Waartoe was Jezus op aarde? Vandaag zien we hoe Jezus rondtrok. We zien zijn dienstwerk waardoor Hij beroemd en geliefd werd. Toch heeft Hij nog een ander doel voor ogen.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van Sint Jozef (Wassenaar), de H. Joannes de Doper (Katwijk) en de H. Willibrord (Oegstgeest), weekeinde van 3 en 4 februari 2018, om 19.00 en 09.30 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2018DHJ05B
Lezingen
E.L: Job 7, 1-4. 6-7
Psalm: Ps. 147 (146), 1-2, 3-4, 5-6
T.L: 1 Korinte 9, 16-19 + 22-23
All. Vers. Johannes 6, 64b en 69b
EV: Marcus 1, 29-39
Homilie
Wat was Jezus’ hoofdtaak? Toen Hij na de beproeving in de woestijn rondtrok van dorp naar dorp, wat was zijn belangrijkste werk? Wanneer je aan mensen vraagt wat zij in hun leven het belangrijkste vinden, dan komt gezondheid al snel naar voren. Gezond leven, gezond oud worden, als je maar gezond bent. Gezond zijn en gelukkig zijn. Die scoren het hoogst.
Dat komt ook terug in de lezingen. Job klaagt over zijn erbarmelijke toestand. Hij raakt volkomen gedeprimeerd, zijn dagen lijken zinloos, zijn leven lijkt uitzichtloos.
Hoe belangrijk gezondheid ook is, zien we in het Evangelie. Zodra Jezus uit de synoagoge komt, gaat hij mee naar het huis van Simon en Andreas. Het lijkt erop dat de vrouw van Simon er niet is, misschien jong overleden, want alleen zijn schoonmoeder wordt genoemd. Simon woont dar met zijn broer Andreas. Ze werken samen in het vissersbedrijf. De schoonmoeder van Simon woont bij hen. Maar zij is ziek. We zien hier niet alleen de bewogenheid van Simon voor haar, maar ook die van Jezus.
Na de dienst in de synagoge gaat Jezus meteen naar haar toe. Hij pakt haar hand en doet haar opstaan. Wat haar had bevangen verdwijnt. Zij lag neer, net als Job, haar leven was uitzichtloos geworden, zinloos, haar einde leek te naderen. Was het om het verlies van haar dochter, was het iets anders? We weten het niet, maar het is verrijzeniskracht die vanuit Jezus naar haar toegaat. Hij doet haar opstaan. Dat wat ze niet meer kon, leven in dienstbaarheid, kan ze nu weer wel. Wat er aan weerstand zat en moedeloosheid is verdwenen.
Daarna, zo staat er, in de avond, na zonsondergang, bracht men allen die lijdend of bezeten waren bij Hem. Heel de stad stroomde voor de deur samen. Ieder die wat mankeerde kwam naar hem toe. Talloze mensen worden bevrijd van wat hen gevangen hield. Boze gedachten, boze ideeën, boze geesten, demonen uit het verleden en het heden, duivels die je leven in de vernieling brengen. Zij Woord is machtiger dan alle weerstanden die je kunt bedenken.
Dat de zieken voor Jezus belangrijk zijn zien we in dit Evangelie, maar ook in de opdracht die Hij aan zijn apostelen heeft gegeven. De moderne ziekenzorg is ondenkbaar zonder de aandacht voor de zieken zoals die vanaf de eerste eeuwen door Christenen vorm is gegeven. Er is geen geloof dat zoveel aandacht heeft gehad en nog heeft voor de zieken als het Christendom.
Toch was de vraag waarmee ik begon: Wat was Jezus’ hoofdtaak? Wat was zijn eigenlijke taak, toen Hij rondtrok van dorp naar dorp? Want na die drukke dag en nog vollere avond, staat Jezus ergens in de nacht op om te bidden. Eerst is Hij naar de synagoge geweest. Nu trekt Hij zich terug voor persoonlijk gebed. Hij zoekt zijn Vader. Hij staat voor een dilemma. Is Hij gekomen als wonderdoener, genezer, ligt daar zijn roeping, of heeft Hij een andere taak? Of moet Hij misschien beide doen, maar hoe verhouden die twee zich dan tot elkaar?
In zijn gebed vindt Jezus helderheid. Het is dezelfde helderheid die de apostelen vinden als zij het diaconaat in het leven roepen. In latere tijd waren de apostelen gaandeweg zoveel tijd kwijt aan de diaconie, dat ze niet meer toekwamen aan gebed en verkondiging. Zij hadden van Jezus geleerd hoe die verhouding meoste zijn. Die is zoals Jezus het eerste en het tweede gebod aan elkaar knoopt, maar toch het eerste gebod op de eerste plaats laat staan: Gij zult de heer uw God beminnen met heel uw hart, uw ziel en geheel uw vermogen en uw naaste als uzelf.
Zo komt Jezus ook naar voren als hij uit zijn nachtelijk gebed opstaat. De leerlingen verwachten dat Hij weer verder gaat zoals de dag ervoor. Zoals wij ook zouden zeggen: ‘Never change a winning team’. Hou dit succes vast. Maar daar breekt de onafhankelijkheid van Jezus door: “Laten we ergens anders heen gaan, naar de dorpen in de omtrek, opdat Ik ook daar kan prediken. Daartoe immers ben Ik uitgegaan.”
De verkondiging van het Koningschap van God en de komst van Gods Koninkrijk, de strijd tegen boze geesten, demonen, duivels, ideologiën en wat nog meer, dat is zijn hoofdtaak, opdat mensen God kennen, God gaan beminnen en hun leven op Hem richten. Dat is uiteindelijk ook hun diepste redding. Maar het tweede gebod daaraan gelijk is de liefde voor de naaste, met name de meest kwetsbaren; zij treffen hem in zijn hart, door hen raakt Hij met medelijden bewogen.
De lezingen van vandaag helpen ons te bezinnen op de vraag of het belangrijkste ook op de eerste plaats staat, of wij op de plaats waar wij staan, in ons eigen leven, God steeds voorrang geven, bijzonder in dit jaar van het gebed. Met hem verbonden gaan we de prioriteiten van ons leven opnieuw zien. Vanuit de liefde en bewogenheid van zijn hart, gaan wij de naaste beminnen met een nieuwe liefde. Het is dat geloof en die liefde die in staat is zinloosheid te overwinnen, uitzichtloosheid weg te nemen, de vreugde terug te geven, mensen weer te doen opstaan, zodat zij leven, verbonden met God en elkaar. Dat is navolging van Christus. Amen
Voorbede
Wij bidden tot God die ons door Jezus de zin van ons bestaan leert zien.
Wij bidden voor Gods Kerk op aarde, voor allen die de bijzondere taak hebben zieken bij te staan, dat zij erin slagen hen terug te brengen in Gods nabijheid, dat zij uit kracht van hun geloof heilzaam zijn en hen naar geest en lichaam doen opstaan. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze samenleving, voor allen die leiding geven in de debatten rondom volksgezondheid, dat zij heel de mens mogen zien, dat zij eerbied mogen hebben voor de unieke waarde van elk mensenleven, dat zij gezondheidzorg toegankelijk houden voor iedereen. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en onze parochiekernen, dat wij aandacht houden voor mensen in depressie, voor ieder die de moed heeft verloren of de zin van het leven kwijt is, om oprachte aandacht en nabijheid, om liefde en geloof als een kracht ten leven. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen; dat we het doel van ons leven voor ogen houden, een weg van dienstbaarheid en liefde, tot opbouw van een samenleving waarin zinloosheid wordt overwonnen. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties