Ga naar hoofdinhoud

Gods redding is niet gericht op iets, niet op omstandigheden of nieuwe techniek, niet op wetgeving of materiële vooruitgang. Gods redding is gericht op ons als mens, op ons hart, op onze ziel.

Eucharistieviering in de parochie van de H. Augustinus, in de kerk Sint Willibrordus (Wassenaar), de H. Joannes de Doper (Katwijk) en de H. Willibrord (Oegstgeest), weekeinde van 10 en 11 maart 2018, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door pastoor Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.

Preek: B2018QDR04B

Lezingen

E.L: 2 Kronieken 36, 14-16. 19-23
Psalm: Ps. 137 (136), 1-2, 3, 4-5, 6
T.L: Efeziërs 2, 4-10
All: Johannes 3, 16
EV: Johannes 3, 14-21

Homilie

“De mensenzoon moet omhoog worden geheven …” Wanneer je die zin hoort, kun je je er van alles bij denken. Wat zou Nicodemus, een vooraanstaande man uit de Joodse gemeenschap, hierbij spontaan hebben gedacht? “De mensenzoon moet omhoog worden geheven …”

Hij had kunnen denken aan Jozef met zijn mooie kleed en zijn dromen, Jozef die eerst verkocht werd door zijn broers, die het op een goed moment wat beter krijgt om vervolgens onschuldig in de gevangenis te belanden, maar uiteindelijk de tweede man van Egypte wordt. Aan die geschiedenis had Nicodemus kunnen denken bij de eerste woorden van Jezus: “De mensenzoon moet omhoog worden geheven …”

Maar die zin eindig zo niet. Jezus gaat door, Hij zegt: “De mensenzoon moet omhoog worden geheven zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn …” Misschien kent u dat verhaal nog. Het volk dat door Mozes uit Egypte was geleid, dacht steeds terug aan Egypte, ondanks de slavernij en het harde werk , ondanks de goddelijk aanspraak van de Farao, ondanks de jongetjes die werden gedood. Ze maken Mozes verwijten: “Er is geen brood, er is geen water en dat minderwaardige eten staat ons tegen”. Ze komen in opstand tegen God en tegen Mozes. Vervolgens breekt er een slangenplaag uit, mensen worden gebeten en sterven. Dan volgt een bekering en God zegt tegen Mozes: “Maak zo’n giftige slang en zet die op een paal. Iedereen die gebeten is en er naar opziet, zal in leven blijven” (Numeri 21, 5-7).

Dat is de achtergrond van dit woord van Jezus. “De mensenzoon moet omhoog worden geheven zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn …” Feitelijk voorspelt Jezus hier zijn kruisdood. Maar Hij noemt zijn kruisdood zo ook zijn verheffing. Jezus heeft dus een heel bijzondere visie op zijn eigen kruisdood. Die houding is leerzaam. Kunnen wij zo kijken naar ons leven, naar het kruis in ons leven, naar tegenslagen, naar lijden? Kunnen wij alles wat ons overkomt zien in een groter perspectief, zoals Jezus zijn kruisdood kan zien in het grotere plan van God en zijn kruisdood zelfs zijn verheffing kan noemen?

In dit Evangelie leren we nog meer. Jezus zegt: “God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden gered”. Dat is goed te weten, het is troostrijk; Jezus is er niet op uit om ons te oordelen of te veroordelen. Ja, God is er niet op uit. God is uit op onze redding, die van ons en van de hele wereld. Dat mag de vreugde van Zondag Leatare zijn, God wil onze redding, niet onze veroordeling.

Dat betekent niet dat er geen oordeel zou zijn. Er is zeker wel een oordeel, maar dat doen mensen zichzelf aan. Hierin bestaat het oordeel, zegt Jezus: het licht is in de wereld gekomen, maar de mensen beminden de duisternis meer dan het licht, omdat hun daden slecht waren.

God stuurt zijn zoon om de wereld te redden. God laat zijn licht in onze duisternis schijnen. Het is als een lamp bij je huis. Als je ‘s avonds thuiskomt, of als er visite komt, dan is het heerlijk dat die lamp brandt, al is het maar om je sleutel te vinden. Maar een inbreker is niet blij met dat licht. Het liefst zou hij die lamp meteen uitschakelen. Hij wil in de duisternis blijven.

Zoals het volk in de woestijn terugverlangde naar Egypte, vanwege het eten en drinken daar, zo kunnen wij ook vast blijven zitten in een levensstijl en levenskeuzes waar we niet uit weg willen. Dat is een vorm van duisternis en de kans bestaat dat als je daar het licht van Christus op laat schijnen er eerder weerstand ontstaat dan blijdschap. De confrontatie met het licht dat Christus is, kan ons leven aardig overhoop halen.

Paulus beschrijft dat in de tweede lezing met een vergelijking tussen dood en levend. Zonde is voor Paulus een breed begrip. Het betekent dat je meer gehecht bent aan deze wereld dan aan God, meer de wil van de wereld volgt dan Gods wil. Dat houdt in de ogen van Paulus mensen gevangen in de dood. Maar, schrijft hij, God, die rijk is aan erbarming, heeft wegens de grote liefde waarmee Hij ons heeft liefgehad ons met Christus ten leven gewekt.

De viering is vandaag gericht op de vreugde. We mogen ons weer bewust worden dat God ons wil redden. Maar als God dat doet, dan doet Hij dat op een heel speciale manier doet. God stuurt zijn Zoon.

Je kunt je bij redding van alles voorstellen. Zoiets als in de eerste lezing, God zet de koning van Perzië aan om de tempel weer op te bouwen en het volk te laten terugkeren. Je kunt je bij redding voorstellen dat God zijn volk een wapen geeft waardoor het onoverwinnelijk wordt. Wat zouden we allemaal kunnen bedenken als vormen waarmee God zijn Volk zou kunnen redden. Daarom is het interessant te ontdekken waar God voor kiest als Hij ons komt redden. God stuurt zijn Zoon. Gods redding is niet gericht op iets, niet op omstandigheden of nieuwe techniek, niet op wetgeving of materiële vooruitgang. Gods redding is gericht op ons als mens, op ons hart, op onze ziel. God wil ons in de eerste plaats redden voor het eeuwige leven. Heel dit aardse leven is gericht op het eeuwige leven. Zoals Jezus zegt: “God heeft zijn eniggeboren Zoon gegeven, opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal hebben”. Daartoe is God mens geworden, opdat wij mensen gaan delen in Gods eeuwige leven. Dat is onze redding. Amen.

Voorbede

Bidden wij in dit jaar van gebed.

Wij bidden voor alle Christenen dat zij hun blik gericht houden op Christus, dat ze door hem gaan zien waar de zonde op uitloopt, maar ook dat zij met de blik op het kruis zien hoe groot de liefde van Christus is die ons verlossing brengt. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze samenleving, dat de ogen van steeds meer mensen open mogen gaan voor Gods liefde die gericht is op de redding van de wereld. Dat steeds meer mensen de kansen die het geloof hen biedt durven aan te nemen. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor onze parochiegemeenschap, dat we de toekomst tegemoet durven gaan ook al is die onduidelijk, dat we in het geloof durven gaan staan, wetend dat we met God op weg zijn en dat Hij ons leidt. (Laat ons [zingend] bidden):

Wij bidden voor gezinnen en alleenstaanden, voor echtparen, ouders, kinderen en kleinkinderen, om een nieuw geloof in het eeuwige leven, om nieuwe ervaringen en ontmoetingen die het geloof en de geloofsgemeenschap opbouwen. (Laat ons [zingend] bidden):

Intenties

Back To Top