“Niet mijn wil, maar uw wil geschiede”. Dat is de stap die ons optilt van mensen die Godsdienstig zijn in de hoop te ontsnappen aan de problemen, naar mensen die leven vanuit God, die vertrouwen op God en die geloven dat alleen de weg van Gods goedheid, wijsheid, liefde en geduld, deze wereld kan veranderen tot Gods Koninkrijk.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk van de H. Joannes de Doper (Katwijk), 5 april 2015, om 09.30 en de Goede Herder om 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Eucharistieviering beluisteren vanuit de H. Joannes de Doper te Katwijk (gezinsviering) (MP3)
Preek beluisteren vanuit de H. Joannes de Doper te Katwijk (gezinsviering) (MP3)
Preek: B2015TMPPZBAUFX
Lezingen
E.L: Handelingen der Apostelen 10, 34a. 37-43
Ps: 118 (117), 1-2, 16ab-17, 22-23
T.L: Kolossenzen Kol. 3, 1-4 of 1 Korinte 5, 6b-8
All: SEQUENTIE – 1 Korinthe 5, 7b-8a
EV: Johannes 20, 1 -9
Homilie
Wat zijn de idealen in onze tijd? Kinderen zien soms K3 als ideaal. Jongeren die de middelbare school verlaten, hebben soms als ideaal de universiteit goed af te ronden. Wanneer een stel trouwt kan het als ideaal hebben een gezin op te bouwen. Ouderen kunnen als ideaal hebben een rustige oude dag.
Wat voor idealen worden ons voorgehouden door de wereld? Daarvoor hoef je maar even naar de reclame te kijken. Het zwitserlevengevoel? Het tweede huis in Zuid Frankrijk. De spannende uitdagingen van een survival vakantie? De nieuwste geluidsinstallatie, met de grootste flatscreen. Een groter huis?
Wat zijn uw idealen, als u hier zo zit. Dat het goed gaat met de kinderen? Vrede op aarde, dat terreurgroepen tot inzicht komen? Weet u wat Jezus’ idealen waren? Wat had Hij voor ogen toen Hij erop uit trok? We komen het op het spoor als Hij in Nazaret een korte preek houdt: “De geest van de Heer God rust op mij; Hij heeft mij gezalfd om aan armen de blijde boodschap te brengen. Hij heeft mij gezonden om te genezen wier hart gebroken is, om gevangenen hun vrijlating te melden, aan wie opgesloten zijn hun vrijheid;
om aan te kondigen het genadejaar van de Heer, …”
Jezus had een ideaal. Dat was goed doen, goed doen aan armen, goed doen aan gevangenen, goed doen aan hen die uitgestoten waren, melaatsen, zieken, kreupelen. Dat was Gods wil. Hij wilde Gods wil doen. Zo was Hij Zoon van God, want zo is God. Dat kwam bij hem van binnenuit, het was er al voor zijn geboorte, dat Woord van de Vader, dat bepaalde zijn bestaan. Zoals Jesaja het al had gezegd namens God: “Zo zal het ook gaan met het Woord dat komt uit mijn mond: het keert niet vruchteloos naar Mij terug; het keert pas weer wanneer het mijn wil volbracht heeft en zijn zending heeft vervuld.” (Jes. 55,11)”. Dat was Jezus’ ideaal.
Goedheid, rechtvaardigheid, liefde voor God en de naaste, zorg voor hen die deze zorg het hardst nodig hebben, niet toegeven aan de bekoringen van de luxe, je buik vullen, je lijf vooral laten genieten, de bekoring God niet nodig te hebben, en zo zelf een beetje god te zijn in je eigen leven, de bekoring van macht en bezit, om je talenten voor jezelf te gebruiken. Hij heeft die bekoringen overwonnen in zijn woestijntijd. Zijn idealen, zijn roeping hebben zijn leven bepaald. Zo kon Hij worden wie Hij ten diepste was, Zoon van God.
We hebben gezien waar het op uitdraaide: Verraad, valse beschuldigingen, een schijnproces, opgeklopte haat, een gruwelijk dood.
Wanneer het verhaal daar zou stoppen, zouden de oude machthebbers van deze wereld het gelijk aan hun kant hebben. Idealen zijn mooi … voor anderen, je weet wel wat je hebt, niet wat je krijgt, de brutalen hebben de halve wereld … en de andere helft nemen ze erbij.
Wanneer we daar zouden stoppen, dan zou Christus net zoals zoveel andere idealisten allang vergeten zijn. Dan zouden zij gelijk krijgen die zeggen: Wel goed, maar niet gek, je moet ergens een streep trekken.
Wanneer het verhaal daar zou stoppen. Dan …
We vieren Pasen. Gisteravond laat werd licht ontstoken in de duisternis, begonnen overal in de wereld klokken te luiden bij het Gloria, als het moment van de verrijzenis. Gisteravond hebben we gevierd dat er één is, die Gods idealen tot zijn levenswet had gemaakt, waar Hij niet van af wilde wijken, die ons zo een ander Beeld gaf van God en van wat goddelijk is.
Daarom zijn wij vandaag hier samen. De oude machten, de oude wet van de evolutie; de macht van de sterkste, de oude goden, de oude Adam en de macht van de verleider, de leugenaar, de boze, de macht van de dood, zij hebben het verloren. Hij is niet gezwicht, zelfs de dood hield hem niet af van zijn verlangen te doen wat de Vader deed, te doen zoals de Vader doet, te zijn zoals God is.
Ja, kunnen we zeggen, maar Hij was God, Hij kon dat, Hij had een streepje voor op ons. Ja en nee. Hij was God, inderdaad, maar ook mens en als mens heeft Hij het lijden moeten meemaken, als een leerschool, de harde les dat gehoorzaamheid aan God niet gemakkelijk is. Hij heeft het lijden aanvaard, maar niet zonder weerstand. “Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan voorbijgaan”. Dat is het gebed van elke mens, van elke religieuze mens van welke religie ook. Maar dan bidt Hij: “Niet mijn wil, maar uw wil geschiede”. Daar zet Hij de stap die ons optilt van mensen die Godsdienstig zijn in de hoop te ontsnappen aan de problemen, naar mensen die leven vanuit God, die vertrouwen op God en die geloven dat alleen de weg van Gods goedheid, wijsheid, liefde en geduld, deze wereld kan veranderen tot Gods Koninkrijk.
Wat zijn uw idealen? Na deze nacht, nu deze ochtend, ga ze eens na. Durft u het aan? Durft u die stap te zetten, Hem achterna, navolging? Zo goed als God te zijn, maar dan wel God, zoals Jezus Hem ons heeft leren kennen. Durven we het aan?
Dat vraagt geloof. Geloof dat het waar is wat we vannacht gevierd hebben, dat het waar is wat de leerlingen hebben doorverteld en opgeschreven, dat het waar is wat de Kerk al tweeduizend jaar viert. Dat vraagt geloof. Misschien zegt u: “Dat geloof heb ik, maar de kracht ontbreekt me, die oude Adam en die oude Eva zitten diep in mijn hart en mijn geest”. Dat is waar, dat delen wij met elkaar. Maar als het geloof er is, dan is het begin er. Jezus heeft ons zijn Woord nagelaten en zijn Sacramenten. Hij heeft zijn Kerk gesticht en Hij houdt zijn kerk in stand alle eeuwen door als een moeder voor Gods Kinderen, als zijn bruid voor wie Hij is gestorven. Samen mogen we bij zijn kerk horen die de eeuwen doorgaat. Zo mogen wij kracht opdoen, moed, wijsheid, inzicht, zo ontvangen we troost bij tegenslag, vergeving als we zwak waren, zo krijgen we richting en sturing om de weg te vinden in deze ingewikkelde tijd. Zo groeien we, want we zijn er nog niet, maar we mogen groeien en uitgroeien naar zijn leven.
Het is Pasen. We willen ons geloof belijden, Hij is verrezen en Hij wil ons meenemen in zijn verrijzenis. Amen Alleluia. Zalig Pasen.
Voorbede
Pr: Bidden wij tot God die ons nieuw leven geeft in Christus.
Wij bidden voor alle gedoopten; voor alle mensen die Jezus willen navolgen. Wij vragen in deze paasnacht om de kracht van het geloof, om de vreugde van de hoop en de genade van de liefde, opdat wij met Jezus de dood overwinnen en leven als nieuwgeboren mensen. (Laat ons [zingend] bidden.)
Wij bidden voor wereldleiders en regeringen, voor wetenschappers en medici, voor politici en militairen, voor filmers en schrijvers, voor industriëlen en handelaren, wij vragen om bevrijding uit angst, om een wereldwijde omkering van dood naar leven. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor onze parochiegemeenschap, dat wij Jezus navolgen in zijn weerloze liefde, in zijn krachtige goedheid en zijn blijvende trouw, dat we tijd maken voor God en elkaar en vrij worden van de macht van de oude mens. (Laat ons bidden.)
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, dat dit paasfeest weer een nieuw begin mag zijn voor groot en klein; voor ieder op eigen niveau en naar eigen mogelijkheden, dat het werkelijk het feest van het nieuwe leven mag zijn. (Laat ons bidden.)
Intenties