Jezus is gekomen om ons vrij te maken. Vandaag hebben we in de rijke jongeman een voorbeeld waarin we zien hoe moeilijk dat soms is. Het is een spiegel voor ons eigen leven.
Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerken van St. Jozef (Wassenaar) en de H. Laurentius (Voorschoten), weekeinde van 13 en 14 oktober 2018, om 19.00, 09.30 uur en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2018DHJ28B
Lezingen
E.L: Wijsheid 7, 7-11
Psalm: Ps. 90 (89), 12-13, 14-15, 16-17
T.L: Hebreeën 4, 12-13
All. Vers. Johannes 10, 27
EV: Marcus 10, 17-30 of 17-27
Homilie
Van de week sprak ik met iemand over ouder worden. Daarbij ging het over de spiritualiteit van het ouder worden. In onze vergrijzende wereld en in onze reeds vergrijsde Kerk is zo’n spiritualiteit van groot belang. Drie jaar geleden, op 11 maart 2015, sprak paus Franciscus over de rol van grootouders en over het ontwikkelen van een spiritualiteit van de oudere persoon.
Een jaar later, in zijn exhortatie Amoris Laetitia, sprak de paus over de spiritualiteit van het gezin. Zo geeft hij ruimte om niet alleen over de spiritualiteit van de priester of van de monnik, of van de contemplatieve zuster te spreken, maar heel concreet te zien dat elke levensstaat zijn eigen spiritualiteit meebrengt. Zo ook de ouder wordende mens.
Waar kunnen we aan denken bij een begrip als spiritualiteit van het ouder worden of een spiritualiteit van de oude mens? Ik denk dan vandaag met name aan loslaten, of zoals vandaag in het Evangelie staat: “Prijsgeven”. Petrus nam het woord en zei: “Zie, wij hebben alles prijsgegeven om U te volgen”.
Dit is wat ik bij het ouder worden tegenkom. Je lichaamskracht en je energie nemen af. Je kunt niet mee wat je vroeger kon. Wanneer je rijbewijs niet meer wordt verlengd, word je afhankelijk van ander vervoer, of van de bereidheid van de kinderen om je op te halen en terug te brengen. Wanneer je minder kunt zien wordt het lastiger om voor jezelf te zorgen. Je gehoor wordt minder. Het lichaam begint te slijten. Er kan een moment komen dat je niet meer op jezelf kunt wonen. Het is stuk voor stuk loslaten, prijsgeven.
Vandaag komen we dus een opmerking van Petrus tegen die we in de spiritualiteit van het ouder worden goed kunnen gebruiken: “Zie, wij hebben alles prijsgegeven om U te volgen”. Maar het is niet alleen van toepassing voor de ouderen. Ook als je jong bent, zijn er talloze momenten dat je iets moet loslaten, iets moet prijsgeven.
Je wilt geneeskunde studeren of een andere studie beginnen, maar je wordt steeds uitgeloot. Dan kan het moment komen dat je dit ideaal moet loslaten. Je merkt dat die vriend of vriendin niet de juiste is voor een huwelijk. Dan moet je durven loslaten. Maar het begint al in het klein. ‘s Avonds nog even achter de tv, nog wat nieuws en sport of een stukje film, maar je merkt dat het je slaap negatief beïnvloedt. Dan moet je als wijs mens dit avondprotocol veranderen en dingen prijsgeven.
Dat zien we ook in de eerste lezing: “Ik bad en inzicht werd mij geschonken, ik smeekte en de geest der wijsheid kwam over mij”. In dit jaar van gebed past dit mooi. Bidden om wijsheid. Beseffen dat wijsheid niet hetzelfde is als intelligentie. Wijsheid komt van God, wijsheid is verbonden met liefde. Wijsheid weet waar het in het leven om gaat, wijsheid wijst ons de weg naar wat zinvol en belangrijk is. Wijsheid houdt ons Gods idealen voor ogen en nodigt ons uit daarin mee te doen.
De Rijke jongeling heeft ook hoge idealen, Tocht lukt het hem niet om deze te volgen. Hij wordt niet uitgeloot, het heeft te maken met zijn eigen keuzen. Als hij doorkrijgt wat dat ideaal hem gaat kosten, vertrekt hij bedroefd. Het ideaal zitten diep in zijn hart, heel zijn leven zal dit ook in zijn hart voelbaar blijven. Maar zijn bezittingen houden hem gevangen. Het netwerk van bezit is een vangnet geworden dat hem niet langer opvangt maar gevangen houdt, Hij is niet meer vrij. Jonge mensen moeten in onze tijd veel prijsgeven om Jezus na te kunnen volgen.
Bij de ouder wordende mens gaat het ook om vrijheid. Jezus is daarbij ons grootste voorbeeld. Zijn Goddelijke majesteit heeft Hij afgelegd om ons gewone leven te delen. Niet alleen ons gewone dagelijkse leven, maar ook de ellende meemaken, worden afgewezen, gemarteld en gekruisigd worden. Alles gaf Hij prijs. Hij kon dat alleen omdat Hij innerlijk volmaakt vrij was. In het dagelijks leven mogen we die vrijheid oefenen en daarin groeien. Niet om alles zomaar waardeloos of onbelangrijk of oninteressant te vinden. Nee, je weet wat je prijs geeft, maar je doet het omdat er iets belangrijkers op het spel staat, iets voor anderen, voor jezelf, voor de Kerk of voor de samenleving.
Die vrijheid van Jezus is wezenlijk, het is deel van zijn wijsheid, het komt van God. Want vanuit die vrijheid kon Hij het kwaad dat Hem werd aangedaan omkeren en van binnenuit veranderen. Dat wat anderen Hem aandoen verandert Hij en maakt Hij tot een offergave aan zijn hemelse Vader. Alles wat ze van Hem afnemen verandert Hij tot een vrije gave aan God, een offer voor de mensen om hen te bevrijden. Dat wat hij verliest, wordt zo een rijkdom als gave, als offer aan God.
Die spiritualiteit is oerchristelijk, het fundament van ons christelijk leven. Het is zelfs het wezen van de Eucharistie. Alles wat Hem wordt afgekomen, tot en met zijn leven, zijn krachtige, vitale en zegenrijke Lichaam, maakt Hij van binnenuit tot een gave. Zo verandert Hij het kwaad van de wereld in een bron van genade. Zo verandert Hij het gewone brood in het Brood van zijn Lichaam, in het grote teken van Gods Verbond voor eeuwig.
Prijsgeven is een vorm van geven, uit liefde voor God en de naaste. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot God die ons Jezus heeft gegeven om ons te bevrijden.
Wij bidden voor Gods Kerk, voor al Gods kinderen, dat de materiële rijkdom ons niet gevangen houdt. Dat wij in staat zijn in vrijheid los te laten en zo te groeien in vertrouwen op God. Voor ouder wordende mensen, dat zij rijker worden door een verdiepende spiritualiteit. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze wereld. Wij vragen Gods dat Hij de mensheid behoedt voor bekoringen en doet standhouden in de beproevingen. Voor een nieuwe mentaliteit waarin niet het bezit ons leven bepaalt, maar liefde voor God en de naaste. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze parochie en parochiekernen. Wij bidden voor innerlijke vrijheid, we vragen daarbij om de wijsheid van de heilige Geest. Dat we steeds de goede keuzen maken, dat we loslaten wat ons niet vooruit helpt en dit aan God geven vanuit een vrij innerlijk. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen; dat jong en oud, in elke levensfase, vrij mag zijn om Gods roepstem te horen. Dat de netten van de rijkdom ons niet tegenhouden om Jezus na te volgen. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties