Jezus geeft ons een prioriteitenlijstje. Dat is anders dan wat de samenleving doorgaans hanteert. We worden uitgenodigd met zijn blik naar ons eigen prioriteitenlijstje te kijken.
Eucharistieviering in de federatie RRM – H. Laurentius, in de kerken van de H. Liduina (Hillegersberg), de H. Dominicus (Het Steiger) en de HH. Laurentius en Elisabeth (kathedraal), weekeinde van 30 en 31 oktober 2021, om 19.00, 09.30 en 11.00 uur, door plebaan Michel Hagen. A.M.D.G. – I.H.S.
Preek: B2021DHJ31B
Lezingen
E.L: Deuteronomium 6, 2-6
Psalm: Ps. 18 (17), 2-3a, 3bc-4, 47 en 51ab
T.L: Hebreeën 7, 23-28
All. Vers. Johannes 14, 6
EV: Marcus 12, 28b-34
Homilie
Prioriteiten. Als u wel eens iets opzoekt op het internet is het aardig om een keer te googelen op het woord prioriteiten. Talrijke organisaties bieden programma’s aan om zicht te krijgen op je prioriteiten: Time-management, beter leren doelen stellen en plannen, effectiever werken en agendabeheer. Ik las ergens ook: “Zet jezelf bovenaan je prioriteitenlijst!”.
Toch is dit niet iets van onze tijd alleen. De schriftgeleerde in het evangelie van vandaag heeft een soortgelijke vraag: “Wat is het allereerste gebod?” Hij is een schriftgeleerde. Hij kent de discussies in zijn tijd over de honderden wetten die je in de Bijbel kunt vinden. Het lijkt erop dat deze schriftgeleerde niet is gekomen om Jezus klem te zetten, het is geen strikvraag, hij zoekt oprecht naar een antwoord. Dat antwoord krijgt hij ook en hij is er blij mee.
Hoe staat dat met ons en hoe staat dat met onze samenleving. Deze schriftgeleerde stemt van harte in met het antwoord van Jezus; “Juist, Meester, terecht hebt Ge gezegd: Hij is de enige, en er bestaat geen andere buiten Hem; en Hem beminnen met heel zijn hart, heel zijn verstand en heel zijn kracht en de naaste beminnen als zichzelf, dat gaat boven alle brand- en slachtoffers”.
In de wereld kun je gemakkelijk een tekst vinden zoals ik al noemde: “Zet jezelf bovenaan je prioriteitenlijst!”. Het weerspiegelt de tendens van onze cultuur; ikgericht; individualistisch. Wat staat in onze samenleving bovenaan de prioriteitenlijst. Dat hangt er vanaf aan wie je het vraagt. Wat zou minister president Mark Rutte antwoorden? Coronabestrijding, meer vaccinatie? Of toch herstel van de economie? Of staat het klimaat nu bovenaan zijn agenda? Of begint hij in te zien dat het liberale politieke erfgoed en aansturing van het ambtenarenapparaat een tragedie heeft geschapen binnen de belastingdienst? Komt dat langzaam naar boven op zijn prioriteitenlijst?
Wat zal bovenaan de prioriteitenlijst bij NetFlix staan, of bij Google, of bij Facebook? Facebook die een Meta-organisatie wil worden. Hoe voorkomen zij dat zij een metastase worden in het levende orgaan van de mensheid? Misschien moet hij eerst nadenken over metanoia, bekering, omdenken in plaats van zo verder gaan. Het is goed om over dit alles na te denken, want we worden omringd door allerlei organisaties die allemaal hun eigen prioriteiten hebben, soms openlijk, meestal verhuld, vaak mooi gemaakt om goed te kunnen verkopen.
Hier in de Kerk hebben we ook prioriteiten. Maar het Evangelie van vandaag helpt ons die prioriteiten regelmatig te toetsen. Je kunt denken dat vanwege de teruggang in de coronapandemie de financiën prioriteit moeten geven. Of je kunt denken dat het kerkbezoek prioriteit moet krijgen. Je kunt ook denken dat de jeugd prioriteit moet krijgen. Maar ook wij moeten terug naar de eerste prioriteit en daar hopen aan toe te komen voorde synode in 2023.
