw oude ik afsterft en jouw nieuwe ik tot leven komt. Jouw oude ik, jouw oude super ego waardoor je politiek correct denkt en doet, jouw ego dat afhankelijk is van de waardering van de wereld, moet plaats maken voor jouw nieuwe ik dat voor Christus kiest en antwoord geeft op zijn uitnodiging. Zoals Paulus het zegt: “Christus leeft in mij (Gal. 2,20)”.
Het tweede aspect van Jezus’ woorden over zijn Vlees en Bloed is het mysterie van de Eucharistie. Hem eten in de praktijk van alledag lukt niet wanneer je Hem niet eet in het Sacrament van zijn Verbond. Niet wij hebben Hem uitgekozen, maar Hij ons. Niet wij nodigen hem uit, Hij nodigt ons aan zijn Maaltijd. Niet wij maken de viering, niet wij bepalen de inhoud van het Mysterie. Hij nodigt ons uit en Hij bepaalt het mysterie van de Eucharistie.
Vandaag leerlingen die merken dat ze bij Hem niet kunnen halen wat ze willen halen, woorden die passen bij hun denkkader en hun plannen. Zoiets horen we vandaag ook bij Paulus. En hij heeft het niet van een vreemde. Tegenover de emancipatie stroming van zijn tijd zegt hij: “Vrouwen, weest onderdanig aan uw man als aan de Heer. Want de man is het hoofd van de vrouw zoals Christus het hoofd is van de kerk.” Hoe kan Paulus dat nu zeggen? Want een andere keer zegt hij: “Er is geen Jood of heiden meer, er is geen slaaf of vrije, er is geen man en vrouw: allen tezamen zijt gij een persoon in Christus Jezus (Gal. 3,28)”. Zoals altijd moeten we oppassen dat niet iedereen met een woord of een zin aan de haal gaat, want iedere ketter heeft zijn letter.
Woorden in de Bijbel, van Jezus of van Paulus of Petrus, maar ook woorden uit het Oude Testament, zijn een uitnodiging om ons denken en geloven vrij te maken van de denkkaders waar de wereld ons inperst. Dat botst en schuurt en wringt, in ons hoofd en ons hart, in onze omgeving en in ons eigen leven. Daar begint onze groei, wanneer we dat niet ontwijken of afwijzen, maar aanpakken en doordenken en bidden en samen met anderen erover praten.
De meelopers uit het Evangelie vandaag verlaten Jezus omdat zijn woorden hen niet aanstaan. Jezus nodigt ons steeds opnieuw uit om van meelopers navolgers te worden, mensen van geloof, kinderen van de Vader. Amen.
Voorbede
Jezus is voor ons uitgegaan en is onze voorspreker bij de Vader. Bidden wij vol vertrouwen.
Wij bidden voor de Kerk, dat zij haar profetische taak, het spreken namens God niet laat verflauwen. Bidden wij dat de nieuwe encycliek van paus Franciscus mensen van goede wil in beweging zet, en dat zij daarbij ook de passages die hen niet aanstaan series nemen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden de wereld, de maatschappij waarin wij leven, om een toenemend bewustzijn, waardoor we zelf verantwoordelijkheid nemen voor onze navolging van Christus en dit niet van anderen laten afhangen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie van de Heilige Augustinus, om durf en moed, om persoonlijke inzet tot navolging van Christus, dat Hij werkelijk het Brood is van Wie wij leven, in de Eucharistie en in het leven van alledag. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat wij elkaar steunen en stimuleren om van meeloper navolger van Christus te worden, en waar het nodig is tegen de stroom van de wereld in te gaan. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties