Wanneer wij opkijken naar het kruis, zien we wat Jezus voor ons over heeft. We zien ook waar zonde, hoogmoed, angst en eigenbelang toe leidt, want daardoor hangt Hij daar. Maar we zien vooral dat Jezus toont dat die weg leidt naar de overwinning en dat Gods liefde groter is dan het kwaad wat wij mensen Hem en elkaar aandoen.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van de H. Joannes de Doper (Katwijk), de H. Willibrordus (Wassenaar) en de H. Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 14 en 15 maart 2015, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren vanuit de H. Laurentius te Voorschoten (MP3)
Preek beluisteren vanuit de H. Laurentius te Voorschoten (MP3)
Preek: B2015QDR04BAUFX
Lezingen
E.L: 2 Kronieken 36, 14-16. 19-23
Ps: 137 (136), 1-2, 3, 4-5, 6
T.L: Efeze (Ef. 2, 4-10)
Ev.vs: Johannes 3, 16
EV: Johannes 3, 14-21
Homilie
Het kruis, waar kom je het niet tegen? Voetballers met een kruisje om of die een kruisje slaan voor de wedstrijd of na een doelpunt. Jongeren met een gouden kruisje aan het oor. Bedeltjes met een kruisje een ankertje en een hartje, symbolen voor geloof, hoop en liefde. Militaire begraafplaatsen met een eindeloze rij witgeschilderde kruisjes.
We kennen gezegden rond het kruis: Stat crux dum volvitur orbis – Het kruis blijft staan en de wereld draait door. Dit is een tekst van de kartuizers. En Nederlandse gezegden zijn: “Elk huisje heeft zijn kruisje” en “Een boterham uit het vuistje volstaat met een kruisje”.
Ik denk dat bij u in de meeste huiskamers of ook de slaapkamers een kruisbeeld aan de muur hangt en hoe kostbaar is niet het gedachteniskruisje dat de familie na een jaar mee naar huis neemt. Hetzelfde is het kruisje dat op de kist gelegen heeft.
Op een of andere manier hebben we een dubbel gevoel bij een kruisbeeld. Het is een uitdrukking van geloof, een sieraad om de nek, een gedachtenisteken aan de muur of op een begraafplaats en nog meer. Tegelijk roept het iets anders op, zeker al je er rustig naar kijkt.
Op Goede vrijdag hebben we de kruisverering. Een oude traditie is de ontbloting van het kruis in drie fasen. De doek wordt dan in drie etappes van het kruis afgenomen waardoor de beeltenis van de gestorven Christus steeds meer zichtbaar wordt. Wanneer je daarnaar kijkt en blijft kijken, dring het opnieuw tot je door wat Hij heeft geleden, wat mensen door hun ideeën, door hun angst, hun hooghartigheid of machtshandhaving doen.
Het kruis is overal aanwezig; het kruis als symbool van lijden, van het kwaad dat mensen elkaar aandoen. Er is ook het lijden door de natuur, lijden door ziekte, door handicaps of door ongeluk en tegenslag. Toch kunnen we daar op een of andere manier met z’n allen beter mee omgaan dan het lijden dat mensen elkaar aandoen, lijden door geweld, minachting, eigenbelang, machtswellust, hoogmoed, begeerte, achteloosheid en noem maar op.
Alle grote godsdiensten en wijsgerige stromingen hebben op een of andere manier een visie op het lijden. De vraag is wat is in het rijke westen, in onze moderne wereld de visie op het lijden. Het lijkt er soms op dat die visie er niet is, behalve dat lijden er niet mag zijn.
Toch is ook onze moderne wereld heel tweeslachtig. Als een sporter lijdt omwille van de gouden plak, dan bewonderen we die sporter. Of dat nu een twaalfsteden winnaar is of een wielrenner.
Ik zie ook websites die verklaren dat het Christendom het lijden verheerlijkt, als of het erom gaat zoveel mogelijk te lijden en dat God daarna of daarom verlossing bewerkt.
Vandaag horen we twee verhalen. De eerste lezing zegt in feite: “Boontje komt om zijn loontje”. Wanneer een volk God verlaat, verlaat God zijn volk. Dan van het van de ene ellende in de ander. Totdat het volk tot bezinning en bekering komt en zich weer naar God richt. Dan kan God het zegenen en komt er weer een tijd van voorspoed. Dit is de grote lijn die we in het Oude Testament in allerlei variaties en verhalen tegenkomen.
Is dat ook de lijn van Jezus? In zeker zin wel. Ook Hij zegt dat als Israël zich niet bekeert, dat hen een hoop ellende te wachten staat. Jezus weent over Jeruzalem omdat het de gunstige tijd niet heeft erkend.
Toch is er ook een verschil. In het oude sjabloon is er tenslotte redding uit de nood. Zoals Job aan het eind van zijn leven alles dubbel en dwars krijgt goedgemaakt. Bij Jezus is dat ook zo, maar voorbij de dood. Daar pas wordt het dubbel en dwars goedgemaakt.
Jezus leert ons het kruis op te pakken. Maar Hij leert daarbij dat we het kwaad niet moeten wreken. Dat we elkanders kruis mee moeten dragen. Dat we het kruis niet op anderen moeten afwenteling.
Daarin ligt voor ons een vraag: Kunnen wij met het uiteindelijke geluk voorbij de dood kijken, of willen we het kost wat kost hier op aarde nog binnenhalen? Kunnen we het geluk zien in kleine dingen, of worden we snel jaloers omdat een ander meer heeft?
Wanneer wij opkijken naar het kruis, zien we wat Jezus voor ons over heeft. We zien ook waar zonde, hoogmoed, angst en eigenbelang toe leidt, want daardoor hangt Hij daar. Maar we zien vooral dat Jezus toont dat die weg leidt naar de overwinning en dat Gods liefde groter is dan het kwaad wat wij mensen Hem en elkaar aandoen. Het kruis is teken van God liefde, van hoop, van bemoediging, echter alleen als we dat er in durven zien daarin durven geloven, door Christus die het kruis heeft gedragen en heeft overwonnen. Amen.
Voorbede
Pr: Bidden wij tot God in geloof en vertrouwen.
Wij bidden voor allen die lijden onder onder gruwelijke misdaden, onder marteling, haat en minachting van mensenlevens, voor hen die lijden onder uitbuiting en uitsluiting, voor hen die lijden aan de leegheid van de rijkdom, wij bidden voor hen allen om bevrijding en waarachtige vrijheid. (Laat ons [zingend] bidden.)
Wij bidden voor hen die in verdwazing en ontsporing tot geweld over gaan, die uit angst voor hun eigen positie anderen opofferen, voor hen die bezig met bezit geen oog hebben voor de armste, wij bidden voor hen om bevrijding en bekering. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor hen die streven naar vrede en vrijheid, die opkomen voor menswaardige wetten, die opkomen voor de zwaksten, voor ongeboren kinderen en voor kindsoldaten, die strijden tegen uitbuiting van kinderen in fabrieken en de seksindustrie, wij bidden voor hen om zegen over hun werk aan bevrijding en herstel. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat allen in staat zijn het kruis op te pakken en tevens de naaste te helpen het kruis te dragen, opdat wij allen opstaan tot nieuw leven. (Laat ons bidden.)
Intenties