Het lijkt een beetje op de vraag van de schriftgeleerde die van de bijbelse wetten wil weten welke nu prioriteit heeft. Vandaag geeft Jezus een helder antwoord, Hij citeert de tekst uit de eerste lezing van vandaag en voegt er de zorg voor de naaste aan toe: “Hoor, Israël ! De Heer onze God is de enige Heer. Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel, geheel uw verstand en geheel uw kracht. Het tweede is: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf”. In Deuteronomium gaat de tekst nog iets verder, daar staat: “7 Ge moet er met uw kinderen telkens opnieuw over spreken, wanneer ge thuis zijt en onderweg, als ge slapen gaat en opstaat. 8 Bind ze als een teken op uw hand en als een band op uw voorhoofd. 9 Grif ze in de deurposten van uw huis en op de poorten van uw stad”.
Het mooie aan deze woorden is dat ze duidelijk maken hoe groot die prioriteit is. Want waar praat je met je kinderen over? Over school, sport, vriendjes, vriendinnetjes, over liefde en seks, een feestje, beroepskeuze, of ze hun kamer opruimen, … waar praat je over? De Bijbel zegt over die opdracht om God te beminnen: Ge moet er met uw kinderen telkens opnieuw over spreken, wanneer ge thuis zijt en onderweg, als ge slapen gaat en opstaat.
In het jaar van het gezin is dat belangrijk om aan herinnerd te worden, want waar je over spreekt, dat blijft leven; het blijft leven in je gedachten en in je doen en laten. Praat je ergens niet meer over dan kan het wegzinken en kracht verliezen. In de katholieke gezinnen van vroeger was het niet de gewoonte om regelmatig over geloof te spreken. We hadden vaak rituelen, een doe-geloof. Dat heeft zo zijn kracht, maar ook zijn zwakte. Als we in Deuteronomium lezen: “Ge moet er met uw kinderen telkens opnieuw over spreken, wanneer ge thuis zijt en onderweg, als ge slapen gaat en opstaat.” dan kreeg dat vroeger vooral vorm in een morgengebed bij het opstaan en een avondgebed bij het slapengaan een gebed bij de maaltijd thuis en een reisgebed voor de vakantie. Dat is goed, maar praten over je geloof, dat gebeurde niet veel.
We moeten dat weer oppakken, om samen de liefde als prioriteit van ons leven goed voor ogen te krijgen: “Bemin God en je naaste”. Jezus probeert het ons gemakkelijk te maken door zijn voorbeeld. Het komt steeds terug, in zijn manier van leven en in zijn uitspraken: “Zoekt eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid: dan zal dat alles u erbij gegeven worden.” (Matteüs 6,33). Liefde voor God en de naaste als hoogste prioriteit; dat is Christen-zijn. Amen.
Voorbede
Wij bidden tot God die ons oneindig bemint.
Wij bidden voor de Kerk, in voorbereiding op de Synode, dat we erin slagen om samen over ons geloof te spreken, over wat ons ten diepste raakt; over de echte prioriteiten in ons leven. Wij bidden dat we in ons bisdom en in onze parochie daarvoor goede wegen vinden. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor onze samenleving, dat we naast prioriteiten als coronapandemie en klimaatverandering, de grotere prioriteit van liefde voor God en de naasten niet vergeten. Dat we ook in de samenleving het gesprek aangaan over wat werkelijk belangrijk is. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor vluchtelingen en slachtoffers van vervolgingen, voor hen die moeten vrezen voor hun leven en op zoek zijn naar een veilig bestaan, dat zij in alle omstandigheden de liefde voor God en de naaste weten te behouden en dat zij een veilige plek mogen vinden. (Laat ons [zingend] bidden):
Wij bidden voor gezinnen in dit jaar van het gezin. Wij bidden op voorspraak van Sint Jozef, dat we erin slagen op een goede manier het geloofsgesprek thuis een plek te geven, door ons te verdiepen in de persoon en het leven van Jezus; dat we ons uitgenodigd voelen Hem na te volgen. (Laat ons [zingend] bidden):
Intenties